หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี นิยาย บท 352

“เจ้าเจ็ด ข้าวสามารถกินมั่วได้ แต่คำพูดจะพูดมั่วๆ ไม่ได้!”

องค์ชายรองตื่นตระหนกและมองไปรอบๆ เพราะเกรงว่าคำพูดเซียวเย่หลันอาจจะถูกคนอื่นได้ยินเข้า

เมื่อเห็นว่าฮ่องเต้ยังไม่ออกมา เขาก็รู้สึกโล่งใจเล็กน้อย

“ข้าสาบานด้วยเกียรติของเสด็จแม่ ข้ากับชาวซีเหลียงไม่ได้เกี่ยวข้องกัน! ข้าฟังพวกเขาไม่ออกเลยด้วยซ้ำ อีกอย่าง ข้าไม่จำเป็นต้องสมรู้ร่วมคิดกับพวกเขา!”

ตระกูลมารดาของเขาก็แข็งแกร่งพออยู่แล้ว ทําไมต้องล่อหมาป่าเข้ามาในบ้านอีก

ความผิดนี้ เขาไม่รับอย่างแน่นอน!

เซียวเย่หลันมองท่าทางตื่นตระหนกขององค์ชายรอง “ข้ายังไม่ได้พูดเลยว่าท่านสมรู้ร่วมคิดกับชาวซีเหลียง”

“เจ้าไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้นรึ?”

“การร่วมมือกับศัตรูไม่ใช่เรื่องง่าย และท่านไม่ได้มีสมองขนาดนั้น”

“……”

องค์ชายรองคิดไม่ถึงว่า เซียวเย่หลันจะด่าเขาอ้อมๆ

เซียวเย่หลันกล่าวเสียงเรียบ “เรื่องนี้อธิบายได้ว่าชาวซีเหลียงเข้าใจสถานการณ์ในราชสำนักของต้าเซี่ยเป็นอย่างดี พวกเขารู้ว่าควรจะเขียนชื่อใคร และไม่ควรเขียนชื่อใคร”

“มีคนสมรู้ร่วมคิดกับพวกเขาจริงๆ และคนคนนี้น่าจะอยู่ข้างท่าน”

กล่าวจบ เซียวเย่หลันก็ปรายตามององค์ชายหกที่อยู่ข้างๆ องค์ชายรองด้วยสายตานิ่งๆ

จากนั้นก็เดินจากไป

องค์ชายรองตกใจ และหันหน้าไปมององค์ชายหกด้วยแววตาสงสัย!

“พี่รอง อย่าหลงเชื่อแผนสร้างรอยร้าวของเจ้าเจ็ด ข้ากับเสด็จแม่ข้าภักดีต่อกุ้ยเฟยมาหลายสิบปี ท่านก็รู้”

องค์ชายหกปกป้องตัวเอง

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่เซียวเย่หลันพูด ก็ได้สร้างช่องว่างระหว่างพวกเขาสองคน องค์ชายรองได้ฝังเมล็ดพันธุ์สงสัยไว้ในใจแล้ว

เขามองไปที่องค์ชายหก แล้วเผยรอยยิ้มเสแสร้งออกมา เขาตบไหล่องค์ชายหกพลางกล่าวว่า “อย่ากังวลไปเลย ข้าเชื่อในตัวเจ้ามากกว่าเจ้าเจ็ดอย่างแน่นอน”

“ใช่แล้ว”

องค์ชายหกถอนหายใจอย่างโล่งอก และยิ้มน้อยๆ แบบน้องชายเคารพพี่ชายออกมา