หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี นิยาย บท 194

“เอาล่ะ สิ่งเจ้าพูดก็มีเหตุผล”

ซูอวี้เออร์แสดงสีหน้าเย็นชา

เมื่อใดก็ตามที่นึกถึงใบหน้ายินดีของเซี่ยเชียนฮวันยามได้ของพระราชทาน นางก็รู้สึกขุ่นเคืองในใจ แทบรอไม่ไหวที่จะได้เห็นเซี่ยเชียนฮวันหายไปจากโลกนี้

นี่ไม่ใช่ฤดูกาลที่ดีที่สุดสำหรับการแพร่ระบาด

แต่ในเมื่อนางกับท่านหญิงหยวนหลี่อยากจะกำจัดเซี่ยเชียนฮวันไปเร็วๆ ก็ต้องใช้แผนที่เตรียมไว้ล่วงหน้าก่อนเวลา

“อวิ๋นซี เจ้าไปหยิบของมา”

ซูอวี้เออร์หันไปสั่ง

อวิ๋นซียกชายกระโปรงขึ้นแล้วเดินลงไปที่ชั้นล่าง เมื่อกลับมาก็ถือกรงติดมือมาด้วย ก่อนจะวางตรงหน้าท่านหญิงหยวนหลี่

ภายในกรงเต็มไปด้วยหนูอ้วนท้วม

แต่สิ่งที่แตกต่างไปจากหนูทั่วไปคือ หนูเหล่านี้มีสีขนแปลกๆ มันเป็นสีเทาเงิน

ท่านหญิงหยวนหลี่มองหนูอ้วนท้วมสีเทาเงินที่วิ่งพล่านอยู่ในกรงเหล่านั้น แล้วขมวดคิ้ว นางรู้สึกคลื่นไส้ และไม่อยากมองไปมากกว่านี้

“ทุกตัวทำเครื่องหมายไว้แล้วใช่หรือไม่?” ซูอวี้เออร์ถาม

“เรียนนายหญิง ทำไว้แล้วเจ้าค่ะ”

อวิ๋นซีปิดปากและจมูกด้วยผ้าเช็ดหน้า หยิบไม้แท่งหนึ่งขึ้นมา แล้วจิ้มไปที่ตัวของหนูเหล่านั้น เพื่อแสดงเครื่องหมายออกมา

นางจงใจรักษาระยะห่างจากกรงหนู

ราวกับว่ามันมีพิษร้ายแรงยิ่งกว่าแมงป่อง

ซูอวี้เออร์เชิดหน้า “งั้นก็ดี มอบมันให้ท่านหญิงซะ”

“เจ้าค่ะ”

อวิ๋นซีหยิบผ้าสีแดงมาคลุมบนกรงหนู แล้วยกมันขึ้นมาวางไว้ที่ข้างเท้าของท่านหญิงหยวนหลี่เบาๆ จากนั้นก็ถอยออกมาอย่างรวดเร็ว

ท่านหญิงหยวนหลี่ข่มความไม่สบายแล้วถามว่า “คุณชายโม่เฉินให้ใบสั่งยากับเจ้าหรือไม่?”

“ให้ นี่คือสูตรรักษาโรคระบาดหนูงูเงิน รับไปเสีย”

ซูอวี้เออร์หยิบกระดาษแผ่นหนึ่งออกมา แต่ไม่อยากเข้าใกล้กรงหนู จึงโยนใบสั่งยาไปตกตรงหน้าท่านหญิงหยวนหลี่

“……”

ท่านหญิงหยวนหลี่ไม่พอใจ แต่ที่นางสามารถเป็นบุตรสาวบุญธรรมของกานชินอ๋องได้ก็เป็นเพราะคุณชายโม่เฉินแอบใช้เส้นสายให้ และซูอวี้เออร์มาในนามของคุณชายโม่เฉิน ดังนั้นนางจึงต้องอดทน

ท่านหญิงหยวนหลี่ก้มลงเก็บใบสั่งยา พับมันเป็นอย่างดีแล้วกล่าวว่า “เช่นนั้นก็ลาก่อน”