FIERCE MAFIA พิษรักแฟนเก่า นิยาย บท 19

ตอนที่ 18

"จะมาช่วยมันทำไมมันทำร้ายลูกสาวอานะ" ศิลาตวัดตามองภูวดลอย่างเอาเรื่อง

"วาวาเป็นลูกสาวอีกคนของอา" ภูวดลเอาตัวเข้ามาปกป้องวาวาเอาไว้เมื่อเห็นว่าศิลากำลังจะยกเท้าขึ้นมาหมายจะกระทืบวาวาซ้ำอีกรอบ

"ฮะ!? เมื่อกี้พ่อพูดว่าอะไรนะ" น้ำหนาวตัวชาไปชั่วขณะเมื่อได้ยินผู้เป็นพ่อเอ่ยออกมาจากปากว่าวาวาคือลูกสาวอีกคนของเขา ศิลาที่ได้ยินอย่างนั้นจึงดึงกระชากผมของวาวาลากออกมาจากภูวดลก่อนจะดันร่างของวาวาให้ติดกำแพงแล้วใช้มือหนาบีบเข้าที่ลำคอของวาวาอย่างแรงท่อนแขนแกร่งดันร่างของวาวาขึ้นจนเท้าของเธอลอยอยู่บนอากาศ

"อย่าทำร้ายวา!ปล่อยลูกสาวอาลง..ขอร้อง" ภูวดลเข้ามาจับท่อนแขนแกร่งของศิลาเอาไว้เมื่อเห็นว่าวาวาแลบลิ้นตาเหลือกออกมาราวกับกำลังจะสิ้นลมหายใจ

"หนาว..บอกให้ศิลาปล่อยวาลงสิวาเป็นพี่สาวของหนาวนะ" ภูวดลหันมาเอ่ยบอกน้ำหนาวที่ยืนตัวชาอยู่ข้างกายของผู้เป็นแม่

"หนาว!" ภูวดลตวาดใส่น้ำหนาวเสียงดังลั่นเมื่อเห็นว่าน้ำหนาวยังคงยืนนิ่งอยู่ที่เดิมไม่ยอมทำตามคำสั่งของตน

"ไม่!" น้ำหนาวตอบปฏิเสธผู้เป็นพ่อเสียงแข็งเธอจ้องมองใบหน้าคมคายของผู้เป็นพ่อผ่านม่านน้ำตาพร่ามัวด้วยความผิดหวังและโกรธเคืองในเวลาเดียวกัน

เพี๊ยะ!

ภูวดลที่เห็นว่าลูกสาวปฏิเสธทั้งที่วาวากำลังจะตายอยู่ตรงหน้าจึงเดินเข้ามาใช้ฝ่ามือหนาตบเข้าที่ใบหน้าของน้ำหนาวอย่างแรงจนใบหน้าของน้ำหนาวหันไปตามแรงตบ

"หนาว!" เพี๊ยะ! เพี๊ยะ! ซิตาเบิกตาโพลงด้วยความตกใจก่อนจะเข้าไปตบหน้าของภูวดลกลับอย่างแรง

"คุณมาตบลูกฉันทำไม" ซิตาเค้นเสียงลอดไรฟันออกมาอย่างไม่สบอารมณ์พลางจ้องมองใบหน้าคมคายของภูวดลด้วยความโกรธแค้น

"อึก พ่อตบหน้าหนาวเพราะมัน" น้ำหนาวที่ไม่เคยโดนผู้เป็นพ่อตบเลยสักครั้งในชีวิตได้แต่ยืนร้องไห้ตัวสั่นเทิ้มโดยที่ไม่ได้ตอบโต้อะไรผู้เป็นพ่อมีเพียงแค่แววตาที่สื่อออกมาว่าเธอนั้นรู้สึกเจ็บช้ำเสียใจแค่ไหน

"เมื่อไหร่แกจะเลิกทำนิสัยแบบนี้สักทีฉันเริ่มจะทนนิสัยเอาแต่ใจของแกไม่ไหวแล้วนะแกไม่เห็นเหรอว่าพี่สาวแกกำลังจะตาย" ภูวดลชี้หน้าด่าทอน้ำหนาวอย่างเอาเรื่อง

"กรี๊ดดดด!!พ่อเข้าข้างมัน!พ่อไม่เคยทำแบบนี้กับหนาว กรี๊ดดดด!หนาวไม่ยอมๆๆ" ศิลาที่ได้ยินเสียงกรี๊ดร้องของอดีตแฟนสาวดังขึ้นราวกับคนเสียสติจึงรีบเหวี่ยงร่างไร้สติของวาวาลงกระแทกกับพื้นอย่างแรงก่อนจะรีบเข้าไปสวมกอดอดีตแฟนสาวเอาไว้ด้วยความเป็นห่วง

"หนาว" ศิลากดจูบลงบนหน้าผากมนของน้ำหนาวพลางใช้มือหนาลูบแผ่นหลังบางของเธอเบาๆเป็นการปลอบประโลม

"แกมันใจดำวาวาเป็นพี่สาวของแกนะ"

