หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี นิยาย บท 452

ห้องทรงพระอักษร

ฮ่องเต้กำลังเล่นกับไข่มุกที่เพิ่งได้รับบรรณาการจากตงไหล ขณะฟังรายงานจากหน่วยองค์รักษ์อวี่หลิน ซึ่งรับผิดชอบในการรักษาความปลอดภัยของเมืองหลวงอย่างใจเย็น

“เพื่อหลีกเลี่ยงข้อห้ามของฮ่องเต้ผู้ล่วงลับ ซืออวี้สวี่จึงขอให้ข้าประทานนามใหม่ให้แก่เขา ที่แท้ก็เพื่อปกปิดที่ตัวเองมีลูกและภรรยาอยู่ในจิ้งโจว”

ตอนแรกเขาก็นึกว่าจอหงวนผู้นี้มีความกตัญญูต่อราชวงศ์

เขามองพลาดไปสินะ

“ประชาชนคิดเห็นเรื่องนี้อย่างไร?” ฮ่องเต้ถาม

“ทูลฝ่าบาท คนส่วนใหญ่ในเมืองหลวงล้วนคิดว่าราชบุตรเขยนั้นโหดเหี้ยมไร้น้ำใจ บางคนถึงกับแต่งเพลงกล่อมเด็กขึ้นมา เพื่อล้อเลียนองค์หญิงแปดที่ใช้อำนาจในทางที่ผิด…”

องค์รักษ์อวี่หลินเห็นว่าสีหน้าของฮ่องเต้เปลี่ยนไปไม่น่าดู จึงรีบพูดเสริมว่า “อย่างไรก็ตาม ต้องขอบคุณพระชายาจ้านอ๋องเมื่อวานนี้ ที่ออกหน้าพูดอย่างมีเหตุผล ผู้คนจึงคิดว่ามีเพียงองค์หญิงแปดและราชบุตรเขย ที่ต้องรับผิดชอบต่อเรื่องเลวร้ายนี้ ไม่มีใครพูดโจมตีราชวงศ์เลย”

“จริงหรือ? สะใภ้เจ็ดพูดว่าอะไร?”

“ตอนนั้นพระชายากล่าวว่า...”

องค์รักษ์อวี่หลินทวนคำพูดของเซี่ยเชียนฮวันซ้ำอีกครั้ง

หลังจากฟังแล้ว สีหน้าตึงเครียดของฮ่องเต้ก็สงบลงในที่สุด เขาพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม “ไม่เลว ลูกสะใภ้เจ็ดพูดได้ดี สักวันหนึ่งข้าจะหาเหตุผลให้รางวัลนาง”

ต้องบอกว่า ชื่อเสียงของเจ้าแปดในหมู่ประชาชนเริ่มแย่ลงเรื่อยๆ

แม้ว่านางจะเป็นแค่ผู้หญิงคนหนึ่ง

และการกระทำของนางก็ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อราชสำนัก

แต่ทว่า ซืออวี้สวี่สามีของนางได้กลายเป็นตัวหมากที่ไร้ประโยชน์โดยสิ้นเชิง

ฮ่องเต้ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ทันใดนั้นก็มีบางอย่างผุดขึ้นมาในใจ จึงมีรับสั่งว่า “เจ้าพาใครสักคนไปที่สวนบ๊วยขององค์หญิงสี่ ค้นหาหน้าผาที่พระชายาจ้านอ๋องถูกโจมตี และค้นหาอย่างระมัดระวังเพื่อหาศพที่เหลือของนักฆ่า”

“ขอรับ”

……

จวนจ้านอ๋อง เรือนจิ่นซิ่ว

ซูอวี้เออร์มองดูยาทำแท้งในชามบนโต๊ะด้วยสีหน้าลังเล นางอยากจะเอื้อมมือไปหยิบมัน แต่ก็หดมือกลับมาทันทีที่สัมผัสมัน

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน