หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี นิยาย บท 255

“ตอนแรก เจ้าเอาแต่พูดว่าเจ้าจะใช้เวลาแค่ห้าวันในการแก้ปัญหาโรคระบาด และยังบอกด้วยว่าไม่ต้องการของรางวัลใดๆ หลังจากที่แก้ไขปัญหาได้ สิ่งที่ต้องการคือโล่ประกาศเกียรติคุณในฐานะหมอเทวดาอันดับหนึ่ง”

หลังจากที่ฮ่องเต้กล่าวจบ จู่ๆ ก็หัวเราะขึ้นมา ดูเหมือนว่าเขาจะคิดว่ามันค่อนข้างตลก

เขาหันไปมองเหอกงกงที่อยู่ข้างๆ แล้วชี้ไปที่ท่านหญิงหยวนหลี่ และกล่าวยิ้มๆ ว่า “ข้าเชื่อนางจริงๆ และยกเรื่องการควบคุมโรคระบาดให้กับหญิงสาวผู้หยิ่งผยองคนนี้ เจ้าว่า น่ามันตลกหรือไม่?”

เหอกงกงกงกงรีบโค้งคํานับ “ฝ่าบาททรงห่วงใยประชาราษฎร์ดร จึงต้องการแก้ปัญหาโรคระบาดให้เร็วที่สุด”

“ฝ่าบาท! หม่อมฉันสามารถพัฒนาวิธีรักษาโรคระบาดได้แล้วจริงๆ หากไม่มีอะไรผิดพลาด ภายในห้าวันก็สามารถแก้ไขมันได้ แต่พระชายาจ้านอ๋องสั่งให้ใครบางคนมาแอบเปลี่ยนยาของหม่อมฉัน ส่งผลให้ไม่มีใครอยากมาซื้อยา สถานการณ์จึงเปลี่ยนเป็นเช่นนี้!”

ท่านหญิงหยวนหลี่คลานเข่าไปข้างหน้า

ใบหน้าของนางเต็มไปด้วยความหวาดกลัว พูดไปพลางก็หันหน้ามาชี้เซี่ยเชียนฮวันด้วยความโกรธ

ฮ่องเต้หันมามองเซี่ยเชียนฮวันอีกครั้ง แล้วเอ่ยถามว่า “พระชายาจ้านอ๋อง มีเรื่องแบบนี้จริงหรือไม่?”

“ทูลเสด็จพ่อ ที่ไม่มีใครอยากซื้อยาของท่านหญิงหยวนหลี่ เป็นเพราะนางขายยาแพงเกินไป ไม่ได้เกี่ยวข้องกับลูกสะใภ้”

เซี่ยเชียนฮวันตอบ

ท่านหญิงหยวนหลี่กล่าวอย่างโกรธจัด “ต้นทุนการปรุงยาของข้าสูงมาก ต้องขายแพงเป็นเรื่องธรรมดา!”

“ไม่ว่ายาของเจ้าจะแพงแค่ไหนก็ไม่มีค่าเท่าชีวิตคน ด้วยวิธีแก้ปัญหาของเจ้า คนที่มีเงินซื้อยาก็จะมีชีวิตรอด ส่วนคนที่ไม่มีเงินซื้อยาก็ต้องดูแลตัวเอง”

“ด้วยวิธีนี้หลังจากห้าวันผ่านไป ก็จะมีแค่ขุนนางชั้นสูงที่มีชีวิตรอด ส่วนคนยากไร้ก็จะตายกันเป็นเบือ โรคระบาดก็หายไปเอง หากเป็นเช่นนั้น ประชาชนใต้หล้ายังจะศรัทธาเสด็จพ่อหรือไม่? ยังจะเชื่อถือราชสำนักหรือเปล่า?”

คำพูดของเซี่ยเชียนฮวันนั้นทรงพลังและดังกึกก้อง

ไม่เพียงแต่ขุนนางเท่านั้น กระทั่งฮ่องเต้ก็ยังเปลี่ยนสีหน้า

“เจ้า...สิ่งที่เจ้าพูดไม่สมเหตุสมผล...”

คำพูดของท่านหญิงหยวนหลี่นั้น ฟังดูอ่อนแอและไร้พลังอย่างมาก ตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบอย่างสิ้นเชิง