"อึก ไม่!หนาวไม่มีพี่สาว!พ่อต้องตรวจดีเอ็นเอหนาวไม่เชื่อ!กรี๊ดดดด!!" น้ำหนาวตวาดเสียงดังลั่นคฤหาสน์ราวกับคนเสียงสติตอนนี้เธอโกรธจนเนื้อตัวสั่นไปทั่วทั้งร่าง

"ฉันกับลูกไม่มีเวลาว่างไปทำตามที่ลูกสาวของคุณบอกหรอกนะอีกอย่างเราเคยตรวจดีเอ็นเอกันไปหลายครั้งแล้วผลก็ออกมาเหมือนเดิมทุกครั้ง" ปาลีเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงดุดันพลางพยุงร่างไร้สติของวาวาขึ้นอย่างทุลักทุเล

"แก อีหน้าด้านอีนรก!" น้ำหนาวพุ่งตัวเข้าไปดึงกระชากผมของปาลีอย่างแรงก่อนจะฟาดฝ่ามือเรียวตบเข้าที่ใบหน้าของปาลีอย่างไม่ยั้งมือ

"พอแล้วหนาว อย่าตบให้เชื้อโรคมันติดมืออย่าเอาเกียรติยศของเราไปแลกกับคนประเภทนี้เลย" ซิตาจับเรียวแขนของลูกสาวเอาไว้ "เธอสองแม่ลูกต้องการอะไร"

"เงินและบ้านหลังนี้" ปาลีตอบคำถามของซิตาด้วยท่าทางที่ยียวนจนดูหน้าหมั่นไส้

"แกพูดว่าอะไรนะ" ซิตาเค้นเสียงลอดไรฟันเอ่ยถาม

"ให้ลูกสาวฉันเข้ามาอยู่ในบ้านหลังนี้กับพวกแก"

"มันจะมากเกินไปแล้วนะ"

"ไม่มากไปหรอก วาวาเป็นลูกสาวของคุณภูวดลเหมือนกันลูกสาวจะย้ายมาอยู่ใกล้ๆ พ่อแท้ๆ ของเขามันก็ถูกแล้ว"

"หยุด!อย่ามาปากดีกับเมียฉันที่ฉันให้เงินเธอสองแม่ลูกใช้เงินของฉันก็เพราะฉันมีความรับผิดชอบมากพอฉันไม่ได้พิศวาทเธอ ออกไปจากบ้านฉันในตอนที่ฉันยังใจดี" ภูวดลชี้หน้าด่าทอปาลีอย่างเหลืออดก่อนจะเดินเข้าไปแย่งร่างไร้สติของวาวาออกมาจากปาลี

"คนเห็นแก่ตัวแบบคุณ ไม่มีสิทธิ์ที่จะได้เป็นพ่อของลูกฉันอีก" ซิตาเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราด "ต่อไปนี้เราสองคนหย่ากัน"

"และนี่สำหรับที่แกมาปากดีกับแม่ฉันเมื่อกี้ อีนรก" เพี๊ยะ! เพี๊ยะ! น้ำหนาวสาดแรงตบเข้าที่ใบหน้าของปาลีไม่ยั้งมือจนปาลีล้มลงกับพื้นกระเบื้องอย่างแรง

"ฉันกับลูกจะเข้ามาอยู่ที่บ้านหลังนี้กับพวกแกแน่..ผัวแกมันไม่ได้รักแกจริงหรอกถ้ามันรักแกจริงมันคงจะไม่มาคว้ากะหรี่อย่างฉันเป็นเมียอีกคนหรอก..อีโง่!" ปาลีเอ่ยขึ้นพลางลูบแก้มของตัวเองไปด้วย

"หยุดพูดนะปาลี" ภูวดลเอ่ยห้ามปาลีด้วยน้ำเสียงดุดัน

"มะ..แม่" น้ำหนาวรีบเข้ามาประคองผู้เป็นแม่เอาไว้เมื่อเห็นว่าผู้เป็นแม่ช็อกจนล้มลง

"ซิตา!" ภูวดลรีบเข้าไปประคองร่างของภรรยาเอาไว้ด้วยความเป็นห่วงแต่ก็ถูกศิลาปัดมือของภูวดลออกอย่างแรงก่อนจะออกแรงแขนอุ้มซิตาขึ้นมาในท่าเจ้าสาวเดินตรงไปที่รถลีมูซีนคันหรูของศิลาทันที

"ถ้าฉันรู้ว่าแกมันไร้ประโยชน์แบบนี้ฉันคงไม่ปล่อยให้แกเกิดมาหรอก ฉันน่าจะเอาแกออกไปตั้งแต่ครั้งแรกที่รู้ว่าฉันตั้งท้องแกแล้ว" ปาลีจ้องมองใบหน้าเปื้อนเลือดไร้สติของวาวาอย่างไม่ชอบใจพลางเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นว่าทุกคนเดินผ่านหน้าเธอออกไปจนหมดแล้ว "อีพวกผู้ดีอ่อนแอน่ารำคาญ"