ตอนนี้บาดแผลที่หน้าผากของเขาได้รับการจัดการแล้ว
เรื่องราวต่างๆ ก็หารือเรียบร้อย
หากเซียวเย่หลันยังคงอยู่ที่นี่ต่อไป ก็คงชี้ให้เห็นได้อย่างชัดเจนว่าเขาเดินทางมาที่นี่เพียงเพราะต้องการเจอหน้าเซี่ยเชียนฮวันและไม่อยากจากไป
"ทางที่ดี เจ้าอย่าทำเรื่องนี้ให้ผิดพลาด มิเช่นนั้นข้าจะลงโทษเจ้าร้ายแรงยิ่งกว่าการกักบริเวณ"
ในใจของเซียวเย่หลันรู้สึกอึดอัดอย่างบอกไม่ถูก เขาทิ้งประโยคท้ายนี้ไว้แล้วสะบัดแขนเดินหนี
แต่เซี่ยเชียนฮวันไม่สนใจกับคำพูดของเขาเหล่านั้น
หลังจากที่ชายหนุ่มเดินทางจากไปแล้ว เซี่ยเชียนฮวันก็เรียกเสี่ยวตงเข้ามาแล้วกำชับว่า "เจ้าไปสืบหาข้อมูลให้ข้าสักหน่อย เรื่องสถานการณ์ในจวนอู่อันโหว โดยเฉพาะอย่างยิ่งความสัมพันธ์ระหว่างอู่อันโหวและบุตรชายของเขาทั้งหลาย"
บรรดาบ่าวรับใช้มักจะมีข้อมูลเหล่านี้ไว้ในมือเสมอ
เรื่องบางเรื่อง พวกเขาจะบอกให้กับคนในสถานะเดียวกันรู้เท่านั้น หากนายไปเอ่ยถามด้วยตนเองคงไม่ได้ข้อมูลที่ถูกต้องมา
จนกระทั่งเวลากลางดึก
เสี่ยวตงเดินทางกลับมารายงานต่อเซี่ยเชียนฮวันว่า "บ่าวได้ไปสอบถามข้อมูลชัดเจนแล้วเพคะ อู่อันโหวมีบุตรชาย 3 คนที่ยังไม่ได้แต่งงาน แต่พวกเขาล้วนมีภรรยามากมาย วุ่นวายยิ่งนัก บุตรชายคนเล็กเคยพลั้งมือแล้วสังหารอนุภรรยาของบุตรชายคนโตไป ทำให้อู่อันโหวโมโหเสียจนแทบขับไล่พวกเขาออกจากจวน ดังนั้นความสัมพันธ์ระหว่างพ่อลูกจึงย่ำแย่”
"อู่อันโหวยืนกรานที่จะเป็นปรปักษ์ต่อเซียวเย่หลัน เขาคิดจะส่งมอบอำนาจของกองทหารชื่อเลี่ยนไปให้บุตรชายผู้ไร้ประโยชน์เหล่านี้หรือ"
เซี่ยเชียนฮวันขมวดคิ้วเข้าหากันแล้วครุ่นคิด
ในวันต่อมา
เกี้ยวของจวนอู่อันโหวขับเคลื่อนมาถึงปากประตูจวนจ้านอ๋องอย่างสง่างาม
ภายใต้การกระตุ้นของเซี่ยเชียนฮวัน เซียวเย่หลันจึงออกมาต้อนรับที่ปากประตูใหญ่ด้วยตนเองพร้อมด้วยใบหน้าอันเหลือทน
เซี่ยเชียนฮวันเดินตามมาข้างหลังอย่างใกล้ชิด
นางพบชายชราผมหงอกขาวเดินหลังตรงออกมาจากเกี้ยวนั้น ดวงตาเบิกกว้างท่าทีสง่างาม!
อดีตทหารเก่าสง่างามดั่งที่คิดไว้
"คารวะท่านอ๋องน้อย"
อู่อันโหวเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าเซียวเย่หลันแล้วยกมือขึ้นคารวะ
เซี่ยเชียนฮวันสังเกตเห็นว่าเมื่อคนอื่นพบหน้าเซียวเย่หลันล้วนพากันสรรเสริญว่า "คารวะจ้านอ๋อง" ด้วยความนอบน้อมถ่อมตน มีเพียง อู่อันโหวเท่านั้นที่เอ่ยเรียกเขาว่า "ท่านอ๋องน้อย" เห็นได้ชัดว่าเขาไม่เห็นเซียวเย่หลันอยู่ในสายตา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี
นางออกควายไงคะ ไม่รู้อะไรซักอย่างตั้งท้อง อยู่ไปวันๆ...
นางเอกหน้าโง่ วันๆไม่ทำเห้ ไร รักษาแต่คน ไม่เคยคิดจะสู้กลับ ไร้น้ำยา...
ทำไมหายอีกแล้ว มาอัพต่อค่ะ...
ดีใจกลับมาอัพต่อแล้ว ขอบคุณแอดมินค่ะ...
รออ่านอย่าใจจดจ่อ อัพต่อพลีสสส...
กลับมาต่อ รออ่านอยู่ค่ะ...
ตามคะ ขอบคุณค่ะ...
ไม่อัพต่อแล้วเหรอค่ะ กำลังสนุกเลย...
Update new chapter please...
รอค่ะ มาต่อเร็วๆ กำลังสนุก...