ภายในพระราชวัง
เฉิงกุ้ยเฟยและโอรสธิดาของนางนั่งรวมตัวกันด้วยสีหน้าไม่ดีนัก
"เสด็จแม่เพคะ ตอนนี้เราจะทำเช่นไรดี? เซี่ยเชียนฮวันหนีไปยังไม่เท่าไร กลับถูกมือสังหารนิรนามพบเข้าอีก หากคนผู้นั้นนำเรื่องไปฟ้องขึ้นมา พวกเราจะทำเช่นไร!"
องค์หญิงแปดเซียวหมิงเซียนเดินไปเดินมาข้างกายเฉิงกุ้ยเฟยด้วยท่าทางกระสับกระส่าย
องค์ชายรองสีหน้ามืดมนเช่นกัน แต่ค่อนข้างสงบกว่า เขากล่าวด้วยน้ำเสียงหนักอึ้งว่า "หากมันผู้นั้นเป็นมือสังหารจริง ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะไปฟ้องต่อผู้ใด หากยังพอมีสมองอยู่บ้างก็คงจะไม่ทำตัวเป็นปรปักษ์กับข้าเพียงเพราะสตรีคนเดียว"
"ฉงเออร์กล่าวได้ถูกต้องแล้ว เราไม่ต้องสนใจมือสังหารผู้นั้นหรอก เพียงแค่เราไม่ได้ถูกจับได้คาหนังคาเขา เซี่ยเชียนฮวันก็ไร้ซึ่งหลักฐาน พูดเพียงแค่ลมปากนางก็ไม่อาจทำสิ่งใดเราได้"
เฉิงกุ้ยเฟยเดือดเนื้อร้อนใจเช่นเดียวกับธิดาของนาง แต่ยังคงไว้ซึ่งสติ
เซียวหมิงเซียนกระทืบเท้าปึงๆ "เซี่ยเชียนฮวัน นางสารเลวนั่นทำอะไรเราไม่ได้ก็จริง แต่หากนางไปบอกกับเสด็จพี่เจ็ดเล่า? ท่านแม่ก็รู้ว่านิสัยของเสด็จพี่เจ็ดเป็นเช่นไร..."
"ไม่จำเป็นต้องไปสนใจเขาว่าเป็นเช่นไร เพียงแค่พวกเจ้าเอาอกเอาใจเสด็จพ่อเขาไว้ ไม่จำเป็นต้องกลัว"
การเอาอกเอาใจฮ่องเต้ เป็นกลเม็ดเด็ดของเฉิงกุ้ยเฟยเสมอมา
บุคคลที่พวกเขากล่าวถึงได้เดินทางมาพอดิบพอดี
ขันทีผู้หนึ่งตะเบ็งเสียงขึ้นรายงาน จากนั้นฮ่องเต้ทรงเดินเข้ามาด้านใน
เฉิงกุ้ยเฟยและคนอื่นๆ รีบลุกขึ้นทำความคารวะ
ฮ่องเต้เหลือบสายตามองพวกเขา ก่อนจะยิ้มขึ้นอย่างอารมณ์ดี "อยู่กันพร้อมหน้าเลยหรือนี่ ดีเหลือเกิน ข้าจะได้กินข้าวกับครอบครัว"
"เสด็จพ่อไม่ได้เดินทางมาเนิ่นนานเลยเพคะ ลูกคิดว่าทรงไม่รักเซียนเออร์แล้วเสียอีก"
เซียวหมิงเซียนทำน้ำเสียงออดอ้อนแล้วรีบเดินตรงเข้าไป
บัดนี้ฮ่องเต้ทรงอารมณ์ดีไม่น้อย เขาจิ้มไปที่หน้าผากของนาง ยิ้มแล้วตรัสว่า "หากเจ้าศึกษาตำปราชญ์ราชบัณฑิตให้มากกว่านี้อีกสักหน่อย สร้างเรื่องให้น้อยลง ข้าคงจะรักเจ้ามากกว่านี้"
"เซียนเออร์ไม่อยากศึกษาตำปราชญ์ราชบัณฑิต อยากศึกษาเพียงความกตัญญู 24 ประการ!"
เซียวหมิงเซียนผู้โง่เขลา กลับมีความสามารถและรู้ดีว่าจะเอาอกเอาใจเสด็จพ่อเช่นไร
ขณะที่ทุกคนรู้กำลังรื่นเริงมีความสุขกันอยู่นั้น ก็มีขันทีผู้หนึ่งเดินตรงเข้ามาทูลกระซิบต่อฮ่องเต้ด้วยใบหน้าอันไม่ปกตินัก
"ทูลฝ่าบาท กุ้ยเฟย ที่ด้านนอก...จ้านอ๋องเดินทางมาพ่ะย่ะค่ะ"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี
นางออกควายไงคะ ไม่รู้อะไรซักอย่างตั้งท้อง อยู่ไปวันๆ...
นางเอกหน้าโง่ วันๆไม่ทำเห้ ไร รักษาแต่คน ไม่เคยคิดจะสู้กลับ ไร้น้ำยา...
ทำไมหายอีกแล้ว มาอัพต่อค่ะ...
ดีใจกลับมาอัพต่อแล้ว ขอบคุณแอดมินค่ะ...
รออ่านอย่าใจจดจ่อ อัพต่อพลีสสส...
กลับมาต่อ รออ่านอยู่ค่ะ...
ตามคะ ขอบคุณค่ะ...
ไม่อัพต่อแล้วเหรอค่ะ กำลังสนุกเลย...
Update new chapter please...
รอค่ะ มาต่อเร็วๆ กำลังสนุก...