หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี นิยาย บท 247

“อึกอึกอ่อก...หยุดมือ”

เซี่ยเชียนฮวันไม่คาดคิดว่าสาวใช้ตัวน้อยคนนี้จะกล้าหาญขนาดนี้ นางพยายามจะดิ้นหนี และออกแรงผลัก

แต่ตอนนี้นางกำลังอ่อนแอ แม้ว่าสาวใช้คนนี้จะผอมบาง แต่ปกติก็ใช้กำลังในการทำงาน ความแข็งแกร่งจึงสูงกว่านางหลายขุม

สาวใช้จับนางอย่างแข็งขัน และกรอกยาใส่ปากนางไปครึ่งชาม

ส่วนครึ่งชามที่เหลือ ก็หกรดเสื้อผ้าของเซี่ยเชียนฮวันและพื้น

“พระชายาโปรดดื่ม!!”

สาวใช้สีหน้าดุดัน

สุดท้ายการเคลื่อนไหวในห้องก็ดึงดูดความสนใจของยามลาดตระเวนข้างนอก

แต่พวกเขาเกิดอาการลังเลขึ้นมาในใจ และไม่กล้าเข้าไปข้างใน จึงส่งคนไปแจ้งเซียวเย่หลันก่อน

เซียวเย่หลันกำลังเล่นหมากรุกกับตัวเองในห้องหนังสือ เมื่อได้ยินการรายงานของยาม จึงตอบอย่างเฉยเมยว่า “นางอยากจะแผลงฤทธิ์อะไร ก็ปล่อยให้นางทำไป ไม่ต้องไปสนใจ”

เขาคิดว่าเซี่ยเชียนฮวันทะเลาะกับเขา และตอนนี้กำลังโมโหอยู่เพียงลำพัง จึงเกิดอารมณ์ฉุนเฉียวขึ้นมา

ยามรับคำแล้วถอยไป

เย่ซิ่นซึ่งยืนอยู่ด้านข้างก็เผยสีหน้าเป็นกังวลขึ้นมา “ท่านอ๋อง พระชายาอาจจะตกอยู่ในอันตรายก็ได้พ่ะย่ะค่ะ”

“ในห้องนางซ่อนแมงมุมพิษมากมายขนาดนั้น ใครจะกล้าเข้าไปทำอะไรนาง?” เซียวเย่หลันพูดด้วยสีหน้าเย็นชา “นอกจากนี้ยังมีหลินซวี่คุ้มกันนางอยู่ในที่มืด”

“ท่านอ๋อง ในโรงหมอมีลูกมือไม่พอ หลินซวี่กับเสี่ยวตงจึงอยู่ที่นั่น”

เย่ซิ่นอดพูดเตือนไม่ได้

ได้ยินประโยคนี้ มือที่ถือหมากรุกของเซียวเย่หลันจึงหยุดชะงัก

จากนั้น

เขาก็วางมันลงเบาๆ สีหน้าเต็มไปด้วยความไม่พอใจ “นางก่อเรื่องวุ่นวายอยู่เสมอ เพื่อเบี่ยงเบนความสนใจของผู้อื่น จุดประสงค์ของนางคือเพื่อทำให้อวี้เออร์ลำบากใจ”

ขณะเดียวกัน

ในที่สุดเซี่ยเชียนฮวันก็ถูกผลักออก นางกุมคอและทรุดลงกับพื้นโดยจับเก้าอี้เอาไว้

“เจ้า...เจ้าคิดจะฆ่าข้า...”