หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี นิยาย บท 276

สองวันต่อมา

เซี่ยเชียนฮวันออกใบสั่งยาเพื่อขับความเย็นในร่างกาย แล้วให้เสี่ยวตงนำยาบำรุงมาให้ในห้องศึกษาตำรา

ภิกษุณีและเหล่าไท่เฟยทั้งหลายบำเพ็ญตนอยู่บนภูเขามาเป็นเวลาเนิ่นนานหลายปี พวกนางทนทุกข์ทรมานจากร่างกายที่หนาวเย็น ด้วยเหตุนี้ยาสมุนไพรที่เซี่ยเชียนฮวันจัดเตรียมไว้จึงเป็นที่นิยมกันอย่างมาก ทุกคนดื่มวันละหนึ่งถ้วย

รวมถึงหลิวไท่เฟยด้วย

จนกระทั่งวันที่สาม หลังจากหลิวไท่เฟยดื่มยาบำรุงและศึกษาตำราเรียบร้อยแล้ว จึงเตรียมตัวกลับไปพักผ่อนที่ห้อง

เมื่อเห็นว่ารอบกายไม่มีใคร เซี่ยเชียนฮวันจึงปรากฏตัวขึ้นแล้วขวางทางนางไว้

"พระชายาจ้านอ๋อง มาหาข้ามีธุระหรือ?"

หลิวไท่เฟยยิ้มขึ้นอย่างเสแสร้ง

เซี่ยเชียนฮวันส่งเสียงหึๆ ออกมาด้วยความเยาะเย้ย “ในตอนนั้นเจ้าต้องการผลักข้าตกภูเขา แต่บัดนี้กลับดื่มยาบำรุงที่ข้าปรุงขึ้นทุกวัน หน้าด้านหน้าทนเหลือเกิน"

"ข้าเคยผลักเจ้าเมื่อไหร่กัน? พระชายาอ๋องลื่นล้มไปเองเท่านั้น” หลิวไท่เฟยหรี่ตาลง ไม่ยอมรับการกระทำอันชั่วร้ายของนาง

แต่เซี่ยเชียนฮวันหาได้สนใจว่าสตรีหัวใจโหดเหี้ยมผู้นี้จะยอมรับหรือไม่

นางเผยอมุมปากยิ้มขึ้นอย่างเย็นชา "หลิวไท่เฟย บัดนี้เจ้ารู้สึกว่าเอวทางด้านซ้ายเริ่มเจ็บแล้วใช่หรือไม่?”

"จะ เจ้าว่าอย่างไรนะ..."

หลิวไท่เฟยอ้าปากพูดขึ้นพร้อมกับสีหน้าที่เปลี่ยนไป

นางกุมเอวด้านซ้ายของตนไว้ด้วยใบหน้าซีดเผือด เหงื่อเย็นไหลผุดมาที่หน้าผาก กัดฟันกล่าวว่า "เกิดอะไรขึ้น? จะ...เจ้าทำสิ่งใดกับข้า?!"

"ง่ายดายยิ่งนัก" เซี่ยเชียนฮวันจ้องไปที่นาง "ยาบำรุงที่เจ้าดื่มมีพิษ"

"พระชายาจ้านอ๋องเสียสติไปแล้วหรือ! เจ้าวางยาพิษผู้คนมากมาย จะต้องโดนสังหารเก้าชั่วโคตร!"