หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี นิยาย บท 402

“เจ้าเจ็ด ถึงแม้ว่าครั้งนี้เจ้าจะไม่ได้รับสาวงามกลับบ้าน แต่เจ้าก็ได้พบคนทรยศที่มีเจตนาชั่วร้ายแทนข้า ซึ่งถือได้ว่ามีผลงาน”

ฮ่องเต้ครุ่นคิด บางทีอาจกำลังคิดว่าจะจัดการกับมหาดเล็กเซวี่ยอย่างไร

ในฐานะโอรสสวรรค์ สิ่งที่เขารังเกียจที่สุดคือผู้ใต้บัญชาที่มีความคิดที่ซับซ้อนมากเกินไป และรวมกลุ่มกันเพื่อผลประโยชน์ส่วนตัว

โดยเฉพาะครั้งนี้ มหาดเล็กเซวี่ยกล้าที่จะรวมตัวกับขุนนางคนอื่นๆ เพื่อกำหนดเป้าหมายไปที่เซียวเย่หลัน

นั่นคือองค์ชาย

สิ่งที่เขาทำ ถือเป็นการละเมิดข้อห้ามของฮ่องเต้

เซี่ยเชียนฮวันขมวดคิ้วและพูดว่า “เสด็จพ่อ สิ่งที่ข้าเพิ่งพูดไปเป็นเพียงการคาดเดาของลูกสะใภ้เท่านั้น หากต้องการหาหลักฐานที่แท้จริง และค้นหาว่าใครสมรู้ร่วมคิดกับมหาดเล็กเซวี่ย เกรงว่าจะต้องใช้เวลาสักระยะ”

“ข้าจะจัดการกับเขาตอนนี้ ไม่จำเป็นต้องมีหลักฐาน”

ฮ่องเต้พูดอย่างเย็นชา

ประโยคนี้ทำให้เซี่ยเชียนฮวันได้สติขึ้นมาในทันที

ใช่แล้ว...

ชายวัยกลางคนที่อยู่ตรงหน้า ควบคุมความเป็นความตายของคนในใต้หล้า

หากเขาต้องการจะจัดการกับใครสักคน แค่ขยับมือแล้วประทับตราเท่านั้น ไม่จำเป็นต้องแสดงหลักฐานเลย

นี่คืออำนาจของฮ่องเต้ที่ผู้คนนับไม่ถ้วนล้วนใฝ่ฝัน

ฮ่องเต้หยิบพู่กันขึ้นมาแล้วพูดอย่างสบายๆ ว่า “เอาล่ะ พวกเจ้าสองคนถอยออกไป”

“แล้วสตรีที่เซวี่ยจวิ้นเห็น...”

เซี่ยเชียนฮวันยังอยากจะพูด แต่ถูกเซียวเย่หลันรั้งไว้

เขามองนางอย่างเคร่งขรึมแล้วพูดว่า “เสด็จพ่อทรงมีความคิดในใจอยู่แล้ว เจ้าไม่จำเป็นต้องถามให้มากความ”

ไม่สามารถจับปลาใหญ่ได้ในครั้งเดียว

วิธีเดียวคือต้องวางแผนระยะยาว ด้วยการปล่อยให้พวกมันกระโดดโลดเต้นอยู่ในน้ำจนหมดเรี่ยวแรง จากนั้นก็คอยเวลายกอวนขึ้นมา

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน