หลีกทางหน่อย... ยัยเป็ดขี้เหร่กลับมาแล้ว นิยาย บท 41

ชัชนันท์เดินขึ้นชั้นบนโดยไม่ชายตามองชลิตาเลยสักนิด

ความรู้สึกเมื่อถูกเมินทำให้ชลิตาไม่พอใจเป็นอย่างมาก ชลิตากระทืบเท้าลุกขึ้นยืน มองตามแผ่นหลังของเธอ พร้อมกับตะโกนเหน็บแนมออกมาว่า "เสแสร้งแกล้งทำเป็นใจเย็น แต่ข้างในรนไปหมดแล้วสิท่า?"

"เพื่อพิสูจน์ตัวเอง ถึงกับกล้าแบกเรื่องทุกอย่างไว้เลยเหรอ ไม่กลัวเผือกร้อนมันลวกมือ จนสุดท้ายมือถลอกออกเป็นชั้นหรือไง?"

"โง่จริงๆ ว่าแต่ดวงแกมีปัญหาจริงๆใช่ไหม? พกดวงซวยมาเกิดด้วยเหรอ? ทำไมพอเธอรับมือต่อตึกถึงมีปัญหาแบบนี้ล่ะ?"

แต่ละคำพูดของชลิตามีแต่คำทิ่มแทง จนชัชนันท์เริ่มระคายหู

กระนั้นชัชนันท์ก็ยังไม่อยากเปลืองน้ำลายคุยกับเธอ เธออยากเอาพละกำลังที่มีไปจัดการเรื่องที่กำลังเดือดอยู่ตอนนี้มากกว่า

ชลิตายืนนิ่งอยู่ที่เดิม มองแผ่นหลังของชัชนันท์ค่อยๆเดินหายไปจากสายตา ความนิ่งและความเย็นชาของอีกฝ่าย มันทำให้เธอหงุดหงิดแทบบ้า!

เธอกระทืบเท้าเร้าๆ กำหมัดพร้อมกับกัดฟันกรอด "ชัชนันท์ คนชั้นต่ำอย่างแก อีกไม่นานก็คงถึงคราวซวยแล้วล่!"

"เอาล่ะ ตามานั่งนี่"หทัยลากชลิตามานั่งลงข้างตัวอย่างอ่อนโยน พร้อมกับจับมือของเธอเอาไว้แน่น เอ่ยพูดว่า "พอได้แล้วอย่าเพิ่งอารมณ์เสีย แกต้องดีใจสิถึงจะถูก"

ชลิตาเปลี่ยนจากโกรธมาเป็นอารมณ์ดีทันที กระตุกยิ้มมุมปากอย่างได้ใจ มองมาที่หทัยแล้วพูดว่า "ก็ใช่ หนูควรที่จะดีใจ เพราะถึงยังไงต่อจากนี้ชัชนันท์อาจจะป่นปี้เพราะการตัดสินใจของตัวเองในวันนี้"

"ไม่ใช่แค่เท่านั้นนะ ตึกที่พาราวิหคขายออกไปก็อาจจะคืนมาก็ได้ ต่อให้จะแก้วิกฤติได้ ตึกที่เคยมีข่าวลือเสียๆหายๆแบบนั้นก็คงขายไม่ออกอยู่ดี"

"หลังจากนั้นตึกของชัชนันท์ก็จะแหลกคามือ สองเรื่องล้มเหลวติดต่อกันแบบนี้ เพียงพอที่จะทำให้พอ่สูญเสียความไว้วางใจที่มีต่อเธอทั้งหมดแน่ๆ"

"พอถึงตอนนั้นขอแค่ตาพยายามอีกสักหน่อย ทุกอย่างของตระกูลรัตนากรกุล ก็จะเป็นของตา"ชลิตาเอ่ยพูดด้วยความมั่นใจเต็มเปี่ยม ดวงตาแฝงแววร้ายกาจและเจ้าเล่ห์ไม่มีใครเกิน

"มันแน่นอนอยู่แล้ว ลงเรือลำเดียวกันแล้ว ยิ่งมีวงศ์ดีประสิทธิ์ช่วยดันหลังลูกก็จะยิ่งมีอำนาจ ลูกต้องพยายามเข้าไว้ รู้ไหม?"

"แล้วก็หลังจากนี้เวลาอยู่ต่อหน้าพ่อแกหัดรักษากิริยาท่าทีด้วย พูดจาปากหวานๆหน่อย" หทัยกำชับอย่างจริงจัง

"รู้แล้วน่าแม่" ชลิตายิ้มออกมาอย่างอารมณ์ดี

"เรื่องนี้ถ้ามีคนตามสืบจริงๆจะไม่สาวมาถึงตัวแกแน่นะ? ถ้าให้พ่อแกรู้ว่าแกสร้างข่าวลือเกี่ยวกับตึกอาคารของตระกูลเรา เพียงเพราะอยากเอาคืนชัชนันท์แกไม่รอดแน่ๆ"หทัยกระซิบข้างหูชลิตาเบาๆ อย่างเป็นกังวล

"ไม่ต้องห่วง ข่าวลือนี้หนูจ้างแฮ็กเกอร์ฝีมือดีช่วยปล่อยเองแหละ อีกฝ่ายฝีมือระดับสูงเชียวนะ"

"เขาปลอมแปลงIPที่อยู่ออกมา คนอื่นตรวจสอบไม่เจอแน่นอน"ชลิตามั่นใจกับสิ่งนีเป็นอย่างมาก

"งั้นก็ดี""หทัยถอนหายใจอย่างโล่งอก

"แม่ เชื่อหนูเถอะว่าอีกไม่นานเราจะได้เห็นชัชนันท์ล้มเหลวจนสติกระเจิงแน่"อารมณ์ของชลิตาดีดขึ้นเรื่อยๆ

......

เมื่อชัชนันท์กลับมาที่ห้อง ก็รีบมานั่งที่เตียง แล้วโอนเงินให้แทนไทสองแสน หลังจากนั้นก็กดเข้าไปดูหัวข้อการค้นหายอดนิยม

ขณะนี้หัวข้อค้นหาเกี่ยวกับพาราวิหคมีปัญหาอันดับลดลงไปแล้ว มีแนวโน้มว่าอีกไม่นานก็จะหลุดจากอันดับไป

แต่เธอก็รู้ว่ามันแค่ชั่วคราวเท่านั้น เหมือนที่พ่อของเธอพูดเอาไว้ ข่าวแบบนี้ไม่สามารถปิดได้ร้อยเปอร์เซ็นต์หรอก

ตอนนี้ชาวเน็ตไม่มีทางปล่อยข่าวนี้ไปง่ายๆแน่ แต่ในระหว่างที่ยังหาหลักฐานไม่เจอ พวกเขาทำได้มากที่สุดก็แค่กดอันดับการค้นหาข่าวลง ไม่ให้มันหมักหมมไปมากกว่านี้

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หลีกทางหน่อย... ยัยเป็ดขี้เหร่กลับมาแล้ว