หนี้รัก วิวาห์จำเป็น นิยาย บท 4

ฉู่หมิงเซวียนพยักหน้า ยิ้มขึ้นมา “คุณเจี่ยนฉลาดจริง พอเดาก็เดาถูกเลย ฉู่หลีเหอเป็นพ่อฉัน เพราะตระกูลเจี่ยนพวกเธอไม่ช่วยเขา บังคับให้เขากระโดดตึกฆ่าตัวตาย ตายต่อหน้าฉัน! เธอคิดว่าฉันจะปล่อยพวกเธอตระกูลเจี่ยนไปได้ยังไง? ฉันเข้าหาพวกเธอ ก็เพื่อแก้แค้นพวกเธอ ฉันอยากให้พวกเธอสัมผัสรสชาติบ้านแตกสาแหรกขาด! ผลิตภัณฑ์ของบริษัทเสริมสวยอี๋เหม่ยเกิดปัญหา ฉันเป็นคนทำเอง และเป็นฉันเองที่ติดต่อผู้ถือหุ้นบังคับให้พ่อเธอออกจากคณะกรรมการ แต่แล้วยังไง? ถ้าพวกเธอตระกูลเจี่ยนไม่รีบหาเงินมาอัดฉีดให้เร็วที่สุด ไม่กู้คืนชื่อเสียงกลับมาให้เร็วที่สุด พวกเธอก็จบสิ้นแล้ว! แต่สองอย่างนี้ คุณเจี่ยนเธอทำไม่ได้หรอก ไม่ใช่เหรอ? คุณไม่มีอำนาจควบคุมข่าวสารในเชิงลบได้ และไม่มีอำนาจในด้านเงินทุน”

เจี่ยนอี๋นั่วมองฉู่หมิงเซวียน อดไม่ได้ที่จะหัวเราะเยาะขึ้นมา “เพราะเหตุผลนั้นเหรอ? ฉู่หมิงเซวียน นายก็เป็นผู้ใหญ่ แถมยังอยู่ในวงการธุรกิจมานาน ไม่เข้าใจเหตุผลที่ว่าสนามธุรกิจคือสนามรบเหรอ? พ่อนายธุรกิจล้มเหลวฆ่าตัวตาย นายควรหาคนที่จัดการพ่อนายในตอนแรกสิ ไม่ใช่ตระกูลเจี่ยนที่ไม่มีหน้าที่รับผิดชอบในการช่วยเหลือพวกนาย และในตอนนั้นตระกูลเจี่ยนก็แย่มาก ถ้าตระกูลเจี่ยนช่วยเหลือครอบครัวนาย ก็จะไม่มีทางดำเนินต่อไปได้ นายคิดว่าทำไมพ่อฉันถึงเลือกนายมาฝึกงาน? นายมีความสามารถมากเหรอ? มีพรสวรรค์เหรอ? พ่อฉันเคยบอกว่า เพราะนายนามสกุลฉู่? ตอนนี้ฉันเพิ่งเข้าใจ เพราะพ่อของนาย พ่อฉันเลยต้องการฝึกฝนนายล่ะมั้ง? เขาถึงขนาดจับคู่ฉันกับนาย ตอนนี้พ่อฉันใจดีที่เลี้ยงหมาป่า!”

เฉิงซานซานพิงข้างกายฉู่หมิงเซวียน พูดด้วยเสียงอ้อน “หมิงเซวียน คุณดูสิ ฉันเคยพูดตั้งนานแล้ว อี๋นั่วไม่ชอบคุณเลยสักนิด ที่คบกับคุณก็เพราะพ่อเธอขอ เธอก็เลยคบกับคุณ”

ฉู่หมิงเซวียนมองเจี่ยนอี๋นั่วอย่างเย็นชา ยิ้มเยาะแล้วพูดขึ้น “ฉันเห็นแล้ว คุณเจี่ยนนี่เย็นชาจริงๆ ”

เจี่ยนอี๋นั่วหรี่ตามองฉู่หมิงเซวียน กัดฟันพูดขึ้น “ใช่แล้ว ฉันเป็นคนเย็นชา ฉันโชคดีมากที่ตัวเองไม่เคยชอบนาย ฉู่หมิงเซวียน ตระกูลเจี่ยนของเราจะไม่จบแบบนี้หรอก ครั้งนี้โดนนายทำร้ายจนมาถึงจุดนี้ เพราะฉันระวังไม่มากพอ แต่มันจะไม่มีครั้งต่อไป ต่อไปเรายังมีเวลาที่จะสู้กันในอนาคตอย่างช้าๆ ! บริษัทเสริมสวยอี๋เหม่ยคือทรัพย์สมบัติตระกูลเจี่ยนของเรา ฉันไม่ปล่อยให้มันพังเด็ดขาด! และไม่ยอมให้นายมาแย่งไปด้วย!”

เจี่ยนอี๋นั่วพูดถึงตรงนี้ก็จ้องเขม็งเฉิงซานซานและฉู่หมิงเซวียน หันตัวเตรียมเดินออกไป แต่ข้อมือเจี่ยนอี๋นั่วถูกฉู่หมิงเซวียนจับเอาไว้ ฉู่หมิงเซวียนขมวดคิ้วมองเจี่ยนอี๋นั่ว “เธอคิดจะช่วยตระกูลเจี่ยนแบบนี้ ใครจะช่วยเธอ เธอจะทำยังไง? ต้องการขายอะไร? ”

เจี่ยนอี๋นั่วสะบัดมือฉู่หมิงเซวียนออก “ขายในสิ่งที่พวกเธอไม่มี”

ฉู่หมิงเซวียนมองเจี่ยนอี๋นั่ว มีความตื่นตระหนกเล็กน้อย “อะไร? เจี่ยนอี๋นั่ว อย่าลืมนะว่าเธอยังเป็นคู่หมั้นของฉัน!”

เจี่ยนอี๋นั่วอดไม่ได้ที่จะหัวเราะขึ้นมา “นายทำให้ครอบครัวฉันจะล้มละลาย ทำให้พ่อฉันโกรธจนเข้าโรงพยาบาล แถมยังพาผู้หญิงคนอื่นมาตรวจครรภ์ ตอนนี้นายยังบอกฉันว่าฉันยังเป็นคู่หมั้นนายเหรอ? ฉู่หมิงเซวียน นายคิดว่ามันน่าขำไหม? ”

ฉู่หมิงเซวียนจ้องมองเจี่ยนอี๋นั่ว ถามขึ้นอย่างดื้อดึง “เธอจะขายอะไรกันแน่? ถึงจะช่วยตระกูลเจี่ยนไว้ได้? ”

“หัวใจ” เจี่ยนอี๋นั่วจิ้มไปที่หน้าอกตัวเอง พูดเสียงทุ้ม “พวกเธอไม่มีจิตสำนึก”