“องค์รัชทายาทได้ยินหรือไม่? นางหมายความว่าจะพาท่านลงหลุม"
องค์ชายรองหัวเราะขึ้นด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ย
องค์รัชทายาทเห็นแววตาท่าทางของเซี่ยเชียนฮวันที่ดูตื่นเต้นกระตือรือร้น ไม่เหมือนกับว่ากำลังพูดปด ในใจจึงรู้สึกสงสัย
หรือเจ้าเจ็ดจะยังไม่ตาย...
“ทหาร พาตัวนางไป!"
ในขณะที่องค์รัชทายาทกำลังสับสนลังเลอยู่นั้น องค์ชายรองก็ได้เริ่มออกคำสั่ง!
คนกลุ่มหนึ่งพุ่งกายเข้ามากดบ่าของเซี่ยเชียนฮวันเอาไว้ ดึงดันกันไปมาเพื่อต้องการลากตัวนางออกไป
“พวกเจ้าอย่าลงไม้ลงมือ นางกำลังตั้งครรภ์!”
องค์รัชทายาทไม่อาจทนดูต่อไปได้อีก จึงตั้งใจจะเข้าห้าม
แต่คนเหล่านั้นกลับฟังคำพูดขององค์ชายรองเพียงคนเดียว แสร้งทำหูทวนลมกับคำสั่งขององค์รัชทายาท
องค์ชายรองหรี่ตาลง
สู้ตนใช้โอกาสนี้ทำลายเลือดเนื้อเชื้อไขของเซียวเย่หลันทิ้งเสียดีหรือไม่?
จากนั้นเพียงแค่บอกว่าเซี่ยเชียนฮวันเข้ามารั้งเอาไว้เอง ไม่ทันระวังจึงทำให้นางตกเลือด
ผลักความผิดไปยังตัวนางเอง
“ไม่ได้ยินคำที่องค์รัชทายาทสั่งหรือ พระชายาอ๋องตั้งครรภ์อยู่ พวกเจ้าระมัดระวังด้วย” องค์ชายรองจงใจเอ่ยขึ้นเสียงดัง
คนเหล่านั้นรับรู้ได้ทันทีถึงความหมายขององค์ชายรองทันที
พวกเขาหันมาขยิบตาให้กัน จากนั้นเข้าไปล้อมรอบเซี่ยเชียนฮวันไว้ไม่ให้ใครเห็นถึงการกระทำของพวกเขา แล้วดึงนางให้ร่างไปกระแทกกับเสาด้านข้าง!
“หยุดนะ เจ้าปล่อยข้าเดี๋ยวนี้..."
เซี่ยเชียนฮวันพยายามดิ้นรนสุดชีวิต!
มือทั้งสองข้างของนางยังคงถูกมัดไว้จึงไม่อาจพยุงท้องของตนได้ ทำได้เพียงพยายามทรงตัวไม่ให้โซเซล้มลง
เมื่อนางเห็นว่าร่างของตนเขาใกล้เสานั้นขึ้นไปทุกที หากเป็นเช่นนี้ต่อไปนางคงจะกระแทกเข้ากับเสาแน่นอน!
องค์ชายรองต้องการชีวิตของลูกน้อยในครรภ์นาง!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี
นางออกควายไงคะ ไม่รู้อะไรซักอย่างตั้งท้อง อยู่ไปวันๆ...
นางเอกหน้าโง่ วันๆไม่ทำเห้ ไร รักษาแต่คน ไม่เคยคิดจะสู้กลับ ไร้น้ำยา...
ทำไมหายอีกแล้ว มาอัพต่อค่ะ...
ดีใจกลับมาอัพต่อแล้ว ขอบคุณแอดมินค่ะ...
รออ่านอย่าใจจดจ่อ อัพต่อพลีสสส...
กลับมาต่อ รออ่านอยู่ค่ะ...
ตามคะ ขอบคุณค่ะ...
ไม่อัพต่อแล้วเหรอค่ะ กำลังสนุกเลย...
Update new chapter please...
รอค่ะ มาต่อเร็วๆ กำลังสนุก...