FIERCE MAFIA พิษรักแฟนเก่า นิยาย บท 27

ตอนที่ 26

"หนาว ไอ้ศิลามันทำอะไรหนาว" อัคคีเอ่ยถามลูกพี่ลูกน้องเสียงเข้ม สายตาโหดคาดคั้นเอาคำตอบให้ได้

"ตอบมันไปสิเฮียทำอะไรหนาว" ศิลาหยัดกายลุกขึ้นยืนเต็มความสูงเดินเข้ามาโอบกอดเอวคอดกิ่วของน้ำหนาวเอาไว้เขาใช้สรรพนามเดิมในตอนที่ยังเป็นแฟนกับน้ำหนาว จงใจทำให้อัคคีเข้าใจว่าความสัมพันธ์ของตนนั้นยังหวานกับน้ำหนาวอยู่ไม่ได้มีการทะเลาะหรือเลิกรากันแต่อย่างใด

"รู้ไหม ถ้าเธอตอบว่าฉันขืนใจเธอ ชีวิตของเธอจะเจอกับอะไรบ้าง" ศิลาเอ่ยกระซิบเบาๆ ข้างใบหูขาวผ่องของน้ำหนาวให้ได้ยินกันแค่เขาและเธอเขาทำราวกับกำลังหยอกล้อกับเธอราวกับคู่รักปกติเพื่อตบตาสายตาอำมหิตที่อัคคีจ้องมองมา

"นายจะพูดอะไร" น้ำหนาวเค้นเสียงลอดไรฟัน คำพูดของศิลาทำเอาหัวใจดวงน้อยสั่นไหวเธอไม่รู้เลยว่าศิลาจะมาไม้ไหน

"คลิปตอนที่ฉันมีเซ็กซ์กับเธอ" ดวงตากลมโตเบิกโพลงด้วยความตกใจเมื่อได้ยินสิ่งที่ศิลาเอ่ยออกมา

"ศิลา" น้ำหนาวเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาและสั่นเครือในเวลาเดียวกัน

"หนาว" อัคคีเอ่ยขึ้นอีกครั้งเมื่อเห็นว่าลูกพี่ลูกน้องเอาแต่คุยกับศิลาไม่สนใจคำถามของตน

"หนาวกลับไปอยู่บ้านกับเฮียก่อนเดี๋ยวเรื่องอาภูวดลเฮียจะช่วยจัดการให้" อัคคีเอ่ย

"ถ้าอยากเป็นนางเอกหนังโป๊ก็ลองไปจากฉันดู" ศิลาเอ่ยพลางกดจูบหนักๆลงที่ขมับบางของน้ำหนาว

"นายทำแบบนี้ทำไม"

"ตอบปฏิเสธมันไปซะบอกมันว่าเธอจะอยู่กับฉันและฉันไม่ได้ขืนใจเธอ"

"แกมันเลว"

"อย่างน้อยฉันก็ขึ้นชื่อว่าเป็นผัวคนแรกของเธอ"

"มึงขู่น้องกูใช่ไหม" อัคคีเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นใบหน้าซีดเผือดของน้ำหนาว

"ช่วงนี้น้องมึงไม่ค่อยสบาย" ศิลาหันมาเอ่ยบอกอัคคีด้วยน้ำเสียงราบเรียบก่อนจะแสร้งหันมาพูดคุยกับน้ำหนาวต่อ

"เดี๋ยวเฮียทำงานเสร็จแล้วจะพาหนาวไปหาหมอ เข้าไปนอนรอเฮียข้างในห้องก่อนเดี๋ยวเฮียเอายาเข้าไปให้" ศิลาโอบเอวคอดกิ่วของน้ำหนาวเข้าหาตัวเองแน่นขึ้นเป็นการตักเตือนเธอเป็นนัย เมื่อเห็นท่าทีต่อต้านของเธอ

"มันขืนใจหนาวใช่ไหม" อัคคีเอ่ยถามน้องสาวเสียงเข้มพลางหยิบปืนที่แนบอยู่ข้างเอวสอบขึ้นมาเล็งตรงตำแหน่งกลางศีรษะของศิลา

"บอกมันว่าเธอสมยอมฉัน" ศิลากระซิบบอกน้ำหนาวให้ได้ยินกันแค่เพียงสองคน

"มันยิงฉันเมื่อไหร่คลิปของเธอที่ฉันตั้งเวลาอัปโหลดเอาไว้ล่วงหน้าในอีกสองนาทีจะดังทั่วโลกอินเตอร์เน็ต"

