ฟีนิกซ์นิพพาน-การแก้แค้นของเจ้าหญิง นิยาย บท 14

องครักษ์ถวายสิ่งที่อยู่ในมือ กำไลสองวงก็เหมือนกับกำไลที่วางอยู่บนโต๊ะ

"หือ?" หยุนชางขมวดคิ้ว มองไปที่ฮ่องเต้หนิงด้วยความงงงวยเล็กน้อย "เสด็จพ่อ ทั้งๆที่มีกำไลเพียงสองวง ทำไมถึงโผล่ออกมาอีกสองวงได้อย่างไร?"

"นางกำนัลคนนั้นอยู่ที่ไหน?" ฮ่องเต้หนิงถาม

องครักษ์กวักมือเรียก องครักษ์สองสามคนก็มาพร้อมกับนางกำนัลที่อยู่ข้างหลัง ดวงตาของนางหม่นหมอง สีหน้าของนางซีดมาก องครักษ์คุมตัวนางไปพบฮ่องเต้

นางกำนัลคนนั้นคุกเข่าลงกับพื้นอย่างนุ่มนวล ขบฟันของนาง สั่นสะท้าน กล่าวว่า "หม่อมฉันขอถวายบังคมฝ่าบาท ขอฝ่าบาทอายุหมื่นปีหมื่นปี ฮองเฮาพันปี องค์หญิงพันปี..."

หยุนชางจ้องไปที่นางกำนัลสักพักก่อนที่จะพูดว่า "เสด็จพ่อ หยุนชางเคยเห็นนางกำนัลคนนี้ นางนางเป็นนางกำนัลที่ทำความสะอาดในตำหนักของหม่อมฉัน ห้องบรรทมของหยุนชางก็เป็นนางทำความสะอาด...... "

ฮ่องเต้หนิงพยักหน้า ตรัสกับนางกำนัลอย่างโกรธเกรี้ยวว่า "กำไลสองวงนี้เจ้าได้มาจากไหน? "

นางกำนัลหมอบลงพื้น เสียงของนางสั่นเทา "กลับทูลฝ่าบาท หม่อมฉันแอบเอามาจากห้องบรรทมขององค์หญิงเพคะ"

หยุนชางขมวดคิ้ว ทำเสียงเชอะ "ทำไมเจ้าถึงเอากำไลของข้าด้วย?"

"หม่อมฉัน..." นางกำนัลกัดฟันก่อนจะพูดต่อ "เป็นองค์หญิงหัวจิ้ง! องค์หญิงหัวจิ้งให้คนจับน้องชายของหม่อมฉันให้หม่อมฉันไปขโมยกำไลขององค์หญิงหยุนชางให้นาง หม่อมฉันไม่กล้าไปขโมย หลังจากขโมยแล้ว หม่อมฉันก็กลัวว่าองค์หญิงหัวจิ้งจะทำอะไรไม่ดีต่อองค์หญิงหยุน แม้ว่าหม่อมฉันจะกระตือรือร้นที่จะช่วยน้องชาย แต่องค์หญิงหยุนชางก็ดีกับหม่อมฉันมาโดยตลอด หม่อมฉันทนไม่ได้ที่จะทำร้ายองค์หญิงได้ บ้านของหม่อมฉันทำการค้าขายเครื่องประดับ หม่อมฉันรู้วิธีทำเครื่องประดับมากมายตั้งแต่ยังเป็นเด็ก หม่อมฉันจึงแอบลอกกำไลสองวงนี้ มอบให้องค์หญิงหัวจิ้ง เดิมหม่อมฉันต้องการจะคืนกำไลให้องค์หญิงหยุนชาง แต่ก็ไม่มีโอกาส..."

หัวจิ้งกระวนกระวายทันที พูดอย่างไม่หยุด "เจ้าพูดไร้สาระเจ้าพูดเรื่องไร้สาระ!"

ทันทีที่เสียงของนางกำนัลลดลง หัวจิ้งคุกเข่าลงบนพื้นชี้ไปที่นางกำนัลและนางกำนัลที่อยู่ข้างหลังพระสนมซู่กล่าวว่า "เสด็จพ่อ พวกนางทั้งหมดใส่ร้ายข้า..." หลังจากพูด นางก็ตะโกนทันที "อ๋อ" ชี้ไปที่หยุนชางและพูดต่อว่า "เสด็จพ่อ ต้องเป็นนาง ต้องเป็นแผนการของนาง..."

ฮองเฮาที่นิ่งเงียบอดไม่ได้ที่จะพูด "ฝ่ายาท หม่อมฉันคิดว่าข้อเท็จจริงนี้แปลกเกินไป ดูเหมือนว่ามีใครบางคนออกแบบมันอย่างละเอียด เกรงว่าต้องการใส่ร้ายกับหัวจิ้งฝ่าบาท... "

ก่อนที่คำพูดของฮองเฮาจะพูดจบ นางกำนัลก็พูดอีกครั้ง "ถ้าฝ่าบาทไม่เชื่อ สามารถไปทางทิศตะวันออกของพระราชวังร้านทำเครื่องประดับของตระกูลเซี่ยถามได้เพคะ เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา มีบางคนบอกว่าเป็นคนขององค์หญิงหัวจิ้ง โดยบอกว่าหม่อมฉันทำการผิดในวัง ดังนั้นต้องการคุมตัวน้องชายของหม่อมฉัน และพาตัวน้องชายของหม่อมฉันไป เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมาเป็นวันเยี่ยมครอบครัวของหม่อมฉัน พ่อแม่ของหม่อมฉันก็เล่าเรื่องนี้ให้ฟัง หม่อมฉันจึงต้องแอบไปพบเตี๋ยะเอ๋อร์นางกำนัลขององค์หญิงหัวจิ้ง..."

นางกำนัลกัดฟัน หลับตาราวกับว่านางต้องตัดสินจนต้องพูดออกมา "หม่อมฉันยังรู้ว่าเซียงหลันถูกนางกำนัลข้างกายองค์หญิงหัวจิ้งพาไป! "