หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี นิยาย บท 400

รอยยิ้มบนใบหน้าของเซี่ยเชียนฮวันแข็งทื่อเล็กน้อย

หรือว่าฮ่องเต้ไม่พอใจกับสิ่งที่นางทำ?

“เจ้าเจ็ด เจ้ามีประสบการณ์ในการสอบสวนนักโทษ เจ้ามีความคิดเห็นอย่างไร” ฮ่องเต้พยักหน้าให้เซียวเย่หลัน

เซียวเย่หลันไม่เกรงใจ และพูดตรงๆ ว่า “ลูกคิดว่าสิ่งที่เซวี่ยจวิ้นพูดนั้นไม่เป็นความจริงเลย เมื่อพิจารณาจากพฤติกรรมของนาง มันเหมือนกับว่ามีคนบีบบังคับนางลับหลัง และบังคับให้นางโกหก”

“เดี๋ยวก่อน ท่านคงไม่ได้สงสัยว่าข้าบีบบังคับนางหรอกนะ?”

เซี่ยเชียนฮวันอดพูดแทรกไม่ได้!

เซียวเย่หลันเหลือบมองนางแล้วพูดว่า “ข้าหวังว่าเจ้าจะไม่ทำ มิฉะนั้นถ้าหากการสอบสวนออกมา ผลที่ตามมาจะร้ายแรง”

“เอาล่ะ ท่านแค่ไม่เชื่อว่าข้าบริสุทธิ์ ไม่ว่าหลักฐานจะมากขนาดไหนก็ตาม ข้าทำงานอย่างหนักเพื่อค้นหาหลักฐาน แต่มันก็ไม่ดีเท่าคำพูดของคนอื่น!”

เซี่ยเชียนฮวันโกรธมาก ถ้าไม่ใช่เพราะอยู่ต่อหน้าฮ่องเต้ นางคงอยากจะฉีกใบหน้าหล่อเหลาของเซียวเย่หลันออก

ซูอวี้เออร์ทำเรื่องไม่ดี แค่อธิบายสักสองสามคำ ทุกคนก็จะเชื่อนาง

แล้วนางล่ะ?

แม้ว่านางจะถูกใส่ร้าย และพยายามอย่างหนักเพื่อค้นหาหลักฐานทุกอย่างเพื่อพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของนาง แต่สุดท้ายนางก็ยังถูกสงสัยว่าเป็นคนหลอกลวง และก็ยังคงสงสัยนางต่อไป!

มันช่างน่าโมโหเหลือเกินกับสองมาตรฐานแบบนี้!

เซียวเย่หลันมองดูสีหน้าที่โกรธเกรี้ยวของเซี่ยเชียนฮวัน แล้วพูดอย่างใจเย็นว่า “ข้าแค่พูดความจริง หากเจ้าต้องการที่จะตำหนิ ก็โทษเซวี่ยจวิ้นที่มีพิรุธเกินไป และคำให้การก็มีแต่ข้อบกพร่อง”

“เจ้าเจ็ดพูดถูก แม้ว่าวันนี้ข้าตัดสินว่าเจ้าไม่มีความผิด แต่หากมีสิ่งใดถูกค้นพบในศาลต้าหลี่ในอนาคต มันคงเป็นเรื่องยาก ที่ข้ากับเจ้าเจ็ดจะปกป้องเจ้าต่อไปได้”

แม้แต่ฮ่องเต้ก็กล่าวเช่นนี้

เซี่ยเชียนฮวันพูดด้วยความโกรธว่า “เสด็จพ่อปกป้องลูกสะใภ้นั้นไม่ผิด แต่จ้านอ๋องไม่เคยทำอะไรให้กับข้าเลย ในขณะที่ลูกสะใภ้กำลังทนทุกข์อยู่ในสำนักคุมประพฤติ เขาก็กำลังดื่มเหล้าทานเนื้ออยู่ในจวน ชมนางรำไปพลางๆ”

“จริงเหรอ? มีเรื่องแบบนี้ด้วยหรือ?”

ฮ่องเต้มองเซียวเย่หลันด้วยความประหลาดใจ

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน