ฟีนิกซ์นิพพาน-การแก้แค้นของเจ้าหญิง นิยาย บท 755

ผ่านไปครู่หนึ่ง หยุนชางก็สงบอารมณ์ลง และรีบเงยหน้าขึ้นมองดูผู้คนที่อยู่ในห้อง หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง จึงสั่งอย่างชัดเจนว่า "หว่านจือกลับวังไปก่อน อย่าได้ให้ใครพบเห็น เฉี่ยนอินส่งคนไปที่เรือนรับรองคณะทูตและจัดการคนที่มาส่งสารให้เรียบร้อย อย่าได้ทิ้งร่องรอยกระไรเอาไว้"

หวังหว่านจือและเฉี่ยนอินรีบตอบรับ จากนั้นถอยออกไปอย่างรวดเร็ว แต่ละคนไปทำตามสั่งของหยุนชาง

หยุนชางขมวดคิ้ว กัดริมฝีปากและนั่งบนเบาะนุ่ม จากนั้นจึงมองไปที่ฉินยี

"ตอนนี้อ๋องเจ็ดอยู่ที่เมืองหลิงซี แต่ไม่ทราบว่าสาส์นกราบทูลนี้ถูกเราสกัดไว้แล้ว เราจัดการให้เรียบร้อยก่อน ฝ่าบาทก็คงจะยังไม่ทราบชั่วคราว จากนั้นฉินยีและเฉี่ยนหลิ่วไปที่จวนกั๋วกงกับข้าอีกครั้ง" ขณะที่พูดหยุนชางก็ยืนขึ้น

ฉินยีตกตะลึงแล้วลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว "ไปตอนนี้หรือเพคะ?" ฉินยีมองออกไปในคืนที่เงียบสงบ ข้างนอกนั้นมืดอย่างมาก นางลังเลเล็กน้อย "เพลานี้แล้ว กั๋วกงฮูหยินคงพักผ่อนแล้วกระมั้งเพคะ"

หยุนชางกลับพยักหน้าโดยไม่ลังเลใด ๆ "ใช่แล้ว แต่ตอนนี้เราต้องแข่งขันด้านเวลากับอ๋องเจ็ด เวลาไม่ถึงเจ็ดวัน หากว่าฝ่าบาทไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆ อ๋องเจ็ดก็คงทราบว่าเกิดเรื่องบางอย่างขึ้นกับสาส์นกราบทูลนั่น และคงจะส่งสารมาอีกครั้ง เมื่อถึงเวลานั้น เราอาจจะไม่โชคดีเท่าวันนี้ที่จะสามารถสกัดเอาสารนั้นไว้ได้ ฉะนั้นเราต้องเร่งมือ ห้ามเสียเวลาแม้แต่ครู่เดียวไปเด็ดขาด"

หยุนชางและสาวใช้ทั้งสองของเร่งออกจากจวนไปแล้วขึ้นรถม้าตรงไปที่จวนกั๋วกง

เมื่อไปถึงจวนกั๋วกง ประตูของจวนกั๋วกงปิดแน่น เฉี่ยนหลิ่วเร่งลงจากรถม้า แล้วเดินไปหน้าประตูจวน และเคาะประตูเสียงดัง เสียงวงแหวนทองแดงที่อยู่หน้าประตูดังห้องสนั่นในค่ำคืนที่เงียบงันนี้

ไม่นานหลังจากนั้น ก็มีเสียงที่ค่อนข้างง่วงดังมาจากข้างใน "มาแล้ว ดึกเช่นนี้ใครกันหรือ"

เสียงประตูดัง "เอี๊ยด" และเมื่อคนเฝ้าประตูออกมาข้างนอก หยุนชางก็ลงจากรถม้าไปแล้ว "ข้าเอง รีบเปิดประตู ข้ามีเรื่องด่วนจะขอพบท่านฮูหยิน"

คนเฝ้าประตูชะงักไปครู่หนึ่งแล้วจึงมีสติขึ้นมา " ที่แท้ก็พระชายารุ่ยอ๋องนี่เอง ท่านฮูหยินพักผ่อนแล้วเพคะ"

หยุนชางพยักหน้าและก้าวเข้าประตูไป " ข้าทราบแล้ว" นางเดินเร็วกว่าเดิมแล้วเดินตรงไปที่ลานบ้านที่กั๋วกงฮูหยินอาศัยอยู่

กั๋วกงฮูหยินอาจจะพักผ่อนไปสักระยะแล้ว เมื่อได้ยินเสียง มามาข้างกายของท่านก็ถือตะเกียงแล้วเปิดปะตูออกมา เมื่อเห็นหยุนชางก็ตกตะลึงอย่างมาก "เพลาดึกดื่นเช่นนี้แล้ว พระชายารุ่นอ๋องมาทำกระไรหรือเพคะ"

หยุนชางรีบกล่าว "ขอรบกวนท่านมามาปลุกท่านฮูหยินขึ้นมาที โดยกล่าวว่าข้ามีเรื่องด่วนขอพบ เรื่องด่วนอย่างมาก"

เมื่อมามาเห็นว่าสีหน้าของหยุนชางไม่ดีเท่าไหร่นัก จึงเร่งตอบรับว่า "ทราบแล้วเพคะ หม่อมฉันจะไปประเดี๋ยวนี้เลยเพคะ"