หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี นิยาย บท 134

ในห้องชั้นสาม

เซียวเย่หลันเพิ่งเดินตรงเข้ามาข้างใน เขาเงยหน้าขึ้นมองพบฉางหย่วนป๋อที่นั่งอยู่ข้างกายอันติ้งโหว เขาเผยอมุมปากยิ้มเล็กน้อย

เป็นไปตามที่เขาคิดไว้จริงๆ

"คารวะท่านอ๋อง"

ทุกคนลุกขึ้นยืนแล้วโค้งกายคำนับ

เซียวเย่หลันเดินตรงไปยังตำแหน่งที่นั่งหลัก "เชิญนั่งเถิด"

มีชายสี่คนนั่งอยู่ก่อนหน้า นอกจากอันติ้งโหวและฉางหย่วนป๋อแล้ว ก็มีบุตรชายของพวกเขาอีกคนละคน

ไม่ทันให้อันติ้งโหวที่นั่งทำหน้าเคร่งขรึมเอ่ยปาก ฉางหย่วนป๋อก็ยิ้มขึ้นก่อนว่า "เดิมทีสุราในวันนี้ ข้าต้องการดื่มเพื่อเอ่ยขอโทษจ้านอ๋อง แต่เกรงว่า ท่านอ๋องจะไม่ยินยอมเดินทางมา ดังนั้นจึงได้ใช้ชื่อของสหายในการเชิญชวน ขอท่านอ๋องโปรดให้อภัยเถิด"

เขารีบลุกขึ้นยืน แล้วรินสุราให้แก่เซียวเย่หลัน

สายตาอันเย็นชาของเซียวเย่หลันมองไปที่แก้วสุรานั้น "ข้ารู้ว่าอาหารมื้อนี้ไม่ได้เป็นความคิดริเริ่มมาจากท่านพ่อตา"

"หืม?"

ฉางหย่วนป๋อชะงักลง

เซียวเย่หลันก้มหน้าลงเล็กน้อย แววตาเต็มไปด้วยความเย็นชา "ห้องที่ท่านเลือกนี้เคยเป็นห้องของอวี้เออร์มาก่อน ท่านพ่อตาคงไม่เชิญขามาดื่มสุราที่ห้องนี้แน่"

แม้แต่สุรานี้ก็เคยเป็นสุราที่ซูอวี้เออร์กลั่นเองกับมือแล้วทิ้งไว้ที่หอเทียนเซียง เรียกว่าสุรากุ้ยฮวา

เหอะๆ ถือว่าความพยายามจะเอาใจเขาเหล่านั้นล้มเหลว

ถึงจะมีใจแต่ไร้สมอง

เมื่อได้ยินคำพูดของเซียวเย่หลัน อันติ้งโหวก็สีหน้าเปลี่ยนไปไม่น่ามองยิ่งกว่าเดิม!

"เย็นเอ่อพวกเราไปกันเถิด" อันติ้งโหวทำท่าทีลุกขึ้น

การจะให้นั่งอยู่ในห้องซึ่งซูอวี้เออร์เคยอาศัยอยู่ เขาจะกินข้าวลงได้อย่างไร!

ใครก็ล้วนรู้ดีว่าลูกสาวของเขาและอนุภรรยาที่น่ารังเกียจนั้นไม่ถูกกัน!

"ท่านโหว ท่านโหวอย่าได้รีบร้อนไป" ฉางหย่วนป๋อรีบเข้ามาดึงมืออันติ้งโหวเอาไว้ แล้วพยายามยิ้มปลอบใจว่า "นี่เป็นเพียงแค่เรื่องบังเอิญ ข้าสะเพร่าไปเล็กน้อยจึงทำจองห้องนี้เอาไว้...ท่านโหวอย่าได้โมโหไปเลย ถือว่าเห็นแก่หน้าข้าเถิด"

"เป็นเรื่องบังเอิญหรือต้องการเอาอกเอาใจกันแน่ ทุกคนล้วนรู้อยู่แก่ใจ"