บริสุทธิ์สูงส่ง?
เซี่ยเชียนฮวันแทบจะเป็นลมล้มไป
แต่เมื่อเห็นแก่หน้าเซียวเย่หลันที่ยังพอมีจิตใจนึกถึงผู้อื่นอยู่บ้าง ในครั้งนี้นางจึงไม่ได้โต้เถียง
เมื่อไม่มีเซี่ยอี๋หมู่เข้ามาก่อความวุ่นวาย
งานเลี้ยงครั้งนี้จึงดำเนินไปอย่างราบรื่นจนจบ
เซียวเย่หลันยืนอยู่ในลาน
บรรยากาศรอบข้างไม่มีใครกล้าเข้าใกล้เขา
เซี่ยเชียนฮวันเดินตรงไปแล้วเอ่ยถามเขาว่า "วันนี้เจ้ามาได้อย่างไร?"
"มาจับตัวเจ้ากลับไป"
“หา”
“ข้าเดาได้ว่าเจ้าจะใช้ข้ออ้างเดินทางมาร่วมฉลองวันเกิดอันติ้งโหว จากนั้นหลบอาศัยอยู่ที่บ้านโดยไม่กลับไป"
"......"
เซี่ยเชียนฮวันนับถือเขาจริง ๆ
ชายคนนี้เฉลียวฉลาดเจ้าเล่ห์ยิ่งนัก
ไม่เช่นนั้นเขาจะเดาถูกได้ยังไง
เซียวเย่หลันยืนเอามือไขว้หลังเอาไว้ เหลือบมองไปที่นาง “การล่วงรู้ในความคิดของศัตรูจึงจะสามารถวางแผนออกรบได้"
"เจ้าอย่ามาวางท่ากับข้า" เซี่ยเชียนฮวันตอบกลับว่า "ข้ากลับบ้านมาพักเพียงไม่กี่วันเป็นอย่างไรกัน”
"ไม่มีคนเปลี่ยนยาให้ข้า ข้าไม่สะดวกนัก"
เซียวเย่หลันให้เหตุผลออกมาอย่างง่ายดาย
เซี่ยเชียนฮวันกำมือแน่น “ข้าคือพระชายาอ๋องผู้ที่แต่งกับเจ้าอย่างสง่าผ่าเผยสูงส่ง ไม่ใช่บ่าวรับใช้ของเจ้า"
"มีความแตกต่างหรือ"
“เอาเถอะ ข้าไม่มีอะไรอยากคุยกับเจ้า" เซี่ยเชียนฮวันหันหลังจากไป
เซียวเย่หลันมองไปที่ร่างของนาง เขาเผยอมุมปากขึ้นเล็กน้อยโดยไม่รู้ตัว ซึ่งดูงดงามยิ่งนัก
......
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี
นางออกควายไงคะ ไม่รู้อะไรซักอย่างตั้งท้อง อยู่ไปวันๆ...
นางเอกหน้าโง่ วันๆไม่ทำเห้ ไร รักษาแต่คน ไม่เคยคิดจะสู้กลับ ไร้น้ำยา...
ทำไมหายอีกแล้ว มาอัพต่อค่ะ...
ดีใจกลับมาอัพต่อแล้ว ขอบคุณแอดมินค่ะ...
รออ่านอย่าใจจดจ่อ อัพต่อพลีสสส...
กลับมาต่อ รออ่านอยู่ค่ะ...
ตามคะ ขอบคุณค่ะ...
ไม่อัพต่อแล้วเหรอค่ะ กำลังสนุกเลย...
Update new chapter please...
รอค่ะ มาต่อเร็วๆ กำลังสนุก...