ลูกน้องของสิทธิชัยติดตามอย่างใกล้ชิด
หลังจากเดินผ่านประตูเข้ามา ชัชนันท์ก็พาทุกคนมายืนอยู่ตรงกลางห้องโถง
ในเวลานี้ เจ้าของกิจการกำลังรวมกลุ่มกัน และล้อมพวกเขาไว้แน่นจนแทบไม่มีอากาศหายใจ
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยกันพวกเขาเหล่านั้นไว้ด้วยความยากลำบาก แต่ก็ถูกคนเหล่านั้นเบียดจนแทบจะยืนไม่ไหว
"ฉันไม่อยากได้บ้านแล้ว! คืนเงินให้ฉันเดี๋ยวนี้!"
"คืนเงินมา! คืนเงินคืนมาเดี๋ยวนี้!!!"
เจ้าของกิจการตะโกนเสียงดัง แต่ละคนต่างมีอารมณ์เดือดดาล
ฉากนั้นวุ่นวายมาก แต่ชัชนันท์ยังคงยืนอยู่ที่เดิมอย่างสงบ
หลังจากมองไปรอบ ๆ ชัชนัท์ยกมือขึ้นทำมือบอกให้ทุกคนเงียบ "ทุกคนเงียบ ฟังฉันก่อน โอเคไหม?"
ในวินาทีต่อมา ฝูงชนที่ส่งเสียงดังก็ค่อยๆ เงียบลง
ชัชนันท์กวาดมองทุกคนที่กำลังเบียดเสียดกันอย่างแน่นหนา และกล่าวว่า "โปรดฟังฉัน อสังหาริมทรัพย์ของเราไม่มีปัญหาอย่างแน่นอน คำพูดเหล่านั้นบนอินเทอร์เน็ตเป็นเพียงข่าวลือและการใส่ร้ายป้ายสี"
"อสังหาริมทรัพย์ของเรามีบุคลากรจากฝ่ายควบคุมคุณภาพมาตรวจสอบในระหว่างขั้นตอนการก่อสร้างเป็นประจำ ไม่มีการตัดลดวัสดุระหว่างการก่อสร้างแต่อย่างใด ซึ่งคนที่ยืนอยู่ข้างฉันตอนนี้คือผู้อำนวยการสำนักควบคุมคุณภาพ"
"ถ้าคุณไม่เชื่อฉัน คุณสามารถถามคุณสิทธิชัย ว่าสิ่งที่ฉันพูดนั้นเป็นความจริงหรือไม่"
เมื่อคำพูดนี้ถูกพูดออกมา ชัชนันท์ก็หันมามองสิทธิชัยอย่างเป็นมิตร
สิทธิชัยพยักหน้าทันที มองทุกคนด้วยใบหน้าที่จริงจัง และพูดว่า
"สวัสดีทุกคน ผมชื่อสิทธิชัย ผู้อำนวยการสำนักควบคุมคุณภาพในเมืองสินธุของเรา ผมขอยืนยันด้วยตำแหน่งของผมว่าตึกอสังหาริมทรัพย์นี้ไม่มีปัญหาแต่อย่างใด"
"อย่างที่คุณชัชนันท์กล่าวมา ในระหว่างการก่อสร้างอาคารนี้ ทีมของเราได้เข้ามาทำการสุ่มตรวจสอบเป็นประจำ"
"ผลการตรวจสอบในทุกๆครั้งเป็นไปตามมาตรฐาน เมื่อไม่กี่วันก่อน ทีมของเราก็มาสุ่มตรวจไปแล้วหนหนึ่ง และผลก็ออกมาดี นี่คือรายงานที่เราเขียนหลังจากการตรวจสอบแบบสุ่มแต่ละครั้ง หากพวกคุณเชื่อจะเอาไปอ่านเองก็ได้นะ"
"คำพูดเหล่านั้นที่เผยแพร่บนอินเทอร์เน็ตล้วนเป็นข่าวลือล้วนๆ มีคนจงใจเผยแพร่ข่าวลือและใส่ร้ายป้ายสี ผมหวังว่าทุกคนจะไม่ไหลตามคำพูดเหล่านั้น และพลาดตึกอสังหาริมทรัพย์ดีๆ ไป"
หลังจากพูดเสร็จ สิทธิชัยก็หยิบแฟ้มสีดำออกมา แล้วเปิดมันออก พร้อมโชว์รายงานการตรวจสอบคุณภาพทีละหน้าให้ทุกคนเห็น
"ถ้าพวกคุณยังไม่เชื่อ จะตามไปตรวจสอบกับผมที่หน้างานเดี๋ยวนี้ก็ได้นะ"คำพูดของสิทธิชัยนั้นดังและชัดเจน
"เราไม่เชื่อเรื่องไร้สาระของคุณหรอก ตอนนี้สิ่งต่าง ๆ ถูกเปิดเผยออกมาขนาดนี้แล้ว ชัชนันท์ต้องจ่ายเงินให้คุณมาพูดเกลี้ยกล่อมคนอื่นแน่ๆ" หญิงสาวผมทองที่ยืนอยู่ด้านหน้าตะโกนออกมา
"การร่วมมือเพื่อหาผลประโยชน์ร่วมกันแบบนี้มีมาตั้งแต่สมัยโบราณ คุณคิดว่าพวกเราโง่เหมือนเด็กสามขวบจนดูไม่ออกหรือไง?" หญิงผมทองกล่าวเสริมอีกครั้ง
"เราไม่ไปดูหรอก เราต้องการเงินคืนตอนนี้ ไม่ว่าตึกจะดีหรือไม่ดี เราก็ไม่ต้องการมันแล้ว"
"ใช่ เราไม่มั่นใจในคุณภาพของตึกอสังหาริมทรัพย์นี้แล้ว เอาใครมาพูดก็ไม่มีประโยชน์หรอก คืนเงินมาเดี๋ยวนี้!"
คนอื่นๆต่างตะโกนผสมโรง
ฝูงชนถูกปลุกเร้าจนไม่มีความตั้งใจที่จะฟังต่อเลย
ทุกคนต่างตะโกนขอเงินคืนด้วยใบหน้ากรุ่นโกรธ
ชัชนันท์คาดการณ์สถานการณ์ตรงหน้านี้ไว้ตั้งแต่แรกแล้ว แต่มันร้ายแรงกว่าที่เธอคิดไว้มาก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หลีกทางหน่อย... ยัยเป็ดขี้เหร่กลับมาแล้ว
บทที่ 244-339 หาอ่านได้ที่ไหนค่ะ...
คมสันกับขจีจบลงยังไงคะ...