หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี นิยาย บท 281

"ซู่ซ่าๆ...”

ดูเหมือนเซียวเย่หลันจะได้ยินเสียงน้ำไหล

หากฟังผิวเผินอาจคิดว่ามีสัตว์ลงไปในน้ำ

แต่เขาไม่ได้ผ่อนคลายความระมัดระวังลง ในทางกลับกัน เขาหรี่ตาลงแล้วเดินไปยังทิศทางต้นเสียงของน้ำที่ดังขึ้น

คาดไม่ถึงว่าที่นี่จะมีน้ำตกเล็กๆ อยู่กลางป่า

ภายใต้แสงจันทร์ น้ำสะท้อนแวววาวราวกับถูกเคลือบด้วยเงิน

เซียวเย่หลันเดินตามเส้นทางเล็กๆ นี้ไป เขาแหวกพุ่มไม้ออก พบร่างเล็กๆ ยืนอยู่ในน้ำ ผิวพรรณขาวผ่อง แผ่นหลังของสดใสงดงามราวกับหิมะ ท่ามกลางแสงสลัวทำให้รู้สึกเหมือนเทพธิดาลงมาจากสวรรค์

เขาอดไม่ได้ที่จะชะงักลง

จู่ๆ ดาบในมือที่เอวของเขาก็เลื่อนหล่นลงไปที่พื้นอย่าเสียงดัง "ตุ๊บ" ทำให้สตรีที่อยู่ในน้ำตกตะลึง

เซี่ยเชียนฮวันตกใจสะดุ้งโหยง!

นางได้ยินเสียงที่ดังขึ้นจากข้างหลัง แต่ไม่มีเวลาหันกลับไปมอง รีบกระโดดลงน้ำแล้วว่ายออกไปทันที

"กลับมา!"

เซียวเย่หลันตะโกนขึ้นด้วยน้ำเสียงอันดังแล้วรีบไล่ตามไป

มีคนนอกจริงด้วย

ชาวบ้านธรรมดาทั่วไปไม่น่ากล้าเข้าใกล้พื้นที่ล่าสัตว์ของราชวงศ์ คนผู้นี้นี้มีจุดประสงค์ใดไม่รู้ มองดูมีแนวโน้มว่าจะเป็นมือสังหาร

เขาไม่ปล่อยไปอย่างแน่นอน

โชคดีที่เซี่ยเชียนฮวันว่ายน้ำได้ไม่เลว นางกลั้นหายใจอยู่ใต้น้ำไม่กล้าโผล่หน้าออกมา

แล้วคิดอยู่ในใจว่า เพียงจำกัดชายที่อยู่ข้างหลังตนไปได้ ตัวตนของนางก็จะไม่ถูกเปิดเผย รอถึงวันพรุ่งนี้ค่อยกลับไปรวมตัวกับอันติ้งโหวและเซี่ยเหยียน

หากถูกเปิดโปงขึ้นตอนนี้ก็คงแย่

นางพยายามว่ายลงไปในน้ำตกสุดกำลัง และอธิษฐานให้อีกฝ่ายไม่คุ้นเคยกับสายน้ำ ตามนางมาไม่ทัน

ขณะนี้เซียวเย่หลันวิ่งตามอยู่บนบก จู่ๆ สายตาเหลือบไปเห็นเสื้อผ้าวางอยู่บนก้อนหิน

เขาหยิบมันขึ้นมาดู