หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี นิยาย บท 44

ข่าวลือที่แพร่สะพัดในโรงน้ำชามาหลายวัน ความจริงได้ถูกเปิดเผยกระจ่างแจ้งแล้ว

“มิน่าล่ะ บ้านข้าก็มีคฤหาสน์อยู่หลังหนึ่ง อยู่ใกล้ๆ กับคฤหาสน์ของจ้านอ๋อง ช่วงสองสามวันที่ผ่านมานี้มักจะได้กลิ่นเหมือนหลุมส้วม เหม็นยิ่งนัก”

คนผู้หนึ่งขมวดคิ้วพลางกล่าว

หลังจากที่ทุกคนขบคิดขึ้นได้ พวกเขารู้สึกรังเกียจซูอวี้เออร์กับซวงชิงมาก

“ข่าวลือทั้งหมดเหล่านี้เป็นเพราะว่าซูอวี้เออร์กลัวตนเองไม่ได้รับความโปรดปราน จึงจงใจให้สาวใช้ข้างกายไปแพร่ข่าวลือทั่วเมืองเช่นนี้

“ก็ข้าบอกแล้วอย่างไรเล่าว่าเซี่ยเชียนฮวันไม่ได้วางแผนเก่งกาจเช่นนั้นหรอก นางซื่อบื้อ ไร้ความสามารถเหมือนพี่ชายนางต่างหากเล่า”

“ใช่ ข้าได้ยินมาว่าพี่ชายนางสอบคัดเลือกติดกันสามครั้งแล้วก็ยังไม่ผ่าน แม้แต่ตำแหน่งซิ่วไฉก็ยังสอบเข้าไม่ได้ น้องสาวเขาจะมีปัญญาเพียงใดกันเล่า

เซี่ยเหยียนที่นั่งอยู่มุมร้านได้ยินเช่นนี้ก็พูดไม่ออก “...”

จู่ๆ ก็รู้สึกเหมือนมีของอะไรมาทิ่มแทงใจ

แต่เขาก็ไม่ได้สนใจคำพูดของคนเหล่านี้ รอยยิ้มอย่างมีความหมายลึกซึ้งกินใจกลับปรากฏที่มุมปากของเขา

“ท่านพี่ ประเดี๋ยวข้ามานะ”

เซี่ยเชียนฮวันเห็นว่าถึงเวลาอันสมควรแล้ว นางจึงลุกขึ้น

นางเดินเข้าไปในฝูงชน เผชิญกับสายตาอันหวาดกลัวของซวงชิง และนางก็เดินมาอยู่ตรงใจกลางฝูงชน ดวงตาของนางเต็มไปด้วยความเย่อหยิ่งอย่างที่สตรีผู้สูงศักดิ์ควรมี

“ซวงชิง เจ้าหุบปากได้แล้ว” เซี่ยเชียนฮวันกล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบ

“พระ…พระชายา…”

ซวงชิงตกใจหวาดกลัว ทั้งยังตื่นตระหนกจนร่นตัวถอยหลังไป

ทุกคนตกตะลึงพรึงเพริดขึ้น สายตาต่างพากกันมองไปที่เซี่ยเชียนฮวัน

พวกเขาเผยสายตาอย่างยากที่จะเชื่อออกมา

เซียเชียนฮวัน บุตรสาวแห่งจวนอันติ้งโหว ไม่ใช่หญิงอัปลักษณ์ผู้ที่เต็มไปด้วยข่าวลือหรอกหรือ

บางคนเคยเจอนางในงานเลี้ยงนักกวีต่างๆ จำได้ว่านางมีนิสัยทะเยอทะยาน ชอบแต่งตัวฉูดฉาด แม้แต่สาวใช้ ยังหน้าตาดีกว่าเสียด้วยซ้ำ