ณ จวนอ๋องเป่ยลี้......
"จิ่งเอ้อร์หลับไปแล้วงั้นรึ?"
"ทูลองค์หญิง ท่านอ๋องหลับแล้วเพคะ ก่อนเข้านอนทรงสั่งให้บ่าวไปยังจวนซูในวันรุ่งขึ้น เพื่อเชิญคุณหนูซูเล่นด้วย"
ด้านในตำหนักชางยัง เหยียนโมโม่ห่มผ้าให้แก่นายหญิงของนางพลางตอบอย่างอ่อนโยน
"อืม นอนหลับไปแล้วก็ดี ยาในร่างกายขับออกมาหมดแล้วหรือ?"
เหยียนโมโม่กล่าวว่า "ร่างกายของท่านอ๋องแทบจะมิมีพิษใดรุกรานได้แล้ว พิษเพียงเล็กน้อยเท่านี้มิสามารถทำร้ายเขาได้เพคะ"
นัยน์ตาของไท่เฟยกู้ดูเย็นชาเล็กน้อย "แต่ถึงเช่นนั้นก็ควรระมัดระวังมากขึ้นกว่านี้ หากว่าพวกเขาทำร้ายบุตรชายของข้า ข้ามิสนว่าพวกเขาจะทำนายไว้อย่างไร ก็จะจัดการกับตระกูลซูให้จงได้!"
"องค์หญิงเพคะ ในวันนี้ทรงถูกชะตากับคุณหนูซูจริงๆ หรือทรงเปลี่ยนใจเพราะคำทำนายนั้น?"
เมื่อกล่าวถึงเรื่องนี้ ดวงตาของไท่เฟยกู้ก็ดูค่อนข้างซับซ้อน "ข้าเองก็มิรู้ว่าท่านอาจารย์กล่าวได้ตรงหรือไม่ ในเมืองซินเยว่นี้ ข้าจักต้องตามหาสตรีสกุลซูเพื่อบุตรชายของข้าในการทำให้เขาได้กลับมาเป็นปกติ มิเช่นนั้น ข้าจะให้โอกาสแม่นางซูหว่านเอ้อร์นั่นมาทำร้ายบุตรชายข้าหรือ?"
"องค์หญิงทรงทำทุกสิ่งอย่างก็เพื่อท่านอ๋อง เทพคุณบนฟ้าคงต้องมองเห็นเป็นแน่ ท่านอ๋องของพวกเราจะหายดีอย่างแน่นอนเพคะ"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ฟีนิกซ์นิพพาน-จอมนางสะท้านพิภพ