หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี นิยาย บท 439

แต่หารู้ไม่ว่า

เซี่ยเชียนฮวันใช้ประโยชน์จากข้อบกพร่องในการโจมตีของพวกเขา ปล่อยเข็มเงินในมือออกไป และแทงจุดฝังเข็มของพวกเขาก่อน!

“อ๊า!!”

นักฆ่าทั้งสองคนส่งเสียงกรีดร้องออกมา

เซี่ยเชียนฮวันรีบผลักพวกเขาออกไป และวิ่งเข้าไปหาเซียวเย่หลัน

เซียวเย่หลันทั้งตกใจทั้งตื่นเต้น “สตรีผู้นี้นี่...”

ทำได้ดีมาก สมแล้วที่เป็นพระชายาของข้า!

ใบหน้าของเขาปรากฏรอยยิ้มที่หาได้ยากขึ้นมา ก่อนจะก้าวเท้าไปหาเซี่ยเชียนฮวัน

“บัดซบ ถ้าข้าตายข้าจะลากเจ้าไปด้วย!”

นักฆ่าที่มีอายุมากกว่าเหวี่ยงแส้ยาวพันรอบเอวของเซี่ยเชียนฮวัน แล้วลากนางไปที่ก้นหน้าผา!

นางเกือบจะสัมผัสเซียวเย่หลันได้อยู่แล้ว แต่จู่ๆ กลับถูกลากออกไปด้วยแรงดึงจากทางด้านหลัง มือทั้งสองข้างพลันเหยียดออก และร่วงลงหน้าผาพร้อมกับนักฆ่าสองคน

“เซี่ยเชียนฮวัน!”

ม่านตาของเซียวเย่หลันพลันหดลง ก่อนรีบวิ่งไปที่ขอบหน้าผา

เขาค้นหาอย่างเป็นกังวล แต่ด้านล่างของหน้าผากลับมืดมากจนมองไม่เห็นอะไรเลย

มีเพียงเสียงตะโกนของเขาที่สะท้อนไปทั่วภูเขา

จากระดับเสียงสะท้อน สามารถตัดสินได้ว่าหน้าผานี้สูงมาก สูงกว่าหน้าผาที่อยู่ใกล้หมู่บ้านฉางหยวนมาก สูงกว่านั้นอย่างน้อยหลายร้อยฟุต หากมีคนตกลงไป ร่างจะแหลกเหลวเป็นชิ้นๆ เหลือเพียงสระเนื้อ

เซียวเย่หลันตกตะลึง ราวกับว่าเขาสูญเสียจุดศูนย์ถ่วง และทันใดนั้นเขาก็นั่งลงไปบนพื้น

เซี่ยเชียนฮวันตายแล้ว?

เซี่ยเชียนฮวันตาย...

ครั้งหนึ่ง เขาเคยหวังจริงๆ ว่าเซี่ยเชียนฮวันจะหายไปจากสายตาของเขาตลอดกาล และทางที่ดีที่สุดคือแม้แต่เสียงก็ไม่ได้ยิน

แต่ตอนนี้พอนางตายไปต่อหน้าต่อตาจริงๆ

กระทั้งศพก็ไม่มี

เขากลับรู้สึกว่าจิตใจของเขาว่างเปล่า และรู้สึกเหมือนกับว่ามีใครบางคนตัดหัวใจของเขาออกไป หลังจากความเจ็บปวดผ่านพ้นไป เขาก็รู้สึกถึงการสูญเสียอย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน

“คนโง่ เจ้าไม่ได้บอกว่าเจ้าต้องการจะหย่ากับข้า และเลี้ยงดูลูกด้วยตัวเองหรอกหรือ? ข้ารับปากเจ้าแล้ว รีบกลับมาเร็วเข้า...”

เซียวเย่หลันพูดพึมพำแล้วคุกเข่ายกสองมือขึ้นมา ฝังใบหน้าอันหล่อเหลาไว้ในอ้อมแขนอย่างเหนื่อยล้า

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน