หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี นิยาย บท 275

"เจ้าคิดจะทำสิ่งใด?!"

ขณะที่เซี่ยเชียนฮวันกำลังจ้องดูแผนที่อย่างใจจดใจจ่อ นางสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายของชายหนุ่มเข้ามาใกล้ จึงตกใจสะดุ้งหนี

ชายปิดหน้าแตะไปที่คางของตนแล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า "ใครให้เจ้าจุดไฟเล่า ท่ามกลางความคลุมเครือเช่นนี้ ข้ารู้สึกว่าเจ้างดงามกว่าหญิงใดในปฐพี"

อีกอย่าง บัดนี้ทั้งสองกำลังนั่งสนทนากระซิบกระซาบอยู่บนเตียง

เขาเป็นชายหนุ่มปกติคนหนึ่ง จะไม่ให้จิตใจว่อกแว่กได้อย่างไร

เซี่ยเชียนฮวันโบกมือปฏิเสธด้วยความรังเกียจ "บัดนี้ข้าเป็นหญิงตั้งครรภ์ท้องโต เจ้ายังมีความสนใจในตัวข้า คงจะบ้าไปแล้วกระมัง"

"งั้นหรือ? ข้าไม่เห็นว่าท้องเจ้าจะเปลี่ยนแปลงไปสักเท่าไร สู้เจ้าเปลื้องผ้าออกให้ข้าดูได้ชัดเจนกว่านี้เป็นไร" ชายปิดหน้าหรี่ตาลงแล้วเลื่อนแววตานั้นไปที่ท้องน้อยของนาง

แววตาของเขาราวกับงูพิษ ทำให้เซี่ยเชียนฮวันรู้สึกอึดอัดใจ

นางถอยหลังออกไปอีกเล็กน้อยจนเกือบจะตกเตียง นางไม่มีทางเลือกอื่นทำได้เพียงคว้าขอบเตียงไว้ แล้วกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า "หากเจ้ากล้าพูดเรื่องไร้สาระเหล่านี้อีก ข้าจะใช้เข็มของข้าจัดการกับเจ้าโลกของเจ้าเสีย จากนี้ไปเจ้าจะได้ไม่สามารถคิดเรื่องมิดีมิร้ายกับสตรีอื่นได้อีก"

“เฮ้อ...”

ชายปิดหน้าถอนหายใจเบาๆ เมื่อได้ยิน " ข้าอุตส่าห์เดินทางมาที่ภูเขาจื่อเสียอย่างลำบากลำบน บอกข่าวเกี่ยวกับจวนอันติ้งโหวให้เจ้ารู้ แต่เจ้ากลับทำกับข้าเช่นนี้"

"หากเจ้าไม่พูดจาหยาบคายกับข้า และปฏิบัติกับข้าอย่างสุภาพกว่านี้สักหน่อย ข้า...ข้าก็ยินดีจะเป็นเพื่อนเจ้า"

เซี่ยเชียนฮวันลังเลเล็กน้อย ไม่รู้ว่าจะใช้คำไหนมาอธิบายความสัมพันธ์ระหว่างตนกับชายปิดหน้าผู้นี้ดี

พูดตามตรงแล้ว ชายปิดหน้ายังไม่เคยทำร้ายนางจริงๆ จนถึงบัดนี้

กลับช่วยนางอยู่หลายครั้งหลายครา

แต่นางก็ไม่ได้รู้สึกว่าเขาเห็นนางเป็นเพื่อน เขาเป็นเหมือนนักล่าผู้ละโมบโลภมาก ส่วนนางเป็นเพียงเหยื่อล่าของเขา

ความสัมพันธ์ระหว่างนางกับเซียวเย่หลันไม่เท่าเทียมกัน แล้วกับชายปิดหน้าผู้นี้จะเท่าเทียมกันได้อย่างไร?"

“เอาเถอะ การได้เป็นสหายกับพระชายาจ้านอ๋องก็ถือว่าเป็นเกียรติของข้า" ชายปิดหน้าหัวเราะขึ้นเบาๆ

“ข้าเดินทางออกจากเมืองหลวงนานมากไม่ได้ ไม่อย่างนั้นความลับอาจถูกเปิดเผย ยังมีเวลาอีกสองสามวันก่อนการล่าสัตว์จะเริ่มขึ้น เจ้าวางแผนให้ดีเถิด อย่าให้คนในครอบครัวต้องตกอยู่ในน้ำมือพวกเขา"