หมอหญิงกับลูกลิงทั้งสาม [เล่ม2-3] นิยาย บท 9

ยังไม่ต้องเอ่ยถึงชายชราผมขาวซึ่งหมดสติไป เยี่ยนเสี่ยวซื่อกำลังหลับสบาย ก็ช่วยไม่ได้ พวกเขายังเป็นเด็กวัยเจริญเติบโต พวกเขาต้องนอนให้มาก อีกทั้งยังเหน็ดเหนื่อยมาตลอดทั้งวัน หากจะบอกว่าต่อให้ฟ้าผ่าพวกเขาก็ไม่รู้ตัวก็คงจะไม่เกินจริง

คนแรกที่สะดุ้งตื่นก็คือนกหลวนศักดิ์สิทธิ์

นกหลวนศักดิ์สิทธิ์เป็นสัตว์ที่แข็งแกร่ง เป็นเพราะมันแข็งแกร่ง การตื่นตัวจึงมีน้อยกว่าสัตว์เล็ก ไม่เช่นนั้นหากสัตว์ยิ่งตัวเล็ก การตื่นตัวก็ต่ำ พวกมันไม่สูญพันธุ์พอดีหรือ? ในทางกลับกัน สัตว์อย่างนกหลวนศักดิ์สิทธิ์ก็ใช่ว่าจะทำตัวจองหองพองขนไปทั่ว

แต่ว่า ในตอนที่เถาวัลย์นั้นกำลังลากเยี่ยนเสี่ยวซื่อออกไป นกหลวนศักดิ์สิทธิ์ก็สัมผัสได้ว่าใต้ปีกของตนมีบางอย่างกำลังถูไถไปมา มีแรงมากเช่นนี้ หากไม่ตื่นก็แปลกแล้ว

นกหลวนศักดิ์สิทธิ์ลืมตาขึ้นทันใด มันปกป้องเด็กตามสัญชาตญาณ

แรงของเถาวัลย์ถูกสกัดไว้ ทว่ามันก็ยังไม่หยุด แต่กลับเพิ่มแรงขึ้นอีก สะบัดจนเยี่ยนเสี่ยวซื่อถูกลากออกมาจากปีกของนกหลวนศักดิ์สิทธิ์

กระนั้นในจังหวะที่มันลากออกไปนั้นเอง เถาวัลย์ก็คล้ายกับแยกกิ่งไม้นุ่มออกมา เพื่อป้องกันเยี่ยนเสี่ยวซื่อตื่นขึ้น และดึงเยี่ยนเสี่ยวซื่อออกมาอย่างนุ่มนวล

เยี่ยนเสี่ยวซื่อยังคงหลับสนิท

นกหลวนศักดิ์สิทธิ์หันหน้าไปมองเยี่ยนเสี่ยวซื่อ จากนั้นก็มองไปยังเด็กทั้งสามซึ่งยังคงอยู่ใต้ปีกของมัน มันเริ่มไม่พอใจแล้ว!

นกหลวนศักดิ์สิทธิ์กระพืออีก อ้าปากงับเถาวัลย์นั้น

เมื่อเถาวัลย์ถูกนกหลวนศักดิ์สิทธิ์งับโดยไม่ทันตั้งตัว มันก็ชะงักไปชั่วขณะหนึ่ง จากนั้นก็เริ่มลากต่อไป นกหลวนศักดิ์สิทธิ์ยังคงงับต่อไป ไม่ยอมปล่อย ต่างฝ่ายต่างออกแรงทึ้งกันไปมา

นกหลวนศักดิ์สิทธิ์ร่างสูงใหญ่ พละกำลังมหาศาล กระนั้นเถาวัลย์ก็ไม่ได้ด้อยไปกว่ากัน โดยเฉพาะยามที่เถาวัลย์เพียงเส้นเดียวนั้นทำอะไรไม่ได้ มันจึงงอกเถาวัลย์เพิ่มขึ้นมาอีกหลายเส้น

ภายในชั่วพริบตาเดียว เถาวัลย์เจ็ดแปดเส้นก็โผล่ขึ้นมาเหนือพื้นดิน มัดนกหลวนศักดิ์สิทธิ์จนแน่น

เถาวัลย์เหล่านั้นพันแน่นขึ้นเรื่อยๆ มัดนกหลวนศักดิ์สิทธิ์จนแทบขยับไม่ได้

แต่นกหลวนศักดิ์สิทธิ์ก็ไม่ยอมให้เถาวัลย์ทำร้ายเด็กทั้งสาม มันจึงไม่ยอมขยับปีก และใช้ปีกต้านกับเถาวัลย์ ทว่ากลับมีเถาวัลย์อีกเส้นหนึ่งโผล่ขึ้นมามัดปีกของมันไว้แน่น!

ขณะที่ปีกของมันกำลังจะบีบเด็กน้อยทั้งสาม ทันใดนั้นเอง ดาบก็พุ่งเข้ามาตัดเถาวัลย์เส้นนั้น ปีกของนกหลวนศักดิ์สิทธิ์เป็นอิสระ ขนของมันปัดผ่านใบหน้าของเด็กทั้งสาม จนพวกเขาตื่นขึ้น

“เอ๋?” เสี่ยวเป่าขยี้ตา “เกิดอะไรขึ้น ต้าเป่า เอ้อร์เป่า น้องเล็ก”

“น้องเล็กละ?” เอ้อร์เป่ามองไปด้านข้าง น้องเล็กหายไปแล้ว!

