หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี นิยาย บท 26

"พระชายา ชายหญิงไม่ควรใกล้ชิดกัน เกรงว่าจะไม่ค่อยเหมาะสมพ่ะย่ะค่ะ"

เย่ซิ่นยังคงลังเล

ก่อนหน้านี้เป็นเพราะเขาบาดเจ็บหนักจึงได้แต่นอนคว่ำหน้าอยู่บนเตียง ถึงจะถูกมองก็ไม่อาจทำอะไรได้

ตอนนี้จะให้เขาถอดด้วยตัวเอง มัน...

เซี่ยเชียนฮวันรับไม่ได้ที่ลูกผู้ชายคนหนึ่งกลับมาบ่นพึมพำเช่นนี้ นางโบกมือก่อนพูดว่า "เจ้าคิดว่าข้าชอบดูนักหรือไง เป็นเพราะแม่กับน้องเจ้าเป็นห่วง ไม่อยากให้เจ้ามีอาการป่วยหลงเหลืออยู่ มาขอร้องข้าหลายครั้งแล้ว ให้ข้าช่วยมาตรวจเจ้าอีกทีเป็นครั้งสุดท้าย"

คนโบราณก็งี้ชอบเล่นตัว

คิดถึงการตรวจร่างกายในสมัยนี้สิ พวกเด็กหนุ่มพวกนั้นเข้ามาก็รีบโยนชุดออกเลย แถมยังแข่งกันดูด้วยว่ากล้ามของใครแน่นกว่ากัน

อีกอย่าง ในสายตาของหมอ กล้ามเนื้อของคนไข้ก็เป็นเพียงกลุ่มก้อนโปรตีนที่มารวมกันอยู่ก็เท่านั้น ตอนทำงานไม่มีใครมาคิดเรื่องความเหมาะสมในการใกล้ชิดระหว่างชายหญิงหรอก

"หากว่าเจ้าไม่อยากถอดจริงๆ เช่นนั้นข้าไปล่ะ" เซี่ยเชียนฮวันกล่าว

ตอนนี้ไม่ใช่ช่วงเวลาเร่งรีบในการรักษาชีวิตคน นางจะยึดเอาตามความยินยอมของคนไข้

เมื่อเย่ซิ่นคิดไปถึงสายตาที่เป็นห่วงของคนในครอบครัว ก็ได้แต่กัดฟัน "เช่นนั้นขอพระชายาโปรดอภัยด้วยข้าน้อยล่วงเกินแล้ว!"

พูดจบ เขาก็ปลดสายคาดเอวออก จากนั้นก็ไปนอนคว่ำลงบนเตียงตามคำแนะนำของเซี่ยเชียนฮวัน

เซี่ยเชียนฮวันกดมือลงบนหลังของเขา

นางเงยหน้าขึ้นมอง

ก็เห็นว่า หนุ่มน้อยองค์รักษ์ได้เอาหน้าซุกเข้าไปกับแขน และหูแดงเถือกไปหมดแล้ว

เมื่อเซี่ยเชียนฮวันตรวจเสร็จก็หัวเราะออกมา "เอาล่ะ อย่าทำเหมือนว่าข้าทำเรื่องไม่ดีสิ ลุกขึ้นใส่เสื้อผ้าเถอะ"

เย่ซิ่นลุกขึ้นนั่งด้วยใบหน้าที่ยังแดงก่ำ เพิ่งจะเอามือวางบนเสื้อผ้า จู่ๆ ก็แสดงสีหน้าลังเลอีกครั้ง พูดว่า "ข้าน้อยมีเรื่องหนึ่งไม่รู้ว่าควรถามดีหรือไม่"

"มีอะไรก็พูดมา" เซี่ยเชียนฮวันพูด

"ก่อนหน้านี้ที่ท่านรักษาบาดแผลให้ข้าน้อย ข้าน้อยได้ยินที่ท่านพูด" เย่ซิ่นพยายามคิดหาคำ "ท่านบอกว่าอยากออกไปจากท่านอ๋อง หรือว่าจะเป็นเรื่องจริง..."

"โครม!"