FIERCE MAFIA พิษรักแฟนเก่า นิยาย บท 35

ตอนที่ 34

"ที่ศิลาพูดมันหมายความว่ายังไงคะ"

"..." ภูวดลยังคงนิ่งเงียบไม่พูดไม่จายิ่งทำให้ปาลีมีอารมณ์ฉุนเฉียวมากขึ้น

"คุณภูวดล" ปาลีดึงชายเสื้อของภูวดลให้หันหน้ามาสบตากับเธอ

"หึ..น่าขยะแขยงสิ้นดี" ศิลาแค่นหัวเราะในลำคอหนาอย่างเย้ยหยันพลางยักยิ้มมุมปากด้วยสุดแสนจะสมเพชกับภาพที่เห็นตรงหน้า

"คุณภูวดลที่คุณศิลาพูดมันเป็นเรื่องจริงเหรอ"

"..." ความเงียบของภูวดลคือคำตอบว่าที่ศิลาเอ่ยออกมามันคือเรื่องจริง ทำเอาปาลีปรี๊ดแตกขึ้นมาในทันที

"ยัยวาเป็นลูกสาวแท้ๆของคุณนะ คุณทำลงได้ยังไง!"

"เลิกหลอกผมได้แล้ว เรื่องที่วาไม่ใช่ลูกสาวแท้ๆของผม ผมรู้มาสักพักใหญ่แล้ว"

"อะไรนะ" ปาลีเอ่ยถามด้วยความสงสัยและตกใจในเวลาเดียวกันเรื่องนี้มีเพียงแค่เธอและน้ำมนต์คุณพ่อแท้ๆของวาวาเท่านั้นที่รู้ และเธอเองก็ได้ทำเอกสารปลอมขึ้นมาเพื่อหลอกภูวดลอย่างแนบเนียนแล้วภูวดลจะรู้เรื่องที่วาวาไม่ใช่ลูกสาวแท้ๆของเขาได้ยังไง

น้ำมนต์ชายวัยกลางคนที่เดินขึ้นมาจากบันไดทางหนีไฟทางเดียวกันกับที่ปาลีเดินขึ้นมาในวันที่วาวาโดนน้ำหนาวขอให้ศิลาช่วยแฉปล่อยคลิปวีดีโอที่วาวามีเซ็กส์กับพ่อเลี้ยงของตัวเองอย่างดนัยที่งานเลี้ยง น้ำมนต์ชายวัยกลางคนที่วาวาเจอที่บันไดหนีไฟคือคุณพ่อแท้ๆของวาวา

และเป็นคนปลอมแปลงเอกสารผลตรวจดีเอ็นเอของวาวาและภูวดลเพื่อที่จะใช้วาวาเข้ามากอบโกยเอาทรัพย์สมบัติของภูวดลปาลีและน้ำมนต์นายแพทย์วัยกลางพวกเขาทั้งสองคนรวมหัวกันมาหลอกภูวดลมาตั้งแต่แรกแล้ว

"วาเองก็รู้เรื่องนี้แล้ว" ภูวดลเอ่ย

"วารู้ตั้งแต่เมื่อไหร่" ปาลีเอ่ยถาม

"ตั้งแต่หนาวกับซิตาออกจากบ้านหลังนี้"

"คุณภูวดล!!" ปาลีตวาดเสียงดังลั่นอีกครั้งด้วยไม่อยากจะเชื่อเลยว่าผู้ชายบุคลิกที่อบอุ่นอย่างภูวดลจะอัปรีย์วิปริตได้ขนาดนี้

"ผมขอโทษ ยังไงวาก็ไม่ใช่ลูกสาวแท้ๆของผมอยู่แล้ว ผมก็ไม่เห็นว่าจะเสียหายอะไรถ้าจะลึกซึ้งกับวา"

"คุณพูดแบบนี้ออกมาได้ยังไง! คุณยังมีความเป็นคนอยู่รึเปล่า!"