ต้าเป่าลืมตาขึ้น ก็เห็นว่าน้องสาวซึ่งกำลังหลับสนิทถูกเถาวัลย์ลากไปแล้ว

ต้าเป่านัยน์ตาเย็นเยียบ หยิบมีดสั้นขึ้นมาปักลงบนเถาวัลย์

เถาวัลย์นั้นส่งเสียงร้องแหลม

ในตอนนั้นเอง แม้แต่ชายชราก็ต้องตะลึงงัน

เมื่อครู่เขาใช้ดาบของตนตัดเถาวัลย์ แต่เถาวัลย์กลับไม่มีปฏิกิริยาตอบสนองมากนัก แต่เด็กคนนี้ใช้มีดอะไรกัน เถาวัลย์จึงกรีดร้องออกมาเช่นนั้น

“น้องเล็กๆๆๆ!” เสี่ยวเป่ายื่นมือออกไปหาเยี่ยนเสี่ยวซื่อ น่าเสียดายที่เขาถูกผูกติดกับนกหลวนศักดิ์สิทธิ์ เขาจึงใช้สองมือจับเถาวัลย์ขึ้นมา “ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ! ถ้าไม่ปล่อย ข้าๆๆ …ข้าจะกัด!”

เถาวัลย์: เหอะๆๆ เจ้ากัดสิ!

เถาวัลย์ปีศาจพันปี ไหนเลยจะกลัวฟันของเด็ก

แม้ว่าเถาวัลย์นี้จะดูสกปรกไปสักหน่อย แต่เพื่อน้องสาว เขาก็ยอม!

เสี่ยวเป่าอ้าปากกัดเถาวัลย์

เถาวัลย์ “…”

เถาวัลย์ “!!!”

โถ่เว้ย!

เจ็บจริงๆ!

เถาวัลย์ส่งเสียงกรีดร้องชวนขนลุก

ชายชราสับสนเหลือเกิน ไม่ใช่แล้ว มีดสั้นนั่นร้ายกาจยังพอเข้าใจได้ อย่างไรเสียก็เป็นอาวุธ แต่เจ้ากลับใช้ฟัน กัดจนเถาวัลย์ร้องเช่นนั้น นี่มันเรื่องอะไรกัน

“ข้าจะกัด! กัด! กัดๆๆๆ!” เสี่ยวเป่ากัดไม่หยุด จนเถาวัลย์ซึ่งพันอยู่บนหลังของนกหลวนศักดิ์สิทธิ์เลื้อยหนีไป

นี่เป็นครั้งแรกที่ชายชราเห็นคนใช้ฟันกัดเถาวัลย์ปีศาจ ถ้าหากเขาเข้าใจถูกต้อง ฟันของเด็กคนนี้เป็นเพียงฟันน้ำนมไม่ใช่หรือ? ฟันน้ำนมยังยอดเยี่ยมเช่นนี้ หากฟันแท้ขึ้นไม่แข็งแกร่งดุจเหล็กกล้าเลยหรือ?

เสี่ยวเป่ากัดจนวินาทีสุดท้าย เถาวัลย์เหล่านั้นไม่มาเกาะเกี่ยวอยู่บนตัวพวกเขาอีก มันใช้เรี่ยวแรงทั้งหมดลากเยี่ยนเสี่ยวซื่อไป

ชายชรามั่นใจแล้วว่าต้าเป่าเป็นผู้ที่ชะตากำหนดของตน ขอแค่อีกฝ่ายไม่ได้จับต้าเป่าไป ชายชราก็จะทำตัวเป็นผู้ชมอยู่ข้างสนาม แต่ปัญหาก็คือ ตอนนี้ต้าเป่าถือมีดสั้นตามไปแล้ว!

ชายชราไม่อยากลงมือแต่ก็ไม่อาจนิ่งนอนใจ เขากวัดแกว่งดาบของตน ตัดเถาวัลย์ซึ่งพันเยี่ยนเสี่ยวซื่อไว้

กระนั้นแล้ว สิ่งที่ทำให้เขาผิดหวังก็คือ เถาวัลย์ปีศาจเส้นหลักนั้นแข็งแกร่งกว่าเถาวัลย์ปีศาจอื่นๆ แม้ว่าเขาจะใช้พลังทั้งหมดที่มี แต่กลับทำให้มันมีรอยบากได้เพียงเล็กน้อย เท่านี้ยังไม่พอ สิ่งที่เลวร้ายไปกว่าก็คือ การลงมือในครั้งนี้ของเขา ทำให้เถาวัลย์ปีศาจเดือดดาล เถาวัลย์ปีศาจทั้งหมดจึงพุ่งเข้าโจมตีชายชราและเด็กทั้งสาม

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หมอหญิงกับลูกลิงทั้งสาม [เล่ม2-3]