หลีกทางหน่อย... ยัยเป็ดขี้เหร่กลับมาแล้ว นิยาย บท 30

กินมื้อเช้าเสร็จ ชัชนันท์ก็ตรงไปที่บริษัท

เพิ่งจะนั่งลงในห้องทำงาน เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น ตามมาด้วยนลินที่หอบเอกสารกองโตเดินเข้ามา และวางทั้งหมดนั้นลงตรงหน้าเธอ

"นี่ล้วนเป็นเอกสารที่เธอต้องเซ็นชื่อ ใช่แล้วทางด้านธันวา ฉันจัดการเรียบร้อยแล้ว วันอังคารหน้าก่อนที่พาราวิหคจะเปิดตัว เขาจะไปร้องเพลงสักสองเพลง"

"OK" ชัชนันท์ยิ้ม ทำมือเป็นสัญลักษณ์ OK

"บุคคลที่มีชื่อเสียงมาถึงงานจะต้องคึกคักมากแน่นอน ถึงตอนนั้นผลงานการขายจะต้องดีมากแน่ๆ เพียงแค่สามารถแสดงฝีมือออกมากับคอนโดนี้ เธอจะต้องมีอนาคตสดใสแน่นอน" นลินค่อนข้างเชื่อมั่นในตัวชัชนันท์

ชัชนันท์เอ่ยเสียงนุ่มนวลยิ้มๆ "หวังว่าจะเป็นไปตามที่เธอว่า ขอบคุณนะ"

"ใช่แล้ว เธอติดตามคำค้นหายอดนิยมในทวิตเตอร์วันนี้รึยัง" จู่ๆนลินก็มีท่าทางเหมือนคนรอเผือกอยู่

"อะไรหรอ" แววตาชัชนันท์เต็มไปด้วยคำถาม

"คำค้นหายอดนิยมของน้องสาวเธอยังอยู่ ทั้งยังอยู่ในอันดับแรกตลอดเลยด้วย" นลินยิ้มร่า

"ยังอยู่?" ชัชนันท์ไม่เข้าใจจริงๆว่าใครที่กำลังเล่นงานชลิตาอยู่กันแน่ ถึงกับให้คำค้นหายอดนิยมของเธออยู่นานขนาดนี้ ทำเช่นนี้ต้องจ่ายเงินเท่าไรกัน

แต่ว่าวิธีการของคนคนนี้ เธอเห็นแล้วก็รู้สึกสะใจจริงๆ

"อืม ตอนนี้ชาวเน็ตด่าชลิตาทุกวัน เรื่องนี้ครึกโครมจนทำให้ทั้งทวิตเตอร์เดือดพล่านเลยล่ะ" มุมปากนลินเต็มไปด้วยรอยยิ้มมีความสุข

"คาดว่ามีคนต้องการเล่นงานเธอแหละ" ชัชนันท์ยิ้มอีกครั้ง

"อืม...อยากรู้จริงๆว่าคนคนนั้นเป็นใครกันแน่ เจ๋งมากเลย" นลินชื่นชม

"ใครจะไม่อยากล่ะ" สำหรับคนคนนี้ ชัชนันท์ก็อยากรู้มากว่าใครที่เจ๋งขนาดนี้

"ใช่แล้ว...ยังมีไอดอลที่บาร์คนนั้น ฉันเซ็นสัญญาเรียบร้อยแล้ว วันนี้จะมาพักที่หอพักบริษัทพวกเรา" นลินเอ่ย "เอกสารฉบับแรก ก็คือสัญญาที่เขาลงนามเอาไว้และยังมีข้อมูลของเขาด้วย เธอก็ลองดูสักหน่อย ฉันจะไปทำงานต่อแล้ว"

จากนั้นนลินก็หมุนกายจากไป

หลังจากเธอออกไปแล้ว ชัชนันท์ก็เปิดแฟ้มเอกสารสีแดงที่อยู่ด้านบนสุด รูปภาพของเด็กชายคนนั้นปรากฏเข้าสู่สายตาเป็นอย่างแรก ในรูปเขาไว้ผมทรงสกินเฮดสีดำ ตาชั้นเดียวจมูกโด่ง รูปร่างหน้าตาดีแต่กำเนิด

เครื่องหน้าทั้งหน้ามองเดี่ยวๆนั้นไม่ได้งดงาม แต่เมื่อนำมาประกอบรวมกันแล้วกลับสบายตามาก เขาสวมเสื้อเชิ้ตสีดำ ทั้งเย็นชาทั้งเสเพล สายตายังคงเด็ดเดี่ยวและหนักแน่นเช่นเคย

ชัชนันท์ชอบบุคลิกของเขามากที่สุด บุคลิกเช่นนี้มีไม่มากในวงการ อีกทั้งรูปร่างหน้าตาของเขาก็โดดเด่นไม่เหมือนใคร เพียงแค่แต่งตัวสักหน่อยก็จะกลายเป็นแฟนหนุ่มแบดบอยที่ทั้งเสเพลทั้งมีพลังมาก

ชื่อของเขาคือเกตน์ อายุสิบแปดปี

สัญชาตญาณบอกชัชนันท์ว่า เขาจะต้องแสดงความสามารถออกมาท่ามกลางเหล่าเด็กฝึกหัดมากมายอย่างแน่นอน และอาจจะกลายเป็นที่นิยม

อ่านประวัติส่วนตัวของคนคนนี้อย่างละเอียดรอบหนึ่งแล้ว ชัชนันท์ก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาเปิดไลน์

แต่กลับพบว่าห้าไม่ได้ส่งเลขบัญชีให้เธอด้วยซ้ำ

เธอรีบพิมพ์ไปถามทันทีว่า "ทำไมยังไม่ให้เลขบัญชีฉันอีก"

ทว่า อีกฝ่ายไม่ตอบกลับแม้แต่น้อย...

ชัชนันท์ขมวดคิ้วเล็กน้อย ในใจก็คิดว่าเขาอาจจะยุ่งอยู่ คาดว่าอีกครู่หนึ่งเห็นแล้วก็คงตอบกลับมา

นี่เป็นครั้งแรกที่เธอรีบให้เงินคนอื่น นี่มันสังคมแบบไหนกันเนี่ย?

รอจนถึงช่วงเวลากลางวัน ทางนั้นก็ยังไม่มีปฏิกิริยาอะไร ชัชนันท์จึงเร่งอีกครั้ง แต่ฝ่ายนั้นก็ยังคงไม่สนใจเธอ

ชัชนันท์เริ่มขมวดคิ้ว พลางเอ่ยพูดกับตัวเองอย่างอดไม่อยู่ว่า "คนคนนี้จะทำอะไรกันแน่ หรือแค่หลอกเอาไลน์ของฉันเฉยๆ?"