หลีกทางหน่อย... ยัยเป็ดขี้เหร่กลับมาแล้ว นิยาย บท 21

"ครับ ตอนนี้ ผมรู้จักผู้หญิงคนนี้จริงๆ แล้วครับ" มาวินดูรังเกียจเมื่อกล่าวถึงผู้หญิงอย่างชลิตา

เมื่อเร็วๆ นี้เนื่องจากความสัมพันธ์ระหว่างชลิตา ชัชนันท์ และเขา ทำให้ราคาหุ้นของวงศ์ดีประสิทธิ์กรุ๊ปผันผวนมาก และเขาก็ถูกพ่อของตนสั่งสอนอยู่บ่อยๆ

เขารู้ว่าถ้าเขาไม่เชื่อฟัง สุดท้ายเขาอาจจะไม่สามารถรักษาตำแหน่งที่เขาได้รับนี้

นอกเหนือจากเหตุผลเหล่านี้แล้ว ยังมีเหตุผลที่สำคัญกว่านั้นอีก หลังจากที่ชัชนันท์สวยขึ้น เขารู้สึกว่าชัชนันท์ดีกว่าชลิตามากขึ้นเรื่อยๆ

ไม่ว่าที่ไหนก็ตาม ชลิตานั้นด้อยกว่าชัชนันท์ตั้งเยอะ ตอนนี้เขารักชัชนันท์มากขึ้น

"พรุ่งนี้ฉันจะไปตระกูลรัตนากรกุลเพื่อถอนหมั้น" ภราดรกล่าว

"ครับ" มาวินพูด

เมธียิ้มด้วยท่าทางที่อ่อนโยนเหมือนเคย "ในเมื่อน้องยอมถอนหมั้นแล้ว พ่อก็ยกโทษให้น้องเถอะ"

มาวินยิ้มให้เมธีอย่างขอบคุณ จากนั้นค่อยๆ จ้องไปที่ใบหน้าของภราดร

"อืม รู้แล้ว" ภราดรยืนขึ้นด้วยใบหน้าเย็นชา จากนั้นจึงเดินขึ้นไปชั้นบนอย่างรวดเร็ว

หลังจากที่ดวงพรทำท่าทางดีใจต่อมาวิน เธอก็ยิ้มให้เมธีและเดินตามไป

"มาวิน เข็นรถเข็นให้พี่หน่อย" เมธีกล่าว

มาวินรีบเข็นรถเข็นทันที จากนั้นช่วยพยุงเมธีขึ้นไป

"เฮ้ย ดูสภาพฉันสิ ตอนนี้วงศ์ดีประสิทธิ์กรุ๊ปก็มีหลายสิ่งที่ต้องทำ แต่ฉันช่วยอะไรไม่ได้เลย" เมธีพูดอย่างเบื่อหน่าย

"พี่ครับ อย่าพูดแบบนั้น พี่ไม่ได้ตั้งใจจะไม่ช่วย มันเป็นเพียงเพราะอุบัติเหตุที่พี่..."

"ไม่ต้องเอ่ยมันหรอก พี่ขึ้นไปก่อน"

หลังจากนั้น เมธีก็เข็นรถเข็นและเข้าไปในลิฟต์อย่างชำนาญ

ทันทีที่ประตูลิฟต์ปิด ใบหน้าอันอบอุ่นก็มืดลงทันทีพร้อมกับสายตาที่ชั่วร้ายและเจ้าเล่ห์

......

เช้าวันรุ่งขึ้น ชลิตาได้รับการประกันตัวโดยทนายความที่ส่งมาจากหทัย

หลังจากนั้น หทัยและเธอก็กลับบ้านด้วยความสิ้นหวัง

เมื่อแม่ลูกทั้งสองกลับมาถึงบ้าน ภราดร มาวิน ดวงพรและวันชัย ก็นั่งอยู่บนโซฟาพร้อมหน้า

บรรยากาศในห้องนั่งเล่นค่อนข้างเคร่งขรึม

"อันที่จริง ฉันหวังจริงๆ ว่าพวกเขาจะได้คบกันต่อไป แต่คุณก็รู้ด้วยว่าสิ่งที่ชลิตาทำเมื่อเร็วๆ นี้ มันส่งผลกระทบอย่างรุนแรงต่อครอบครัวของเรา"

"เมื่อวานนี้ ทันทีที่เหตุการณ์ถูกเปิดเผย คำด่าทอที่มีต่อวงศ์ดีประสิทธิ์กรุ๊ปก็เริ่มขึ้นอีกครั้ง และหุ้นที่กลับมาก็ตกต่ำไปอีกครั้ง"

"คุณเป็นเจ้าของบริษัทด้วย ฉันเชื่อว่าคุณรู้ดีว่าสิ่งเหล่านี้ส่งผลต่อบริษัทมากแค่ไหน"

ดวงพรอธิบายอย่างจริงจัง เธอพูดด้วยความสิ้นหวัง

มาวินและภราดรไม่ได้พูดอะไร ซึ่งก็หมายความว่าพวกเขายินยอม

เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้ ชลิตาครวญครางในใจทันที เธอรู้สึกว่าโลกทั้งใบของเธอก็มืดมน

งานหมั้นที่กว่าเธอจะได้มา ทำไมถึงยกเลิกง่ายๆ แบบนี้?

ชลิตารีบเดินเข้าไปหาทุกคนด้วยความไม่เชื่อ เธอมองไปที่มาวิน และถามว่า "พี่วิน พี่จะยกเลิกการหมั้นกับตาจริงหรอ? ไหนพี่สัญญากับตาว่าพี่จะรักตาตลอดไปไง?"

"พี่ขอโทษ ตา พี่คิดว่าเราไม่เหมาะสมกัน" มาวินกล่าว

ประโยคนี้เป็นเหมือนสายฟ้าที่ผ่าลงมาบนตัวชลิตา ราวกับว่ามีรูเจาะเข้าไปในหัวใจของเขาและเลือดก็ไหลออกมาเหมือนแม่น้ำ

"สำหรับการชดเชย ครอบครัวของคุณสามารถเรียกร้องมาได้...เราจะทำให้พวกคุณพอใจ" ดวงพรกล่าวอีกครั้ง

วันชัยจ้องไปที่ชลิตาด้วยใบหน้าที่มืดมน จากนั้นมองไปที่ดวงพรด้วยใบหน้าไม่พอใจ "ไม่จำเป็น อะไรที่มันฝืนใจกัน มันไม่ดีอยู่แล้ว ในเมื่อพวกคุณพูดขนาดนี้แล้ว ก็ตามนี้แล้วกัน...ผมมีเงื่อนไขเพียงข้อเดียวคือ ผมหวังว่ามาวินจะอยู่ห่างจากลูกสาวทั้งสองคนของผม"

เขาเป็นคนที่รักเกียรติยศ ตระกูลวงศ์ดีประสิทธิ์ได้กล่าวขนาดนี้แล้ว ดังนั้นจึงเป็นเรื่องปกติที่เขาจะตอบตกลง

ชลิตาเหมือนถูกฟ้าผ่าใส่ เธอกระทืบเท้าด้วยความตกใจ "พ่อตกลงได้ยังไงคะ?"