"ไม่ค่ะ หนาวโตแล้วหนาวเต็มใจนอนกับเฮียศิเอง" น้ำหนาวฝืนใจต้องโกหกลูกพี่ลูกน้องไปแบบนั้น ด้วยรู้นิสัยของศิลาดีว่าเขาเจ้าเล่ห์ขนาดไหนหากเขาคิดจะทำอะไรเขาย่อมวางแผนเอาไว้อย่างรอบคอบแล้ว ตอนนี้น้ำหนาวทำได้แค่เพียงฝืนใจยอมไปก่อนหากหาวิธีเอาคืนศิลาได้เมื่อไหร่เธอก็จะไม่ลังเลใจที่จะเอาคืนเขาให้สาสมกับสิ่งที่ศิลาทำกับเธอ

"แน่ใจ?" อัคคีจ้องมองนัยน์ตากลมโตของน้ำหนาวอย่างจับผิด

"ค่ะ หนาวรู้สึกไม่ค่อยสบายหนาวขอตัวเข้าไปนอนพักผ่อนก่อนนะคะ" น้ำหนาวเอ่ยบอกลูกพี่ลูกน้องก่อนจะรีบสาวเท้าเดินหายเข้าไปภายในห้องนอนทันที

"ได้ยินแล้วใช่ไหม มึงมีธุระอะไรก็ว่ามา" ศิลาเอ่ยเสียงเรียบพลางนั่งลงบนเก้าอี้ผู้บริหารอย่างใจเย็น

"ถ้าน้องกูสมยอม กูจะพยายามมองข้ามแต่ถ้ามึงขืนใจน้องกู...มึงตาย" อัคคีเอ่ยด้วยน้ำเสียงดุดันพลางนั่งลงบนเก้าอี้ด้านหน้าโต๊ะทำงานของผู้บริหาร น้ำหนาวกับศิลามีสัมพันธ์ลึกซึ้งกันแล้วอัคคีก็ไม่ได้ว่าอะไรยังไงทั้งคู่ก็เป็นแฟนกันเรื่องแบบนี้ย่อมเลี่ยงไม่ได้ แต่หากไม่ใช่การสมยอมแต่เป็นการข่มขืนเขาคงไม่ปล่อยผ่าน

"ว่าธุระของมึงมา" ศิลาเอ่ยพลางกดยกเลิกการอัปโหลดคลิปวีดีโอในตอนที่เขามีสัมพันธ์สวาทกับน้ำหนาวเอาไว้ล่วงหน้าอย่างใจเย็น

@หลายวันต่อมา

@มหาวิทยาลัยxxx

"ได้เงินมามหาวิทยาลัยวันแรกกี่ล้านล่ะ" วาวาเปิดประตูห้องน้ำเข้ามาพลางเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเย้ยหยันขณะที่น้ำหนาวยืนแต่งหน้าอยู่หน้าเคาน์เตอร์อ้างล้างมือของห้องน้ำหญิง

"ขายตัวให้คุณศิลาได้เท่าไหร่?"

"ยังไม่ตาย? ถ้าเป็นฉัน ฉันไม่กล้ามาเรียนหรอกนะไม่อายบ้างเหรอ?" น้ำหนาวยืนกอดอกจ้องมองวาวาด้วยแววตาที่เหยียดหยามอย่างเปิดเผย "ได้ข่าวว่าแม่แกตัดขาดความเป็นแม่ลูกกับแกแล้ว?" น้ำหนาวเอียงคอเอ่ยถามอย่างมีจริต

"โชคร้ายของแกหน่อยนะที่วันนี้แกดันมาหาเรื่องฉันตอนที่ฉันกำลังอารมณ์ไม่ดี...มานี่" น้ำหนาวกระชากเส้นผมของวาวาออกมาจากชักโครกก่อนจะใช้หัวเข่าแทงเข้าที่หน้าท้องของวาวาไม่ยั้งจนวาวากระอักเลือดออกมาเหมือนกับที่ปาลีแม่ของวาวาที่โดนน้ำหนาวกอดคอแทงเข่าจนล้มกระอักเลือดไม่เป็นท่า

"โอ๊ย!" น้ำหนาวอุทานขึ้นด้วยความเจ็บเมื่อโดนฟันของวาวากัดเข้าที่แขนของเธออย่างแรงจนเกิดเป็นรอยเขี้ยวฝังลึกพร้อมกับเลือดสีแดงสดไหลซึมออกมา

"ถึงตากูบ้างล่ะ" วาวาเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นว่าน้ำหนาวเสียหลักปล่อยมือจากเส้นผมตรงท้ายทอยของเธอวาวาจับชายกระโปรงทรงเอสั้นรัดรูปของน้ำหนาวก่อนจะฉีกกระชากอย่างแรงจนกระโปรงทรงเอของน้ำหนาวที่ถูกดีไซน์มาให้ผ่าข้างโดนวาวาฉีกตามรอยแยกผ่าข้างแหวกขึ้นมาจนถึงขอบกระโปรงด้านบน