"คุณเองก็หลอกผมเอาไว้เยอะ"

"ใช่ ฉันหลอกคุณแต่ฉันก็ไม่เลวระยำต่ำตมเท่ากับคุณหรอก" ปาลียอมรับอย่างเต็มปากเต็มคำว่าหลอกภูวดลและภูวดลเองก็รู้เรื่องทุกอย่างมาได้สักพักแล้วรู้แม้กระทั่งนายแพทย์ที่ทำการตรวจดีเอ็นเอให้เขาและวาวาคือพ่อแท้ๆของวาวา

"ผมเองก็หมดเงินไปกับคุณและวาเยอะ"

"คุณก็เลยนอนกับลูกสาวของฉัน?"

"มันเป็นสิ่งที่ผมควรจะได้และวาเองก็ชอบ" ภูวดลเอ่ยวาวาเองเป็นคนเดินเข้ามาหาเขาที่ห้องนอนขอให้เขามีเซ็กส์กับเธอเองและวาวาเองก็ไม่ใช่ลูกสาวแท้ๆของเขาเพราะอย่างนั้นเขาจึงไม่ปฏิเสธวาวา

"วาเข้ามาขอให้ผมทำเอง ผมไม่ได้ขืนใจวา"

"คุณมันโคตรเลวระยำ" ปาลีเอ่ยพลางส่ายหน้าให้กับความเลวระยำอัปรีย์จัญไรของภูวดลด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความเอือมระอาสะอิดสะเอียนกับคำพูดของภูวดลที่เอื้อนเอ่ยออกมาอย่างเปิดเผย

"ผู้หญิงมาถอดเสื้อผ้าตรงหน้าไม่มีผู้ชายคนไหนอดใจไหวหรอก" ภูวดลเอ่ยอย่างไม่สำนึกผิดเลยสักนิดว่าสิ่งที่ตัวเองทำนั้นมัน ผิด

"ที่ภูวดลพูดมันคือความจริงแต่มันไม่ใช่ทั้งหมด" ศิลาเอ่ยแทรกขึ้นมา

"หมายความว่าไง" ปาลีเอ่ยถามด้วยหัวใจที่สั่นไหวกลัวว่าสิ่งที่ศิลากำลังจะเอ่ยออกมามันจะเลวร้ายเกินกว่าที่เธอจะรับไหว

"ภูวดลกับลูกสาวของเธอแอบนัดเจอกันอยู่บ่อยครั้งที่โรงแรมxxx สองคนนี้นอนด้วยกันมานานแล้วไม่ใช่เพิ่งแอบมีเซ็กส์กันตอนที่หนาวย้ายออกจากบ้านหลังนี้ แล้วลูกสาวของเธอเองที่ในตอนนั้นยังเข้าใจว่าภูวดลเป็นพ่อแท้ๆแต่ก็ยังสมยอมแอบมาเล่นเสียวกับคนที่ตัวเองคิดว่าเป็นพ่อแท้ๆ ลูกสาวเธอมันก็จัญไรไม่ต่างจากไอ้ภูวดล"

"กรี๊ดดดด!! จริงเหรอคุณภูวดล!" ปาลีกรี๊ดร้องขึ้นราวกับคนสติแตก

"เซ็นใบหย่าซะถ้ายังอยากเห็นหน้าเมียน้อยอีกคนของมึง" ศิลาเอ่ยพลางยื่นปากกาให้ภูวดลเซ็นใบหย่าให้กับซิตา

"ศิลา ฉันเป็นพ่อแท้ๆของแฟนแกนะแกพูดกับฉันแบบนี้เลยเหรอ" ภูวดลตอกกลับด้วยอารมณ์ที่เดือดดาลเมื่อศิลาเรียกเขาว่า มึง จงใจไม่ให้ความเคารพนับถือเขาเหมือนที่ผ่านๆมา

"คนอัปรีย์อย่างมึงใครเขาจะอยากนับถือ" ศิลาเอ่ยก่อนจะหันไปออกคำสั่งกับลูกน้อง "เอาตัวมันมา"

