หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี นิยาย บท 200

องค์ชายรองต้องการสังหารเขา แต่ละครั้งที่โจมตีล้วนเป็นจุดสำคัญ

แต่ชายผู้นั้นมีวิทยายุทธสูงส่งกว่าองค์ชายรอง

เขาปกป้องเซี่ยเชียนฮวันพลางต่อสู้กับองค์ชายรองไปด้วย ก็ไม่ใช่เรื่องยาก

เซี่ยเชียนฮวันถูกชายชุดดำโอบไว้ในอ้อมกอด นางรู้สึกไม่คุ้นชินจึงระมัดระวังเป็นพิเศษ นางกระซิบถามว่า “เจ้าเป็นใคร?”

“ลืมข้าเร็วเช่นนี้เชียว?”

น้ำเสียงของชายหนุ่มถามด้วยรอยยิ้ม เสียงของเขาเปลี่ยนไปดูห้าวขึ้น

แต่เซี่ยเชียนฮวันก็จำเขาได้ในทันที

“เป็นเจ้า?!”

เซี่ยเชียนฮวันตกตะลึงยิ่งนัก

เขาก็คือชายปิดหน้าผู้ลึกลับคนนั้น!

“เชียนฮวัน เจ้าช่างเนื้อหอมเหลือเกิน ไม่ว่าชายใดล้วนต้องการเจ้า”

ชายปิดหน้าหัวเราะเบาๆ แล้วใช้พัดปัดการโจมตีขององค์ชายรอง

หากเทียบกับการโจมตีเอาจริงเอาจังขององค์ชายรองแล้ว เขาทำเพียงป้องกัน ไม่ได้โจมตีกลับ ดูไม่มีจุดประสงค์ทำร้ายองค์ชายรอง

“เจ้าเป็นมือสังหารจากที่ใดกันแน่? เหตุใดจึงไม่โจมตี?!” องค์ชายรองตะโกนถาม

ชายปิดหน้าส่งเสียงหึๆ ออกมา ไม่ได้ตอบคำถามขององค์ชายรอง

เขากระซิบกับเซี่ยเชียนฮวันเบาๆ “ข้าจะรั้งเขาไว้ เจ้ารีบหนีไป”

ต่อให้เขาวิทยายุทธเขาสูงกว่าองค์ชายรองมาก แต่การต้องปกป้องเซี่ยเชียนฮวันไว้เช่นนี้ นานเข้าเขาคงพลาดท่าได้

วิธีที่ดีที่สุดในตอนนี้คือให้เซี่ยเชียนฮวันหนีไปก่อน

“เจ้า...” ความรู้สึกของเซี่ยเชียนฮวันซับซ้อน ไม่รู้จะตอบเช่นไรดี

คิดไม่ถึงว่าในยามคับขัน ผู้ที่ปรากฏตัวช่วยนางให้พ้นจากปากเสือคือชายปิดหน้าผู้ที่ต้องการครอบครองนาง

จิตใจคนยากเกินคาดเดา

“ไม่ต้องขอบใจข้าหรอก ข้าเพียงไม่อยากให้เจ้าถูกชายอื่นแตะต้องก่อนถึงมือข้า”

ชายปิดหน้าหัวเราะขึ้น