หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี นิยาย บท 233

“ขอยืมคําพูดของท่านหญิงเมื่อครู่ ถูกผิดอยู่ที่ใจคน ข้าได้แสดงจุดยืนของข้าไปแล้ว และเจ้าก็เป็นคนเดียวที่ไม่เต็มใจที่จะเปิดเผยสูตรยา ข้าคิดว่าในใจของทุกคนคงรู้เหตุผลว่าทำไม”

เซี่ยเชียนฮวันหัวเราะเบาๆ เมื่อเทียบกับท่าทางโมโหของท่านหญิงหยวนหลี่แล้ว เห็นได้ชัดว่านางดูผ่อนคลายมาก

เดิมทีท่านหญิงหยวนหลี่คิดจะมาก่อปัญหา แต่ตอนนี้สถานการณ์ของทั้งสองฝ่ายดูเหมือนจะกลับกันโดยสิ้นเชิง

คนที่ถูกบีบให้พูดไม่ออก กลับกลายเป็นท่านหญิงหยวนหลี่ ไม่ใช่เซี่ยเชียนฮวัน

ฝูงชนต่างทยอยมารวมตัวกัน

และเริ่มชี้นิ้วมาที่ท่านหญิงหยวนหลี่

“พระชายาจ้านอ๋องคือผู้มีพระคุณช่วยชีวิตพวกเรา เจ้ารีบกลับไปขายยาของเจ้าต่อเถอะ อย่ามาสร้างปัญหาที่นี่!”

“เมื่อก่อนข้าคงตาบอดไปแล้วจริงๆ ถึงเชื่อว่าคนประเภทนี้คือเทพธิดาที่ช่วยเหลือผู้คนในยามทุกข์ยาก...”

“โชคดีจริงๆ ที่ข้าไม่ได้ซื้อยาของนาง แพงเสียขนาดนั้น แต่กลับใช้ไม่ได้ผล เจ้าแค่จงใจฉ้อโกงเงินของทุกคนตั้งแต่แรก”

แม้จะมีผ้าคลุมปิดหน้า แต่ก็สามารถเห็นได้ว่าเวลานี้ท่านหญิงหยวนหลี่อับอายมากเพียงใด

ไม่กี่วันก่อนหน้านี้ นางยังเป็นเทพธิดาผู้สูงส่ง ที่ผู้คนมากมายล้วนยกย่องชื่นชม และติดตามนาง

แต่ในชั่วพริบตาก็ถูกโยนลงจากก้อนเมฆ

แล้วท่านหญิงหยวนหลี่จะยอมได้อย่างไร

นางสะบัดชายแขนเสื้ออย่างเกรี้ยวกราด ถลึงตามองเซี่ยเชียนฮวันด้วยความโมโห แล้วพูดว่า “มันไม่เกี่ยวกับสูตรยา ยาที่ข้าขายให้คนอื่นกลับใช้การไม่ได้ขึ้นมาอย่างกะทันหัน นั่นไม่ใช่เพราะท่านแอบเปลี่ยนยาหรอกหรือ?!”

เซี่ยเชียนฮวันแสดงสีหน้าไร้เดียงสา “ท่านหญิง เจ้าไม่เคยพูดถึงหลักฐานเลยนะ”

“ทุกคนโปรดวางใจ ช้าเร็วข้าจะหาหลักฐานมาพิสูจน์ให้ได้”

ท่านหญิงหยวนหลี่เชิดหน้าอย่างหยิ่งผยอง