หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี นิยาย บท 440

“แอ๊ด……”

ขณะที่ชายคนนั้นเปิดประตู แสงอาทิตย์ฤดูหนาวอันอบอุ่นเล็กน้อยในตอนเช้าก็ส่องเข้ามา แผ่แสงสีเหลืองทองไปทั่วพื้นที่

ซูอวี้เออร์เดินไปหาเขาด้วยรอยยิ้ม พร้อมกับคว้าแขนของชายคนนั้นไว้ “ท่านอ๋อง...”

พูดออกมาแค่สองคำ ซูอวี้เออร์ก็ยืนอึ้งอยู่กับที่!

หลังจากที่นางเห็นรูปร่างหน้าตาของชายคนนั้นอย่างชัดเจน นางก็รีบปล่อยแขนของเขาออก แล้วพูดด้วยความตกใจว่า “เป็นท่าน?”

เขาไม่ใช่เซียวเย่หลัน แต่เป็นองค์ชายรองเซียวฉง

องค์ชายรองพลันขมวดคิ้ว “ข้ายังอยากจะถามว่าเป็นเจ้าได้อย่างไร จิ้งหย่าล่ะ”

“พระชายา...ฮูหยินหลี่ไม่ได้อยู่ห้องนี้ นางอยู่ปีกตะวันตก”

ซูอวี้เออร์เกิดลางสังหรณ์ที่ไม่ดีขึ้นในใจ แต่นางยังคงแสร้งทำเป็นสงบ และชี้ทางให้องค์ชายรอง

อย่างไรก็ตาม หลังจากที่ฟังคำพูดของนาง ดวงตาขององค์ชายรองก็แสดงท่าทีสนุกสนาน เขาแสยะยิ้มแล้วพูดว่า “ผู้หญิงเมื่อคืนนี้ไม่ใช่จิ้งหย่า แต่เป็นเจ้า ข้าจะบอกให้จิ้งหย่าเรียนรู้เทคนิคนี้ได้จากที่ไหน มันทำให้ข้ามีความสุขมาก”

“องค์ชายรองพูดอะไร อวี้เออร์ไม่เข้าใจ”

ซูอวี้เออร์ตื่นตระหนก

แต่นางไม่สามารถแสดงออกมาได้ ดังนั้นจึงทำได้แค่หันหลังกลับอย่างรวดเร็ว และบีบแขนเสื้อตัวเองแน่น

องค์ชายรองร้องหึเบาๆ “อย่าแสร้งทำเป็นไร้เดียงสาต่อหน้าข้า ข้าแค่เมาแล้วเข้าผิดห้อง จนนอนกับเจ้าครั้งหนึ่ง หากเจ้าไม่พูด ข้าไม่พูด แล้วจะมีคนรู้ได้อย่างไร?”

ขณะที่เขาพูด เขาก็ไม่ได้จริงจังกับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนเลย

อันที่จริงแล้วในสายตาของเขา ซูอวี้เออร์ก็เป็นเพียงสาวใช้ข้างห้องของเซียวเย่หลัน เป็นนางโลมก่อนที่จะเข้าจวนจ้านอ๋อง หาใช่สตรีจากครอบครัวดีๆ ที่ให้ความสำคัญกับความบริสุทธิ์ ดังนั้นแม้จะเล่นกับนางไปครั้งหนึ่งก็ไม่เป็นไร

“พระองค์จะไม่บอกใครจริงๆ หรือ? หากถูกท่านอ๋องทราบเข้า ท่านและข้าจะเดือดร้อนเอาได้!”

เมื่อมาถึงจุดนี้ ซูอวี้เออร์ก็ไม่มีทางเลือก นอกจากข่มขู่อย่างเย็นชา

องค์ชายรองมองอย่างอึมครึม “แม้เจ้าเจ็ดจะโกรธ แต่ข้าเป็นพี่ชายของเขา เขาจะลงมือกับข้าได้เยี่ยงไร”

“แต่ข้าคือหญิงในดวงใจของท่านอ๋อง หากเขาทราบเรื่องเมื่อคืนที่ท่านทำกับข้า เขาจะเจ็บปวดใจเป็นที่สุด ถึงแม้ว่าท่านจะเป็นพี่ชาย แต่เกรงว่ามันจะไม่จบลงง่ายๆ”

ครั้งนี้ นางกำลังตั้งท้องลูกของเซียวฉง ไม่ใช่ของเซียวเย่หลัน

นางควรรีบกำจัดเด็กออก ก่อนที่เซียวเย่หลันจะรู้ดีหรือไหม?

ซูอวี้เออร์ลูบท้อง ขมวดคิ้วมุ่น หลังจากคิดอยู่นาน ก็ยังไม่พบวิธีแก้ปัญหาที่สมบูรณ์แบบ

ถ้าซื้อยาขับก็คงเจอหลักฐานได้ง่ายๆ

หากมีคนมาพบเข้า ต่อให้มีสักร้อยปากก็ยากจะอธิบายได้

นอกจากนี้ เซี่ยเชียนฮวันยังมีโรงหมอที่เจริญรุ่งเรืองอย่างมาก และได้ยินมาว่าเจ้าของร้านขายยาจำนวนมากในเมืองหลวงก็มีการติดต่อกับนาง คงเป็นเรื่องยากที่จะซื้อยาทำแท้งโดยไม่มีใครรู้

ซูอวี้เออร์นั่งนิ่งอยู่ในห้องเป็นเวลานาน ก่อนพบว่าเซียวเย่หลันกลับมาในที่สุด

“ท่านอ๋อง”

นางลุกขึ้นด้วยความหดหู่