หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี นิยาย บท 179

ทั้งสองมองหน้ากัน ต่างฝ่ายต่างตกอยู่ในห้วงภวังค์ของตัวเอง

สุดท้ายเซียวเย่หลันก็เป็นคนพูดก่อน “เจ้าโทษว่าข้าไม่เชื่อใจเจ้า แต่สิ่งที่เจ้าทำ เจ้าเคยบอกข้าอย่างตรงไปตรงมาหรือไม่”

เซี่ยเชียนฮวันเม้มปากแน่น

เป็นเพราะนางไม่ยอมพูดกับเขาตรงๆ อย่างนั้นหรือ?

เห็นได้ชัดว่าเขามีอคติกับนางก่อน ไม่ว่านางจะพูดอะไรหรือทำอะไร เขาก็เชื่อผู้อื่นมากกว่าเสมอ

ในกรณีนี้ ทำไมนางต้องพาตัวเองไปโดนเขาเย็นชาใส่ เสียแรงเปล่า

เซี่ยเชียนฮวันไม่อยากอธิบายเยอะ จึงพูดตอบไปว่า “ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะรักษาฮองเฮา เจ้าวางใจเถอะ ข้าจะรักษานางก่อนหมิงเฟยจะกลับมา”

“เจ้ารู้ได้อย่างไรว่าหมิงเฟยจะกลับมาจากสำนักคุมประพฤติ”

เซียวเย่หลันขมวดคิ้ว

เซี่ยเชียนฮวันกำลังจะอ้าปากพูด แต่จู่ๆ เซียวเย่หลันก็สีหน้าเปลี่ยนไป และยื่นมือมาปิดปากนาง!

“อย่าพูด มีคนอยู่นอกหน้าต่าง”

วรยุทธ์ของเขาสูงมาก หลังผ่านการฝึกฝนจากในสนามรบ ประสาทหูของเขาจึงเหนือกว่าคนทั่วไป

เขายังไวต่อการเคลื่อนไหวในบริเวณใกล้ตัว

เซี่ยเชียนฮวันไม่พูด เพียงแต่ยกมือซ้ายขึ้นมา แล้วทำท่าทำทางชี้ไปทางฉากกั้นหลังตั่งหงส์

เซียวเย่หลันอุ้มนางขึ้นมา แล้วทะยานไปด้านหลัง

เมื่อมองจากนอกหน้าต่างเข้ามา จะเห็นเพียงห้องโถงที่ว่างเปล่าและฮองเฮาที่หมดสติ

พื้นที่หลังฉากกั้นไม่กว้างมากนัก เซี่ยเชียนฮวันจึงทำได้เพียงนอนนิ่งๆ อยู่บนอ้อมแขนของเซียวเย่หลัน นางรู้สึกได้ถึงลมหายใจของบุรุษที่รินรดใกล้ปอยผมนาง รวมไปถึงฝักดาบอันเย็นเชียบที่ทิ่มแทงนางจนเจ็บปวด

เพื่อบรรเทาความไม่สบายใจภายในใจ นางจึงพูดเสียงเบาราวกับยุงบินว่า “มีสาวใช้และขันทีวังเฟิงหลิงอยู่ข้างนอกมากมาย ท่านกังวลสิ่งใด?”

“ข้ามิได้กังวล” เซียวเย่หลันเหลือบมองนาง “แต่เสียงฝีเท้าของคนปกติกับคนเจตนาไม่ดีมันแตกต่างกัน”

นางโกหกว่าในเหล้ามีพิษ และจงใจกล่าวเกินจริงเกี่ยวกับพระอาการของฮองเฮา ทั้งหมดนี้ไม่ใช่เพื่อแก้แค้นเขากับหมิงเฟย แต่เป็นการวางเหยื่อล่อ

ทั้งหมดนี้ก็เพื่อล่อคนที่วางยาในเหล้าตัวจริงออกมา!

“เกอมามา ฮองเฮาดื่มยาแก้พิษไปแล้ว แต่เหตุใดถึงยังไม่ฟื้นอีกล่ะ? พระนางคงไม่สิ้นพระชมน์จริงๆ หรอกนะ?”

ทั้งสองฝ่ายห่างกันเพียงฉากกั้นคั่น เซี่ยเชียนฮวันจึงได้ยินน้ำเสียงร้อนรนระคนวิตกของหลี่จิ้งหย่า

เกอมามากล่าวอย่างจนปัญญา “บ่าวไม่มีความรู้เรื่องยา ต่อให้พระชายาถามบ่าว บ่าวก็ช่วยอะไรไม่ได้! ตามความคิดของบ่าว พระชายาและองค์ชายรองวางแผนเรื่องนี้อย่างไม่รอบคอบ เป็นธรรมดาที่ใต้เท้ามหาเสนาบดีจะโกรธมาก”

“ข้าไม่คิดว่าจะเป็นเรื่องใหญ่ขนาดนี้ ที่ปรึกษาในจวนบอกว่าให้ใส่หญ้าฝรั่นลงในเหล้าแล้วกลั่น ถ้าดื่มเข้าไปจะไม่สบายสักสองสามวัน ด้วยวิธีนี้ องค์รัชทายาทจะได้เกลียดชังหมิงเฟย แต่ใครจะรู้ว่าพอฮองเฮาดื่มเข้าไปแล้วจะสิ้นพระชมน์แทน!”

หลี่จิ้งหย่าเป็นคนวางยาเองกับมือ

นางหลบอยู่ข้างหลังหมิงเฟยแล้วแอบวางยา ปล่อยให้หมิงเฟยคิดว่าไวน์กานี้เป็นแค่เหล้ากลั่นคุณภาพแย่ ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร

แต่ตอนนี้ นางกลัวจะได้รับข้อหาลอบปลงพระชมน์ฮองเฮา...