หมอหญิงกับลูกลิงทั้งสาม [เล่ม2-3] นิยาย บท 236

อวี๋เซ่าชิงผู้ซึ่งอยู่ๆ ก็กลายมาเป็น ‘พ่อบังเกิดเกล้า’ ของเจ้าลูกเขยตัวเหม็นเสียอย่างนั้น

ความขุ่นเคืองร้อยแปดชนิดแล่นปราดเข้ามาในหัวใจของอวี๋เซ่าชิง แต่สุดท้ายเขาก็ระงับมันเอาไว้ได้ เขาสูดหายใจเข้าลึก แล้วพูดกับเยี่ยนจิ่วเฉาและอวี๋หวั่นว่า “เล่ามาก่อนว่าเกิดอะไรขึ้น? เหตุใดพวกเจ้ามาหนานจ้าว และไปอยู่กับคนครอบครัวอาเว่ยได้อย่างไร? ทั้งยังไปเป็นคุณชายใหญ่และฮูหยินบ้านสกุลเห้อเหลียนอีก?”

อวี๋หวั่นมองไปยังสามีของตนผู้ซึ่งจะระเบิดอารมณ์ออกมาเมื่อไรก็ได้ เธอคว้ามือของเขาซึ่งอยู่ใต้โต๊ะ มองไปยังอวี๋เซ่าชิงและนางเจียง “ข้าเล่าเองก็แล้วกัน พวกข้าออกมาจากต้าโจวพร้อมกับพวกอาเว่ย เยี่ยนจิ่วเฉาถูกพิษไป๋หลี่เซียง ต้องการตัวยาสี่ชนิด ตัวยาทั้งสี่ชนิดนี้หาไม่ได้ในต้าโจว พวกข้าเลยเดินทางมาหนานจ้าว”

“ไป๋หลี่เซียงคืออะไร?” อวี๋เซ่าชิงไม่เคยได้ยินชื่อยาพิษชนิดนี้มาก่อน “เขาไม่ได้โดนคำสาปหรอกหรือ? ถอนคำสาปไปแล้วนี่”

อวี๋หวั่นตอบว่า “คำสาปก็ส่วนคำสาป ไป๋หลี่เซียงก็คือไป๋หลี่เซียง ในตอนที่ระงับคำสาป พวกเราไม่รู้ว่ามีพิษไป๋หลี่เซียงด้วย จนกระทั่งถอนคำสาปแล้ว พิษของไป๋หลี่เซียงจึงเริ่มปรากฏ พิษชนิดนี้ถอนพิษได้ยาก และด้วยเหตุผลนี้ พวกข้าไม่อาจกระโตกกระตาก ดังนั้นจึงถือโอกาสประกาศว่าเยี่ยนจิ่วเฉาเดินทางกลับเมืองเยี่ยน ลอบเข้ามายังเมืองหลวง ส่วนเรื่องทำไมถึงเดินทางมาพร้อมกับอาม่า นั่นก็เพราะอาม่ารู้ว่าตัวยาทั้งสี่ชนิดอยู่ที่ไหน”

เมื่อพูดเช่นนี้อวี๋เซ่าชิงก็เข้าใจทันที เยี่ยนจิ่วเฉาถูกลอบทำร้ายตั้งแต่เด็ก ทั้งยังไม่ใช่เพียงครั้งเดียว มือสังหารอาจอยู่ที่หนานจ้าว เพราะฉะนั้นจึงไม่อาจป่าวประกาศออกไป เพื่อจะได้ไม่เป็นการแหวกหญ้าให้งูตื่นและทำให้แผนในการตามหาตัวยาของพวกเขาล่ม

อวี๋เซ่าชิงเหลือบมองอาม่า เขาเดาออกแต่แรกแล้วว่าครอบครัวของอาเว่ยไม่ใช่นายพรานทั่วไป บัดนี้เห็นทีจะเป็นความจริง

อวี๋เซ่าชิงมองบุตรสาว บุ้ยใบ้ให้เล่าต่อ

เห้อเหลียนเป่ยหมิงกระแอม

อวี๋หวั่นยิ้มน้อยๆ พร้อมกับพูดว่า “ท่านลุงใหญ่กังวลหรือเจ้าคะ?”

“เปล่า” เห้อเหลียนเป่ยหมิงยกมือขึ้นปาดเหงื่อบนหน้าผากด้วยสีหน้าราบเรียบ

อวี๋หวั่นยิ้มร่า “พบท่านลุงใหญ่ครั้งแรกที่นอกเมืองหลิ่ว ท่านลุงใหญ่เกือบจะฆ่าข้าซะแล้ว”

เห้อเหลียนเป่ยหมิงตัวสั่นจนเกือบหล่นลงมาจากรถเข็น!

เจ้าเด็กคนนี้ จะพูดให้ลุงใหญ่ซวยรึ?

สายตาของอวี๋เซ่าชิงพลันเย็นเยียบขึ้นมาในทันใด!

เทพสงครามแล้วอย่างไร? เทพสงครามรังแกเด็กผู้หญิงได้ด้วยรึ?!

