ฟีนิกซ์นิพพาน-จอมนางสะท้านพิภพ นิยาย บท 8

ซูหนานอีใส่กระโปรงสีขาว ราวกับเป็นเทวดาที่ลงมาในโลกมนุษย์ ใบหน้าที่สวยงามและเย็นชาของนางเกือบจะส่องแสงสว่างไปทั่วห้อง

นางเดินมาทีละก้าว สีหน้าเย็นชาเหมือนเดิม ทำความเคารพใส่สองคนที่นั่งอยู่ที่นั่งหลัก"ข้าขอถวายความเคารพต่อคุณหญิงเซียงและคุณหญิงสวิ้นเจ้าค่ะ"

จากนั้น นางก็ทำความเคารพใส่เซี่ยซื่ออีก"ลูกขอถวายความเคารพต่อท่านแม่เจ้าค่ะ"

การพูดจาและมารยาทล้วนทำได้ดีมาก ไม่เหมือนเป็นลูกสาวของตระกูลทำธุรกิจค้าขาย กลับเหมือนเป็นสตรีงามที่มาจากตระกูลขุนนาง ทำให้คนรู้สึกน่าทึ่ง

"เจ้า......ทำไมเจ้า......"เมื่อได้เห็นนาง ซูหว่านเอ้อร์ก็อึ้งไปทันที

ซูหนานอีไม่ได้สนใจซูหว่านเอ้อร์"คุณหญิงเซียง ข้าได้หาพ่อบ้านในจวนมาเจ้าค่ะ เรื่องของเรือนหลังเกิดขึ้นได้ยังไง ล้วนตรวจสอบได้แล้ว คนกำลังรออยู่ข้างนอกเจ้าค่ะ"

คุณหญิงเซียงมองไปดูหญิงสาวต่อหน้าคนนี้ด้วยความชื่นชม"อ้อ?เรียกพ่อบ้านเข้ามาสิ"

ซูหว่านเอ้อร์ตกใจ รีบดึงแม่ของตัวเองเอาไว้"แม่ ไม่ได้ ไม่ได้......"

เซี่ยซื่อก็ใจร้อน เดินหน้าขึ้นไปพูดว่า"คุณหญิงเซียง เรื่องวันนี้สร้างความเดือดร้อนให้พวกเจ้าแล้ว แต่ยังไงนี่ก็เป็นเรื่องส่วนตัวของตระกูลซูเรา ให้ข้าพาลูกสาวสองคนกลับไปสอบถามดีกว่าเจ้าค่ะ"

คุณหญิงเซียงเลิกคิ้ว"คุณหญิงไม่ต้องเกรงใจ ยังไงเรื่องนี้ก็เกิดในสวนของข้า เป็นหน้าที่ของข้า ข้าจะหาความจริงออกมาให้ได้ คุณหญิงไม่ต้องเป็นห่วง"

ทันใดนั้นเซี่ยซื่อก็รู้สึกอึดอัดใจ

ไม่นาน พ่อบ้านก็เดินเข้ามา ข้างหลังของเขามีหญิงสามคนและคนใช้ผู้ชายสองคนเดินตามอยู่ พวกเขาเป็นคนที่รับผิดชอบดูแลเรือนหลังในวันนี้

เมื่อเห็นพวกเขา สีหน้าของซูหว่านเอ้อร์และคนใช้ผู้ชายคนนั้นล้วนเปลี่ยนไป

วันนี้ก็คือเขาเป็นคนไปติดต่อคนพวกนั้น

พ่อบ้านเดินหน้าขึ้นไป ทำความเคารพใส่ทุกคน"พวกเจ้ายังไม่รีบพูดความจริงออกมาหรือ?"

เมื่อเห็นเขาออกมา สายตาของซูหว่านเอ้อร์ก็ปรากฏความกังวลขึ้นมา รีบซ่อนตัวอยู่ข้างหลังเซี่ยซื่อทันที

"นายท่านซูไม่ต้องพิธีรีตอง"

ใบหน้าของเขาแดงก่ำขึ้นมาหน่อย"คุณหญิงเซียงขอรับ แม้ว่าเรื่องนี้เกิดขึ้นในสวนของคุณหญิง แต่ยังไงก็เป็นเรื่องของตระกูลซูข้า หวังว่าคุณหญิงเซียงจะให้เราจัดการเอง"

คุณหญิงเซียงมองไปดูคุณหญิงสวิ้นที่อยู่ข้างๆ

จากนั้นก็พยักหน้า"คุณหญิงสวิ้น นี่ก็เริ่มเย็นแล้วเจ้าค่ะ ข้าส่งท่านกลับจวนดีไหมเจ้าคะ?"

คุณหญิงสวิ้นลุกขึ้นมา มองไปที่ซูซืออวี้ด้วยความเยาะเย้ย จากนั้นก็พยักหน้า"ไปกันเถอะ กลิ่นในห้องมันก็ฉุนจริงๆ"

ยังไงตอนนี้สิ่งที่ควรดูก็ดูไปแล้ว สิ่งที่ควรรู้ก็รู้ไปแล้ว