ฟีนิกซ์นิพพาน-การแก้แค้นของเจ้าหญิง นิยาย บท 528

หยุนชางได้ยินคนตอบรับ หลังจากนั้นครู่หนึ่งหยุนชางก็หยุดและหันกลับมา และแน่นอนว่าไม่พบหนุ่มที่ไว้หนวดแล้วจริงๆ หยุนชางก็ยิ้มและพูดว่า "ข้าเพิ่งจำเรื่องบางอย่างได้ และลืมบอกพวกเจ้า เมื่อครู่ตอนที่ข้าพักผ่อนบนผ้าห่มในคุกหลวง รู้สึกว่าบางอย่างเคลื่อนไหวอยู่ในผ้าห่ม จึงฉีกผ้าห่มออก ก็เห็นปลิงจำนวนมากอยู่ข้างใน ข้าจึงเหยียบพวกมันให้ตาย สงสัยจะมีคนคิดร้ายกับข้า เราลองกลับไปดูกันเถอะ เกรงว่าใครบางคนจะกลับไปทำลายหลักฐานทันทีที่ข้าจากมา"

หัวหน้าทหารรักาการณ์ตกตะลึงหยุดชะงักเล็กน้อย และรู้สึกลำบากใจ "แต่ว่าพระชายา ฝ่ายบาทให้ข้าน้อยทั้งสองพาท่านไปที่ตำหนักหารือพ่ะย่ะค่ะ"

หยุนชางยิ้มเบาๆ "พี่ๆทหารรักษาการณ์ไม่ต้องห่วง ข้าไม่ได้โกหก และข้าจะไม่คิดหนี ข้าคือพระชายารุ่ย ถึงแม้ว่าตอนนี้ข้าถูกคนร้ายใส่ร้าย จนข้าต้องถูกจำคุก แต่ตอนนี้ ยังไม่ได้ตรวจสอบชัดเจน และยังไม่ได้กำหนดข้อกล่าวหา ข้ายังคงเป็นพระชายารุ่ย... ถ้าฝ่าบาทกล่าวโทษ ข้าจะรับผิดชอบเอง"

หยุนชางยิ้ม อ่อนโยนมาก แต่ผู้รอบรู้จะสามารถเข้าใจความหมายของคำขู่ในคำพูดของหยุนชาง ทหารรักษาการณ์ครุ่นคิดขณะหนึ่ง แล้วพยักหน้าและเห็นด้วยกับคำพูดของหยุนชางโดยพาตัวหยุนชางย้อนกลับไปที่คุกหลวงอีกครั้ง

ทันทีที่เดินไปที่ห้องขังที่หยุนชางเพิ่งถูกขัง ก็เห็นเงาจางๆ ในห้องขังนั้น ทหารรักษาการณ์รีบลดเสียงฝีเท้า ปกป้องหยุนชางข้างหลังเขา และรอโอกาสที่จะเคลื่อนไหว ผู้คนหลายสิบคนล้อมรอบห้องขังอย่างแน่นหนา

หยุนชางเห็นว่าเมื่อพวกเขาเห็นคนในห้องขัง ใบหน้าของพวกเขาทั้งหมดประหลาดใจ หัวหน้าทหารรักษาการณ์ขมวดคิ้ว มองดูคนที่ทำอะไรไม่ถูกในห้องขัง และเปิดปากอย่างเย็นชา "หลินลิ่ว เจ้ามิใช่พูดว่าจะไปสุขาหรือ ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ได้?"

หยุนชางเดินช้าๆจากด้านข้างไปด้านนอกห้องขัง มองเข้าไปข้างใน และเห็นทหารรักษาการณ์ที่ไว้หนวดยืนอยู่ข้างใน ถือผ้าห่มที่หยุนชางเพิ่งพิงไป บนพื้นเต็มไปด้วยซากปลิงที่ตายไป

หยุนชางยิ้มอย่างเย็นชาและพูดอย่างเคร่งขรึม "ที่แท้คือเจ้าที่ต้องการทำร้ายข้า ข้าไม่มีความคับแค้นใจกับเจ้า ต้องมีคนสั่งให้เจ้าทำเช่นนี้แน่ เป็นใครกัน?"

ทหารรักษาการณ์ที่ไว้หนวดยืนนิ่งแข็งทื่อ เขาไม่ได้พูดอะไร

หยุนชางหันไปมองหัวหน้าทหารรักษาการณ์กล่าวว่า "บุคคลผู้นี้ตั้งใจทำร้ายข้า โปรดขอให้พี่ทหารรักษาการณ์ผู้นี้จัดการอย่างเป็นกลาง พาเขาไปที่ตำหนักหารือด้วย ข้าเกรงว่าเรื่องนี้จะเกี่ยวข้องกับเรื่องที่ข้าถูกใส่ร้ายด้วย"

หัวหน้าทหารรักษาการณ์ เงียบอยู่นานก่อนที่จะพยักหน้า "มานี่ มัดตัวหลินลิ่วซะ"

จากนั้นทหารรักษาการณ์ก็เปิดประตูห้องขังและเดินเข้าไปมัดตัวทหารรักษาการณ์ที่ไว้หนวด หยุนชางกล่าวอีกครั้ง "ผ้าห่มนี้เป็นหลักฐาน นำไปด้วเถอะ"

ทหารทหารรักษาการณ์พยักหน้าเงียบๆ และสั่งทหารรักษาการณ์ให้เก็บผ้าห่มและปลิงลงบนพื้นแล้วนำรวมกัน แล้วทุกคนก็ไปที่ตำหนักหารือ

เซี่ยหวนอวี่และฮองเฮารออย่างใจร้อนเล็กน้อย เมื่อเห็นหยุนชางเดินเข้ามา ฮองเฮาก็บ่นอย่างเย็นชา "โทษถึงตัวแล้ว ยังเอ้อระเหยลอยชายอยู่นั่น"