"ไง..เงียบเลยเหรอไอ้ภูวดล" ศิลาเอ่ยถามภูวดลพลางเหยียดยิ้มออกมาอย่างนึกสมเพช

"รับไม่ได้? ขยะแขยง?" ศิลาเลิกคิ้วขึ้นเอ่ยถามอย่างเย้ยหยัน "กูจะบอกอะไรให้นะ เมียน้อยของมึงตอนนี้เชื้อลุกลามไปสู่ระยะเอดส์แล้วไม่ใช่แค่เอชไอวีมึงเองก็ควรที่จะตรวจหน่อยก็ดี"

"..." ประโยคสุดท้ายของศิลาทำเอาหัวใจแกร่งของภูวดลกระตุกวูบหวาดหวั่นกลัวว่าตัวเองจะติดเชื้อจากวาวาเข้า

"ให้กูเรียกหมอมาตรวจหาเชื้อให้เลยไหม?"

"พ่อ" วาวาเอ่ยเรียกภูวดลเสียงเบาเมื่อเห็นว่าภูวดลยืนนิ่งไม่ตอบโต้อะไร

"อย่ามาเรียกกูแบบนั้น" ภูวดลเอ่ยพลางจ้องมองวาวาด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความรังเกียจขยะแขยงหากย้อนเวลากลับไปได้เขาจะไม่มีสัมพันธ์สวาทกับวาวาเด็ดขาด

"หึ..พอรู้แบบนี้แล้วถึงกับขึ้นกูขึ้นมึงทำอย่างกับคนไม่เคยรู้จักกันมาก่อนเลยนะ" ศิลาแค่นหัวเราะในลำคอหนาเบาๆอย่างเย้ยหยันกับความน่ารังเกียจของภูวดลที่เห็นแก่ได้พอมาถึงสถานการณ์แบบนี้กลับผลักไสวาวาให้ออกห่างอย่างไร้เยื่อใย

"ทำไมหน้าซีดแบบนั้นล่ะไอ้ภูวดล อย่าบอกว่ามึงไม่สวมถุงยาง?" ศิลาเอ่ยถามเมื่อเห็นว่าภูวดลยืนหน้าซีดก่อนจะหันไปออกคำสั่งกับลูกน้อง "เรียกหมอเข้ามา"

"พวกมึงจะทำอะไร" ภูวดลเอ่ยถามด้วยความหวาดระแวงเมื่อลูกน้องของศิลาเดินเข้ามาล็อกแขนล็อกขาของเขาเอาไว้พร้อมกับนายแพทย์หนุ่มอีกสองคนเดินตามเข้ามาพร้อมกับชุดตรวจหาเชื้อเอชไอวี

"เห็นแก่ที่มึงเป็นพ่อของเมียกู กูเลยให้หมอมาตรวจหาเชื้อให้มึงถึงที่"

"กูไม่ตรวจ ปล่อยกู!" ภูวดลโวยวายเสียงดังลั่นบ้านดีดดิ้นไม่ยอมให้นายแพทย์หนุ่มตรวจหาเชื้อด้วยกลัวจะรับความจริงไม่ได้

"หึ..หาอะไรมาอุดปากมันไว้" ศิลาออกคำสั่งกับลูกน้อง "ระหว่างที่รอผลตรวจ เซ็นซะ" ศิลาวางปากกากับใบหย่าไว้บนโต๊ะด้านหน้าของภูวดล

"เค้นให้มันเซ็นให้ได้ ถ้ามันไม่ยอมเซ็นตัดแขนข้างซ้ายของมันได้เลย" ศิลาหันไปออกคำสั่งกับนาวามือขวาคนสนิทก่อนจะเดินออกไปสูบบุหรี่ด้านนอกของคฤหาสน์

"เซ็นซะถ้าไม่อยากพิการตอนแก่" นาวาเอ่ยบอกภูวดลหลังจากที่ผู้เป็นนายเดินออกไปด้านนอกของคฤหาสน์แล้ว

"ไม่!"

"หรือมึงจะยอมให้ตัวเองแขนขาดพร้อมกับเชื้อโรคที่อยู่ในตัวของมึง ถ้าให้กูเดามึงไม่น่ารอดยังไงมึงก็ติด" นาวาเอ่ย "เซ็นซะอย่าทำให้เจ้านายของกูรอนาน"