ฟีนิกซ์นิพพาน-การแก้แค้นของเจ้าหญิง นิยาย บท 241

จิ้งอ๋องยิ้มพร้อมพยักหน้าเล็กน้อย "ชางเจียชิงซูอยู่ที่นี่เพื่อที่จะเป็นองค์รัชทายาท หากจักพรรดิแคว้นเย้หลางอาการเข้าขั้นวิกฤต นางกังวลว่าองค์ชายรองและองค์ชายห้าจะทำการลอบจอมตีได้ การลอบสังหารจักรพรรดิก็ใช่ว่าจะเป็นไปมิได้ ทว่าเมื่อถึงตอนนั้น ชางเจียชิงซูไม่อยู่ที่แคว้นเย้หลาง อำนาจที่มีต้องเกิดคลื่นใต้น้ำเป็นธรรมดา แต่ทว่า อำนาจของชางเจียชิงซูที่มีอยู่ที่แคว้นเย้หลางก็มิได้น้อง นิ่งนอนใจเพียงไม่กี่วันอาจจะได้ หากควบม้ากลับภายในกลางคืนนี้ อาจจะมีโอกาสทัน"

"หากเป็นเช่นนั้นจริง พระราชวังแคว้นเย้หลางการป้องกันหนาแน่นถึงเพียงนั้น ใยจักรพรรดิถึงป่วยได้เล่า"หยุนชางขมวดคิ้วด้วยความสงสัย

ทว่าเมื่อเงยหน้าขึ้น กลับมองเห็นสายตาที่ไม่นิ่งของจิ้งอ๋องแล้ว ใจของหยุนชางพลันเต้นรัว อีกทั้งยังคาดเดาด้วยความสงสัย "หรือว่า ในพระราชวังแคว้นเย้หลางมีคนของท่านอ๋องอยู่ด้วยหรือ"



เมื่อพูดกันอยู่นั้น เฉียนอินเปิดม่านเดินเข้ามา ในมือของนางยังมีถ้วยชาอยู่สองใบ เมื่อวางถ้วยชาเสร็จแล้ว เฉียนอินจึงโค้งกายถอยตัวจากไป

จิ้งอ๋องไม่ทันระวังถ้วยชาพร้อมฝาขึ้นมาและครอบกลับไปเหมือนเดิม "ภูมิศาสตร์แคว้นเย้หลางเป็นแบบทุ่งหญ้า วัตถุดิบส่วนใหญ่จึงขาดแค้น อย่างเช่น ใบชาชั้นดีเช่นนี้ ไม่สามารถมีได้แน่นอกจากสั่งซื้อจากแควเนหนิง กระบวนการของใบชาจึงมักจะมีมือไม้เข้ามาสอดมากมาย. หากไม่ได้วางยาอย่างโจ่งแจ้งเช่นวิธีเช่นตระกูลหลี่แล้ว อาจจะนำวัตถุดิบธรรมดาสองสิ่งที่ไม่มีพิษ ทว่าหากนำมารวมกันแล้วเกิดเป็นยาพิษชั้นดีได้ หากเป็นข้าก็อาจจะใช้วิธีนั้น"



หยุนชางมือสั่นเทาเล็กน้อย "เช่นนั้นจักรพรรดิแคว้นเย้หลาง ป่วยจริงงั้นหรือ"

จิ้งอ๋องหยิบถ้วยชาขึ้นมาจิบอย่างช้า ๆ "อาการป่วยเป็นจริงหรือไม่นั้น นั้นเป็นเพียงแค่คำสันนิษฐานของเปิ่นหวางเพียงเท่านั้น"

หยุนชางเงียบไปสักพัก ถึงแม้จะคาดเดาได้ว่าจิ้งอ๋องอาจจะทำเช่นนี้. การพลิกฝ่ามือเป็นเมฆ คว่ำฝ่ามือเป็นฝน หนิงเซียนก็เคยพูดถึงวิธีการนี้ของจิ้งอ๋องมาก่อน ทว่า เมื่อได้หังกับตัวเองแล้วยังรู้สึกลัวเล็กน้อย การมองการณ์ไกลอีกทั้งการจัดการปัญหาได้อย่างรอบคอบเช่นนี้ แม้แต่นางก็ยังไม่สามารถทำได้ ถึงแม้ว่าจะกลับชาติมาเกิดแล้วก็ตาม

ไม่แปลกใจเลย ว่าเหตุใดเสด็จพ่อถึงให้เขาตรากตรำอยู่ชายแดนเป็นแรมปีเช่นนี้ คนผู้นี้แม้เป็นตระกลูหลี่ หรือตระกูลหลี่อีกสิบตระกูลก็ไม่สามารถต่อกรกับเขาได้ ทว่าแม้เขาจะไม่ได้อยู่ในเมืองหลวงเป็นสิบปี หากแต่อำนาจที่มีอยู่กลับไม่ได้น้อยลง ประชาชนแคว้นหนิงต่างนับถือเขาเป็นเทพเจ้าแห่งสงคราม แม้เป็นวังหลังของเสด้จพ่อก็มีคนของเขาอยู่มาก เกรงว่าข้ารับใช้ส่วนใหญ่มีความสัมพันธ์อันดีกลับเขาเสียด้วยซ้ำ

คนผู้นี้ หากเป็นศัตรูกับแคว้นหนิงแล้ว

หยุนชิงไม่อาจจินตนาการได้เลย

"ชางเจียชิงซูทำให้แคว้นหนิงตกที่น่าลำบากอยู่หลายครั้ง ข้ายกเขาให้ท่าน หากแต่ท่านจะกรุณา ชีวิตของหัวจิ้งให้ชางเอ๋อร์เป็นคนจัดการได้หรือไม่ "หยุนชางยิ้มและมองไปยังจิ้งอ๋อง

จิ้งอ๋องยิ้มเล็กน้อย "ข้ามิรู้เลยว่าระหว่างเจ้าและฮองเฮากับหัวจิ้ง มีความโกธรแค้นอะไรมากกันนัก หากแต่ เมื่อมองดูฮองเฮาแล้ว. คงอยากจะฆ่าเจ้าให้ตายเลยทีเดียว ศัตรแบบนี้หากขาดไปคนหนึ่งได้ ก็ให้หายไปคนนึงเถิด หากเจ้าอยากได้ชีวิตของหัวจิ้งแล้ว ข้าก็จะยกนางให้กับเจ้า"

"ของพระทัยเพคะท่านอ๋อง"หยุนชางตอบรีบด้วยเสียงเบา