ฟีนิกซ์นิพพาน-การแก้แค้นของเจ้าหญิง นิยาย บท 747

เสียงของเฉี่ยนหลิ่วที่แผ่วเบา แต่น้ำเสียงของนางกลับมีความมั่นใจมาก "ตอนที่อยู่ในลี่หยวน หม่อมฉันเห็นพระชายาอ๋องเจ็ดและคุณชายซวี่เดินเข้ามาจากด้านนอก พวกเขาดูสนิทสนมกันมาก หลังจากถูกพระชายาพบเข้า พระชายาอ๋องเจ็ดคงกลัวว่าพระชายาจะเข้าใจผิด ก็ปฏิบัติต่อคุณชายซวี่อย่างตรงไปตรงมา หม่อมฉันดูการสนทนากับทั้งสอง และพระชายาอ๋องเจ็ดยังเคยแสร้งถามคุณชายซวี่ว่าพระชายางามหรือไม่ ไม่ว่ากรณีใดๆ มันไม่เหมือนกับสิ่งที่พระชายาอ๋องเจ็ดเพิ่งพูดมาจริงๆ ไม่คุ้นเคยนัก"

หยุนชางยิ้มและพยักหน้าเบาๆ"ความสามารถในการสังเกตของเฉี่ยนหลิ่วดีมาก ใช่ ฮวาอวี้ถงโกหกข้า เกรงว่านางคงจะไม่รู้ ตอนข้าได้ยินข่าวลือ ข้าสั่งให้เฉี่ยนอินไปตรวจสอบซวี่ซานซือ เฉี่ยนอินกล่าวว่าฮวาอวี้ถงใกล้ชิดกับซวี่ซานซือมากตั้งแต่ยังเป็นเด็ก "

ฮวาอวี้ถงไม่ได้ปิดบังตอนที่อยู่ในลี่หยวน แต่เมื่อหยุนชางพูดเกี่ยวกับข่าวลือ และถามว่าทำไมนางต้องใกล้ชิดกับซวี่ซานซือมาก นางกลับโกหกตน

หยุนชางหรี่ตา หันไปหาเฉี่ยนหลิ่วและกล่าวว่า "ส่งคนไปตรวจสอบซวี่ซานซือดูว่า ช่วงนี้เขาเคยไปที่ไหนมาบ้าง"

เฉี่ยนหลิ่วตอบรับและก้าวถอยออกไปทันที

หยุนชางนอนบนเบาะพักสักครู่ เมื่อนางตื่นขึ้น ก็เห็นสาวใช้รออยู่ที่ห้องโถงต้อนรับรีบวิ่งเข้ามา "พระชายา มีคนในวังมาบอกว่าเสิ่นซู่เฟยเชิญพระชายาเข้าวังเพคะ"

เสิ่นซู่เฟย? หยุนชางขมวดคิ้วเล็กน้อย ไม่ชัดเจนมากนัก "เสิ่นซู่เฟยอยากจะทำอะไรอีก?"

หยุนชางยืนขึ้น ให้ฉินยีช่วยจัดเสื้อผ้าและมวยผม จากนั้นค่อยๆลงไปชั้นล่างและเดินไปที่ห้องโถงต้อนรับ

ทันทีที่เดินไปที่ทางเดินริมทะเลสาบ ก็เห็นหนิงเชียนเดินมาฝั่งนางอย่างช้าๆ ดูเหมือนกำลังตามหานางอยู่

"มีอะไรหรือ?" หยุนชางถามด้วยเสียงเบาโดยไม่หยุดเดิน

หนิงเชียนยิ้มและกล่าวว่า "ข้าน้อยพร้อมที่จะออกเดินทางไปเมืองชางหนานแล้ว จึงมากล่าวอำลานายหญิงเจ้าค่ะ"

หยุนชางได้ฟังก็หันกลับมามองหนิงเชียน เผยรอยยิ้มเล็กน้อยที่มุมปากของนาง "ดี ระวังตัวด้วย ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น จำไว้ว่ารักษาชีวิตตัวเองเป็นสิ่งสำคัญที่สุด"

หนิงเชียนยิ้มและพยักหน้า "นายหญิงไม่ต้องกังวล ข้ายังถนอมชีวิตของข้าไว้"

"เช่นนั้นก็ดี" หยุนชางยิ้มและกล่าวว่า "ขอให้เจ้าโชคดี"

หนิงเชียนตอบรับด้วยรอยยิ้ม หยุดฝีเท้าแล้วโบกมือให้หยุนชาง หันไปทางบ้านพักที่นางอาศัยอยู่

เมื่อหยุนชางมาถึงห้องโถงต้อนรับ นางเห็นขันทีกำลังรออยู่ในห้องโถงต้อนรับ เมื่อเห็นหยุนชางก็รีบพูดว่า "พระชายา พร้อมเสด็จแล้วใช่ไหมพ่ะย่ะค่ะ?"

หยุนชางพยักหน้าเล็กน้อย และเดินไปทางประตูจวน ถามเบาๆว่า "ซู่เฟยเหนียงเหนียงทรงตรัสอะไรหรือไม่ เรียกข้าเข้าวังมีกิจอันใดหรือ"

กงกงคนนั้นรีบตอบอย่างเคารพ "เหนียงเหนียงมิได้สั่งอะไร เพียงตรัสให้หม่อมฉันมาเชิญพระชายาเข้าวังพ่ะย่ะค่ะ"

หยุนชางเลิกคิ้ว ไม่ทำให้กงกงผู้นั้นลำบากใจอีก ออกจากประตูจวน ขึ้นรถม้าแล้วมุ่งตรงไปยังวังหลวง