ฟีนิกซ์นิพพาน-จอมนางสะท้านพิภพ นิยาย บท 5

นางหันมา ใบหน้าที่ควรรู้สึกแปลกหน้า แต่กลับมีความคุ้นเคยนั้นปรากฏในสายตาของซูหนานอี นางจึงอึ้งไปเลย

ซูหว่านเอ้อร์

คุณหนูสองของตระกูลซู

แต่ว่า ตระกูลซูของนางไม่เคยมีคุณหนูสองเลย นางเป็นลูกสาวคนเดียว

ทันใดนั้น หัวใจของซูหนานอีก็หยุดเต้นจังหวะหนึ่ง

นางตายไปแล้วจริงๆ

แต่นี่มันเกิดอะไรขึ้น??

นางเป็นคนแทงมีดเอง จะมีชีวิตรอดมาได้ยังไง!

แต่ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นต่อหน้านี้ มันผิดปกติไปแล้ว นางเหมือนยังมีชีวิตอยู่จริงๆ!

แล้วความทรงจำในสมองนี่มันคืออะไรอีกเล่า?

"พี่สาว คือเจ้าหรอ?"

เสียงสอบถามเต็มไปด้วยความกระวนกระวายใจ

ซูหนานอียิ้มขึ้นมา"ใช่ ข้าคิดไม่ถึงว่าจะได้พบน้องสาวที่นี่"

ซูหว่านเอ้อร์ตกใจ รู้สึกร้อนตัว จากนั้นก็เดินไปทางนาง ร่างสีขาวก็ชัดเจนขึ้นเรื่อยๆในสายตาของนาง

เมื่อเห็นใบหน้าที่คุ้นเคยนั้นปรากฏต่อหน้า ซูหว่านเอ้อร์ก็กำหมัดไว้อย่างแน่น ดวงตาได้ปรากฏความอิจฉาและโหดรเายขึ้นมา"ทำไมพี่สาวถึงอยู่ที่นี่?"

ซูหนานอียังหน้าซีกอยู่ พอดีนำมาหลอกนางได้ นางจับต้นไม้เอาไว้ แล้วพูดอย่างหวาดกลัว"น้องสาว พี่เหมือนถูกคนกลั่นแกล้ง ไม่มีแรงเลย น้องสาวรีบมาประคองพี่สิ"

ดวงตาของซูหว่านเอ้อร์สว่างขึ้นมา"ไม่มีแรง?ใครใจกล้าขนาดนั้นเล่า?"

นางก้มหน้า"ข้าก็ไม่รู้เช่นกัน น้องสาวรีบประคองพี่ไปพักผ่อนก่อน พี่ไม่ไหวแล้ว"

ซูหว่านเอ้อร์รีบพยักหน้า"น้องรู้ว่าข้างๆนี้มีห้องว่าง สามารถพักผ่อนชั่วคราวได้ น้องจะพาพี่ไปประเดี๋ยวนี้เจ้าค่ะ"

พอพูดเสร็จ ซูหว่านเอ้อร์ก็รีบเดินไปข้างต้นไม้

พอถึงระยะหลัง นางเกือบจะใช้วิ่งมา แป๊บเดียวเองก็มาถึงต่อหน้าซูหนานอี

ซูหนานอียิ้มขึ้นมา"น้องสาวใจดีจริงๆเลย"

"พี่ไม่ต้องเกรงใจนะ เราเป็นครอบครัวเดียวกัน"