เมื่อสัมผัสได้ถึงสายตาอันคมกริบดุจมีดปลายแหลมของอวี๋เซ่าชิง เห้อเหลียนเป่ยหมิงก็ขนลุกซู่

แต่นี่เพิ่งจะเริ่มต้น…

ในเมื่อแม้แต่เรื่องที่เยี่ยนจิ่วเฉาได้รับยาพิษก็ยังเล่าไปแล้ว ก็คงไม่มีเรื่องใดที่สามารถปิดบังท่านพ่อท่านแม่ได้อีก อวี๋หวั่นเล่าเรื่องที่พวกตนเดินทางเข้าซีเฉิง เรื่องที่ถูกปรมาจารย์พิษแซ่อวี๋รังแก เรื่องที่จัดการกับปรมาจารย์พิษนามว่าเฟ่ยหลัว รวมไปถึงเรื่องที่เกือบถูกเห้อเหลียนเป่ยหมิงลงทัณฑ์โดยละเอียด

เป็นครั้งแรกที่เห้อเหลียนเป่ยหมิงได้สัมผัสถึงความรู้สึกที่เรียกว่าความละอายใจ

อวี๋หวั่นถอนหายใจ กล่าวว่า “ข้าบอกว่าท่านพ่อคือน้องชายแท้ๆ ของท่านลุงใหญ่ ครั้งแรกที่ข้าเห็นแม่ทัพใหญ่ ข้ารู้สึกสนิทสนมอย่างบอกไม่ถูก คล้ายกับได้พบญาติ แต่ท่านลุงใหญ่บอกว่า เขาฝังน้องชายของเขาเองกับมือ”

บัดนี้สายตาของอวี๋เซ่าชิงแทบจะแทงคนตายได้เลย!

เห้อเหลียนเป่ยหมิงรู้สึกลำบากใจเหลือเกิน นางหนู ตอนนั้นเจ้าไม่ได้พูดแบบนี้…

เห้อเหลียนเป่ยหมิงมองไปยังอวี๋เซ่าชิง “เจ้าฟังข้าอธิบาย…”

“หึ!” อวี๋เซ่าชิงเบือนหน้าหนี

อวี๋หวั่นเติมเชื้อเพลิงเข้าไปอีก “ท่านลุงใหญ่ไปไหว้ท่านพ่อทุกปี จุดธูปเผากระดาษให้ท่านพ่อด้วย”

อวี๋เซ่าชิงอยากจะบ้าตาย

เป็นครั้งแรกที่เห้อเหลียนเป่ยหมิงรู้สึกว่าเด็กคนนี้เจ้าคิดเจ้าแค้นเหลือเกิน นางอยากจะเผาเขาให้เกรียมเลยกระมัง…

ในปีนั้นเขาพบศพของทารกซึ่งสภาพเละเทะไม่น่ามองจริงๆ อีกทั้งยังฝังศพนั้นกับมือ ศพนั้นห่อด้วยผ้าห่อทารกของน้องเขาจริงๆ เขาไม่ได้จำผิดอย่างแน่นอน

หลายปีมานี้ที่ตามหาน้องชาย ก็เพียงเพื่อให้ท่านแม่เห็นเท่านั้น เขาจะไปหาน้องตัวจริงมาได้อย่างไรเล่า?

ลำพังเพียงอายุและประวัติชีวิตของอวี๋เซ่าชิง ย่อมไม่เพียงพอให้เขาเชื่อ หากลำพังเพียงรูปร่างหน้าตา เขาก็ยังไม่เชื่อ อย่างไรเสียใต้หล้านั้นแสนกว้างใหญ่ คนรูปงามดุจเทพเซียนมิใช่ไม่มี ทว่าเงื่อนไขเหล่านี้กลับตรงกันอย่างน่าประหลาด เป็นไปไม่ได้ที่จะมีเรื่องบังเอิญถึงเพียงนี้

เขาจึงกล้าเดาว่า เรื่องที่เกิดขึ้นในตอนนั้นอาจไม่ใช่อุบัติเหตุ

มีคนเห็นในเหตุการณ์ครั้งนั้น พวกเขาจึงได้ออกตามหาศพของทารก เพื่อเบี่ยงเบนความสนใจของพวกเขา ทำให้พวกเขาคิดว่าน้องชายตกลงไปตาย ทั้งที่จริงน้องชายของเขาถูกพาตัวไปแล้ว

เห้อเหลียนเป่ยหมิงไม่รู้ว่าคนผู้นั้นคือใคร แต่เรื่องหนึ่งที่เขามั่นใจได้ก็คือคนผู้นั้นปกปิดเรื่องนี้กับฆาตกรตัวจริงที่ชักใยอยู่เบื้องหลัง มิเช่นนั้นน้องชายของเขาคงไม่ไปถึงต้าโจว และคงไม่มีชีวิตอยู่รอดมาจนถึงป่านนี้

มีคนลงมือกับน้องชายของเขา…เหตุใดจึงทำเช่นนั้น? สรุปแล้วคนผู้นั้นคือใคร?