ฟีนิกซ์นิพพาน-จอมนางสะท้านพิภพ นิยาย บท 10

"ไท่เฟย ท่านว่าข้าคู่ควรหรือเปล่าเพคะ?"

เสียงมาจากซูหนานอี

จริงๆแล้วตั้งแต่ไท่เฟยกู้เข้ามา นางก็แน่ใจตัวตนที่แท้จริงของหยุนจิ่งแล้ว และยืนยันทางเลือกของตัวเองในขั้นต่อไปแล้ว

สายตาของไท่เฟยกู้ขยับเล็กน้อย มองไปที่ซูหนานอี

จริงๆแล้วตั้งแต่เมื่อกี้ สายตาของนางก็แอบมองซูหนานอีที่อยู่ที่มุมห้อง

เมื่อเทียบกับซูหว่านเอ้อร์ บุคลิกของตัวซูหนานอีถึงเหมาะที่จะเรียกว่าเป็นสตรีสูงศักดิ์ นางเป็นคนใจเย็น ไม่ได้ขยับแม้แต่นิดแต่ก็ปรากฏให้เห็นถึงความอ่อนโยนในตัว

"เจ้าคือ?"

ซูหนานอีทำความเคารพ แล้วพูดว่า"ลูกสาวคนโตที่ออกโดยภรรยาเอกตระกูลซู ชื่อซูหนานอีเพคะ"

ซูซืออวี้เห็นลูกสาวออกมาพูด ก็หน้าซีด"หนานอี อย่าเล่นสิ"

"ไท่เฟย ลูกสาวไม่มีมารยาท ไท่เฟยอย่ายึดเป็นจริง เรื่องนี้……"

ไท่เฟยกู้มองไปทางซูหนานอี"ข้าว่านะ คนที่มีมารยาทที่สุดในตระกูลซูก็คือนางแล้ว เหมาะที่จะเป็นลูกสะใภ้ของตระกูลหยุนในอนาคต"

ซูหนานอีตะลึง เห็นได้ชัดว่านางถูกยอมรับแล้ว

"หนานอีใช่ไหม ชื่อดี คนก็ดี ดูขึ้นไปแล้วก็คู่ควรที่จะเป็นคนตระกูลหยุนของเรา ก็เอาเจ้านั่นแหละ"

ไท่เฟยกู้มองซูหนานอี ยิ่งมองยิ่งพอใจ นามที่เรียกก็เปลี่ยนไป

ในที่สุด นางมองไปที่ซูซืออวี้"ก็เอานางเลย วันจัดงานแต่งเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน"

ซูซืออวี้ไม่รู้ว่าตัวเองควรโล่งใจหรือต้องห่วงอีกครั้งหนึ่ง"ไท่เฟยชอบหนานอี คือโชคของนาง เรื่องวันนี้ผิดอยู่ที่ตระกูลซูเรา ข้าขอประทานโทษนับที่นี้พ่ะย่ะค่ะ"

พูดจบก็มองไปที่ซูหนานอี ในสายตาเหมือนมีอะไรปนอยู่

ซูหว่านเอ้อร์กลัวจนซ่อยอยู่ข้างหลังของเซี่ยซื่อ

ซูหนานอีเลิกคิ้ว ไม่ได้ออกเสียง

"เห็นแก่หน้าของหนานอี สิ่งที่พวกเจ้าทำกับลูกข้า ข้าก็ไม่คิดบัญชีแล้ว และก่อนงานแต่งถ้าลูกสะใภ้ของข้าอยู่ที่ตระกูลซูถูกรังแก ข้าก็จะไม่รับประกันว่าเรื่องเก่าจะเอาออกมาคิดบัญชีรวมกันหรือเปล่า"

ซูซืออวี้ถึงโล่งใจลงหน่อย"ขอบพระทัยไท่เฟยพ่ะย่ะค่ะ"