“อะไรที่ควรพูด เกริกพูดกับแกแล้วใช่มั้ย” ชาตรีจริงจังมาก
“ครับ” แทนไทตอบอย่างสงบและน้ำเสียงของเขาก็ราบเรียบมาก
“หลักๆ ฉันยังมีอีกอย่างที่ฉันลืมบอกให้เกริกบอกแก ระหว่างที่แกทำความรู้จักกับลูกสะใภ้ของฉัน หากมีอะไรที่ไม่เข้าใจ มาถามฉันได้ ไม่มีใครเข้าใจความรักมากกว่าไปฉัน”
น้ำเสียงที่มั่นใจของเขาเป็นเหมือนผู้นำที่ตลกมาก
แทนไทพ่นควันบุหรี่ออกมา “...ครับ”
“แกนี่มันจริงๆ เลย เมื่อก่อนฉันคิดว่าแกชอบเพศเดียวกันมาตลอด รวมถึงฉันก็ได้เตรียมใจไว้เผื่อที่แกจะพาเกริกมาเปิดตัวที่บ้าน” ชาตรีพูดอย่างตรงไปตรงมา
“...” แทนไทกุมขมับอย่างเบื่อหน่าย เขามาดแมนขนาดนี้ เขาจะชอบเพศเดียวกันได้ยังไง?
เมื่อเกริกได้ยินสิ่งนี้มุมปากของเขาก็เริ่มกระตุกอย่างบ้าคลั่งและเขาก็เริ่มสงสัยในชีวิตของเขาอีกครั้ง
มีอะไรตรงไหนที่ทำให้ ท่านประธานและคุณกชนิภคิดแบบนี้?
แทนไทไม่อยากพูดหัวข้อนี้ต่อไป เขาเปลี่ยนหัวข้อสนทนาทันที “สุขภาพของพ่อเป็นยังไงบ้างครับ”
“ก็ดีนะ แม้จะเป็นอย่างนี้ แต่ฉันหวังว่าแกจะทำให้แม่แกกลับมาที่ประเทศ y ให้ไวที่สุด ฉันคิดถึงเธอ” เมื่อพูดถึงกชนิภ น้ำเสียงของชาตรีนั้นก็นุ่มนวลกว่าเดิมมาก
“พ่อพูดเองไม่เป็นหรือ?”
“แกพูดบ้าอะไร? ถ้าเธอฟังฉัน ฉันจะมาหาแกทำไหม? นี่เป็นเพราะฉันกับปู่แก เลยทำให้เธอวางใจมาก ถ้ารู้ว่าเป็นแบบนี้ ตอนนั้นฉันไม่น่ากลับมาที่ประเทศ Y”
แทนไทกุมขมับอย่างเบื่อหน่อย “...ผมจะพยายาม”
แม้แต่คำพูดของพ่อ เธอไม่ฟัง ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเขาเลย
“อย่าพูดว่าจะพยายาม ต้องได้แน่นอน”
“...ต้องขนาดนั้นเลยเหรือ? ก็แค่ไม่ได้เจอหน้ากันหนึ่งเดือนเอง?” แทนไทสูบบุหรี่และดวงตาของเขาก็เหมือนทะเลสาบที่ไม่มีลม
“ แค่หนึ่งเดือนที่ไหนกัน? เธอกลับมาที่ประเทศ Z เป็นเวลาหนึ่งเดือนแล้ว ก่อนไปประเทศ Z? เธอไปที่บริษัทในประเทศ M ไปช่วยฉันทำธุระนิดหน่อย ตอนนั้นก็ไปตั้งสามวัน ถ้าให้พูดจริงๆมันก็คือเป็นเวลาหนึ่งเดือนกับสามวันแล้ว” ชาตรีกล่าว
“... “
“ใช่สิ ฉันไม่ได้อยู่ในประเทศ แกจับตาดูน้องชายที่ดื้อด้านของแกแทนฉันด้วย” เมื่อพูดถึงหัวข้อนี้ น้ำเสียงของชาตรีก็ไม่ค่อยดีนัก
“เขามีชีวิตที่ดีจะตา ไม่จำเป็นต้องให้ผมไปดูแลหรือก”
“สรุปก็คือ คอยติดตามหน่อยแล้วกัน” เขาพูดอีกครั้ง
“ครับ”
หลังจากคุยโทรศัพท์แล้ว แทนไทมองไปที่เกริกอย่างใจเย็น “มีอะไรอีกไหม?”
หลังจากพูดจบ เขาก็ส่งโทรศัพท์ไปให้เกริก
“ผมแค่อยากถามว่า เรื่องเทรนด์การค้นหาที่ร้อนแรงของ มาวินและวงศ์ดีประสิทธิ์กรุ๊ป คุณชายจะถอนออกตอนไหน ผมจะได้บอกทางนั้นไว้ล่วงหน้า” เกริกถาม
“เอาไว้แบบนั้นก่อน รอวันไหนที่ฉันอารมณ์ดีค่อยว่ากัน” เขาพูด
เกริกพยักหน้าและคิดในใจว่า: เขาเป็นคนที่โหดร้าย
“ใช่แล้วครับ คุณชายห้า มีเรื่องหนึ่งมันแปลกมาก” เกริกพูดด้วยใบหน้าที่จริงจัง
“เรื่องอะไร?”
“ก่อนข่าวที่มาวินจะถูกจับในข้อหาว่าจ้างคนไปทำร้ายร่างกาย ผมยังไม่ทันได้ไปเปิดโปง เรื่องมันก็แดงขึ้นมาเอง ผมตรวจสอบดูแล้ว ไม่ใช่คนของคุณผู้หญิงที่ลงมือครับ” เกริกรู้สึกงงงวย “ดูเหมือนว่าครั้งนี้ จะมีคนอื่นที่ตั้งใจเข้ามายุ่ง”
“เมธีแหละ” แทนไทเข้าใจทุกอย่าง
ตอนนี้คนที่โชคร้ายคือมาวิน ผู้รับผลประโยชน์ที่ใหญ่ที่สุดคือ เมธี
“พวกเขา พวกเขาเป็นพี่น้องกันจริงๆ ไม่ใช่หรือ?” เกริกกล่าว
“ตั้งแต่สมัยโบราณ พี่น้องที่ฆ่ากันเพื่อแย่งอำนาจมีน้อยหรือ?” แทนไทกล่าวอีกครั้ง
“...ไม่น้อย แค่รู้สึกว่า ถ้าเป็นเช่นนั้น มันก็เลวร้ายมากๆ” เกริกประหลาดใจ ในใจเขาคิดว่า สมแล้วที่เป็นคุณชายห้า เลยเข้าใจได้ทุกอย่าง
เมื่อเห็นว่ากระเป๋าเดินทางวางอยู่ข้างโซฟา เกริกก็อยากรู้อยากเห็น “กระเป๋าใบนี้...คุณชายจะย้ายของออกไปหรือครับ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หลีกทางหน่อย... ยัยเป็ดขี้เหร่กลับมาแล้ว
บทที่ 244-339 หาอ่านได้ที่ไหนค่ะ...
คมสันกับขจีจบลงยังไงคะ...