หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี นิยาย บท 500

เซียวเย่หลันตาไวมือไว เอื้อมมือออกไปประคองซูอวี้เออร์ที่จู่ๆ ก็ล้มทันที!

“ขออภัยเพคะ ท่านอ๋อง หม่อมฉันเสียมารยาทแล้ว”

ซูอวี้เออร์ถือโอกาสคว้าแขนของเซียวเย่หลันไว้แน่น โน้มตัวเข้าหาเขา กล่าวขอโทษอย่างอ่อนหวาน

เซียวเย่หลันขมวดคิ้ว “เจ้าเป็นอะไรไป”

“หม่อมฉัน...”

ซูอวี้เออร์มองเซี่ยเชียนฮวันอย่างขลาดๆ สีหน้าลังเลเหมือนอยากพูดอะไรบางอย่าง

จากนั้นนางก็ส่ายหัวแล้วพูดว่า “หม่อมฉันแค่ยืนนานเกินไป ทั้งยังปวดท้องนิดหน่อย ไม่เป็นไรเพคะ”

เซี่ยเชียนฮวันคุ้นเคยกับความเสแสร้งทำเป็นใสซื่อของนางเป็นอย่างดี หัวเราะเสียงเย็น “ดูท่าจะเป็นเพราะว่าข้าแย่งนั่งตำแหน่งพระชายารองซู ทำให้พระชายารองซูไม่มีที่นั่ง จึงกลายเป็นเช่นนี้”

“พระชายาอย่าเข้าใจข้าผิด ข้าไม่ได้หมายความอย่างนั้น”

ซูอวี้เออร์อธิบายทั้งน้ำตา

นางรู้ดี ยิ่งเซี่ยเชียนฮวันมีรัศมีความแข็งแกร่งมากเท่าไหร่ นางก็ยิ่งต้องทำตัวให้น่าสงสารมากขึ้นเท่านั้น เพื่อปลุกปั่นความสงสารของผู้อื่น

ในเวลานี้ จู่ๆ เซียวหมิงเซียนก็เข้ามาและพูดอย่างเฉียบขาด “ข้าเห็นแล้ว ตอนที่เซี่ยเชียนฮวันลุกขึ้นยืน นางแอบฉุดดึงพระชายารองซู พระชายารองซูยืนไม่มั่นคงจึงล้มลงไป”

“จริงหรือ?”

แววตาอันคมกริบของเซียวเย่หลันมองจับไปที่เซี่ยเชียนฮวันทันที

ยิ่งไปกว่านั้น ผู้คนรอบตัวก็มองมา และชี้มือชี้ไม้ไปที่เซี่ยเชียนฮวัน

“พระชายาจ้านอ๋องจงใจทำให้พระชายารองซูแท้งกระมัง”

“พระชายารองซูเป็นที่โปรดปรานขนาดนั้น ถ้าให้กำเนิดบุตรชายคนโต ไม่แน่ว่านางอาจจะไม่สามารถรักษาตำแหน่งพระชายาได้”

“โธ่ พระชายารองซูน่าสงสารจริงๆ!”

พวกเขาทั้งหมดคิดว่าเซี่ยเชียนฮวันกำลังข่มเหงซูอวี้เออร์

ซูอวี้เออร์ยังพูดแก้ต่างแทนเซี่ยเชียนฮวันต่อ “ข้าเชื่อว่าพระชายาไม่ได้ตั้งใจ เป็นความผิดของข้าทั้งหมด ข้ายืนไม่ดีเอง”

สิ่งนี้ทำให้ชัดเจนยิ่งขึ้นว่าเซี่ยเชียนฮวันเป็นใจดำอำมหิต ในขณะที่ตัวนางเองมีน้ำใจโอบอ้อมอารี