"โอ๊ย!!" น้ำหนาวกระชากเส้นผมกลางศีรษะของวาวาอย่างแรงอีกครั้งพลางง้างหมัดขึ้นจะต่อยวาวา แต่ทว่าเหล่าบรรดานักศึกษาที่เดินผ่านไปมาได้ยินเสียงเหมือนคนทะเลาะกันดังเล็ดลอดออกมาจากห้องน้ำจึงวิ่งกรูกันเข้ามาดู

"นี่มันเรื่องอะไรกัน!" รุ่นพี่นักศึกษาสาวคนหนึ่งเอ่ยขึ้นเสียงดังเมื่อเห็นว่าน้ำหนาวกำลังง้างหมัดจะต่อยวาวา

"อึก..ฮือฮือ..หนาวอย่าทำอะไรวาเลยนะวาเจ็บแล้ววาขอร้องอย่าทำอะไรวาเลย เรื่องของคุณศิลากับวาเราสองคนรักกันจริงๆ หนาวอย่าโกรธวาเลยนะ อึก เรายังเป็นเพื่อนกันได้เหมือนเดิมนะอย่าให้เรื่องของผู้ชายมาทำให้ความสัมพันธ์เพื่อนสนิทของเราสองคนแตกหักกันเลยนะ..ฮือๆวากลัวแล้ว" วาวาแสร้งปั้นน้ำเป็นตัวโกหกใส่ร้ายป้ายสีน้ำหนาวอย่างหน้าด้านๆ

"ฮือๆ เจ็บ..อึก" วาวาแสร้งร้องไห้จงใจให้เหล่านักศึกษาพวกนี้เข้าใจน้ำหนาวผิดหากเรื่องนี้หลุดไปคงจะทำให้ภาพลักษณ์นางแบบดังของน้ำหนาวป่นปี้เสียหายเป็นอย่างมาก คำพูดของวาวาทำเอาเหล่าบรรดานักศึกษาต่างหันมามองที่น้ำหนาวเป็นตาเดียวกัน

"สวยซะเปล่าแต่ใจร้าย" นักศึกษาผู้หญิงคนหนึ่งเอ่ยขึ้น

"ใช่เหมือนแม่มดเลย" นักศึกษาอีกคนเอ่ยขึ้น

"ทำไมนางน่ากลัวขนาดนี้เห็นหน้าหวานแบบนี้ก็ไม่ธรรมดานะเนี่ย" เหล่านักศึกษาต่างพากันนินทาน้ำหนาวต่อหน้าอย่างเปิดเผยทำเอาน้ำหนาวรีบปล่อยมือจากเส้นผมของวาวาทันที

"เหอะ" น้ำหนาวแค่นหัวเราะในลำคออย่างเย้ยหยันพลางดันลิ้นติดกระพุ้งแก้มอย่างหงุดหงิดเมื่อเห็นว่าเหล่านักศึกษาต่างหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาถ่ายรูปของเธอและวาวา

"ฝากบอกพ่อแกด้วยล่ะให้มาเซ็นใบหย่าให้แม่ของฉันด้วย" น้ำหนาวเอ่ยทิ้งท้ายให้ได้ยินกันแค่เธอและวาวาก่อนจะหยิบแว่นตากันแดดสีดำราคาแพงในกระเป๋าสะพายข้างแบรนด์หรูขึ้นมาสวมใส่ปกปิดดวงตาแข็งกร้าวของตัวเองเอาไว้แล้วเดินฝ่าฝูงนักศึกษาเดินออกมาจากห้องน้ำทันที

"อย่าเผลอไปมองหน้านางเข้าเชียวถ้าไม่อยากโดนนางกระชากผมเหมือนผู้หญิงคนนั้น" นักศึกษาอีกคนเอ่ยขึ้น

"โอ๊ย ทำไมนางน่ากลัวขนาดนี้เห็นหน้าหวานๆ แบบนั้นฉันนึกว่านางจะนิสัยดีซะอีก" นักศึกษาอีกคนเอ่ยขึ้น

"ตบเพื่อนสนิทตัวเองเพื่อแย่งผู้ชาย นางแรงไม่เบา" วาวาลอบหัวเราะในลำคอเบาๆ ด้วยความสะใจเมื่อได้ยินเหล่าบรรดานักศึกษาต่างพูดถึงน้ำหนาวไปในทางที่ไม่ดี เหล่านักศึกษาพวกนี้ต่างเข้าใจผิดคิดว่าน้ำหนาวทำร้ายวาวาเพราะแย่งผู้ชาย