หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี นิยาย บท 421

เซียวหมิงหลันรู้สึกสะเทือนใจเล็กน้อยหลังจากได้ยินคำพูดของเซี่ยเชียนฮวัน

นางหันศีรษะมามองดูผู้หญิงที่สวยโดดเด่นเกินไปอีกครั้ง

“ดูเหมือนเจ้าจะไม่ได้โง่เขลาอย่างที่ข่าวลือพูดกัน เจ้ายังมีความคิดของตัวเองอยู่บ้าง”

เซียวหมิงหลันมองไปที่เซี่ยเชียนฮวันขณะพูด

เซี่ยเชียนฮวันยิ้มและพูดว่า “พี่หญิงสี่ชมเกินไปแล้ว ข้าเพียงแต่แสดงความคิดเห็นของตัวเองเล็กน้อย ไม่ได้มีเจตนามุ่งเป้าไปที่พี่หญิงสี่”

“พระชายาจ้าน ความคิดของท่านกับความคิดของหมิงหลานนั้น เป็นความแตกต่างระหว่างหิมะขาวฤดูใบไม้ผลิกับชาวบาตอนใต้” หลี่จิ้งหย่ากล่าวเสียงเบา

“ชาวบาตอนใต้เป็นปุถุชนธรรมดา ส่วนหิมะขาวฤดูใบไม้ผลินั้นฟังดูสง่างาม แต่ในความคิดเห็นของข้า ไม่มีความแตกต่างระหว่างทั้งสองอย่าง เช่นเดียวกับที่เราสวมใส่เสื้อผ้าราคาแพง แต่เราอาจไม่ได้สูงส่งไปกว่าขอทาน”

เซี่ยเชียนฮวันตอบอย่างใจเย็น

ในทางกลับกันหลี่จิ้งหย่ากลับพูดอย่างกังวล ดวงตาเมล็ดซิ่งเบิกกว้างขึ้น “ท่านเอาพวกเรา...เอาองค์หญิงหมิงหลานไปเทียบกับขอทานงั้นหรือ?!”

“สุนัขถูกฆ่าในแต่ละวัน แต่คนคิดลบที่สุดคือนักวิชาการ ฮูหยินหลี่ เจ้าไม่จำเป็นต้องดูถูกคนธรรมดานักหรอก ยิ่งไปกว่านั้น ใครจะรับประกันได้ว่าชีวิตหลังความตายของเจ้า เจ้าจะไม่กลายเป็นขอทาน?”

“เจ้า...”

หลี่จิ้งหย่าโกรธจัด

เดิมทีนางเชิญเซี่ยเชียนฮวันมาที่นี่ในวันนี้ ก็เพื่อหาโอกาสสร้างความขัดแย้งระหว่างเซี่ยเชียนฮวันกับองค์หญิงสี่เซียวหมิงหลัน

แต่ไม่คาดว่าตัวเองจะถูกเซี่ยเชียนฮวันทุบตีเกือบตายซะก่อน

เซียวหมิงหลันจับมือหลี่จิ้งหย่าแล้วยิ้ม “เสี่ยวหย่าไม่ต้องโมโหไป อันที่จริงสิ่งที่นางพูดก็สมเหตุสมผลดี”

“หมิงหลาน ท่านไม่รู้อะไร นางมักจะพูดจาบิดเบือนมากที่สุด ใช้กลอุบายเพื่อหลอกให้ผู้อื่นหมุนไปมา ไม่เช่นนั้น คุณหนูรองเซวี่ยคงไม่ถูกทำร้ายหรอก”

หลี่จิ้งหย่าลดเสียงลงและกระซิบพูดสิ่งเลวร้าย

“นี่...”

เซียวหมิงหลันขมวดคิ้ว

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน