หนี้รัก วิวาห์จำเป็น นิยาย บท 5

สุดท้ายเจี่ยนอี๋นั่วก็ออกมาจากโรงพยาบาล มาที่โรงรับจำนำ นำนาฬิกาของเธอมาจำนำ เพื่อชดใช้ค่ารักษาพยาบาลของพ่อ เมื่อเจี่ยนอี๋นั่วชำระค่าใช้จ่ายหมดแล้ว หลังจากกลับไปที่ห้องคนไข้ ก็พบว่าเฮ่อเยี่ยนหงไปไหนแล้วก็ไม่รู้

เจี่ยนอี๋นั่วถอนหายใจ จู่ๆ ก็ไม่มีแรงไปสืบว่าเฮ่อเยี่ยนหงไปไหนกันแน่ เธอนั่งอยู่ข้างเตียงเจี่ยนฉางรุ่น ยกมือของเจี่ยนฉางรุ่นขึ้นมา แล้ววางบนหน้าเธอ

มืออุ่นของเจี่ยนฉางรุ่น สุดท้ายก็ให้ความอบอุ่นแก่เจี่ยนอี๋นั่วเล็กน้อย

เจี่ยนอี๋นั่วอดไม่ได้ที่จะส่งเสียงร้อง พูดเสียงทุ้ม “พ่อ ฉันเหนื่อยมากเลย พ่อรีบฟื้นขึ้นมาได้ไหม มาคุยกับฉัน ให้ฉันรู้ว่าฉันไม่ได้สู้อยู่คนเดียว ฉันไม่รู้จริงๆ ว่าตัวเองทำถูกหรือเปล่า ฉันก็ไม่รู้ว่าพ่อฟื้นขึ้นมาแล้วจะเห็นด้วยกับวิธีของฉันไหม แต่ฉันไม่มีวิธีอื่นแล้วจริงๆ ……”

เจี่ยนอี๋นั่วก้มหน้า ลูบท้องน้อยตัวเองเบาๆ แล้วพูดสะอึกสะอื้นกับเจี่ยนฉางรุ่น “ฉันมีแค่วิธีนี้ หวังว่าพ่อจะไม่โกรธฉันนะ อย่าดูถูกฉันเหมือนคนอื่นๆ ฉันเป็นลูกสาวพ่อ พ่อดุฉันได้ ตีฉันได้ แต่พ่ออย่าดูถูกฉันนะ”

เจี่ยนอี๋นั่วพูดถึงตรงนี้ ก็เงยหน้ากลั้นน้ำตา แล้วก้มหน้ายิ้มกับเจี่ยนฉางรุ่น “ดูฉันสิ พูดเรื่องที่ไม่มีความสุข……ฉันควรมีความสุขสิ พรุ่งนี้ฉันจะได้เจอคุณนายเหลิ่งแล้ว เธอจะทำตามสัญญาที่ว่าจะช่วยตระกูลเจี่ยนของเรา ทุกอย่างต้องดีขึ้น รอพ่อฟื้นขึ้นมา ฉันจะให้พ่อเห็นตระกูลเจี่ยนที่ยิ่งใหญ่……”

เจี่ยนอี๋นั่วพูดจบ ก็เอนตัวนอนข้างเตียงเจี่ยนฉางรุ่น ถอนหายใจออกมายาวเหยียด หลับตาลง ไม่รู้ว่าหลับไปตอนไหน

เช้าวันรุ่งขึ้น เมื่อตระกูลเหลิ่งส่งรถเตรียมมารับเจี่ยนอี๋นั่ว ไปคฤหาสน์หลังใหญ่ตระกูลเหลิ่ง เมื่อรถขับเข้าคฤหาสน์หลังใหญ่ตระกูลเหลิ่ง ถึงเจี่ยนอี๋นั่วจะถือว่าเป็นคนที่เห็นโลกมาแล้ว แต่ระดับความหรูหราของตระกูลเหลิ่งก็ยังทำให้เจี่ยนอี๋นั่วประหลาดใจมาก

เข้าไปในตระกูลเหลิ่ง สิ่งแรกที่เห็นพื้นที่คฤหาสน์ที่ใหญ่โตมาก พื้นที่คฤหาสน์หลังนี้ตกแต่งแปลกตาผสมผสานระหว่างสไตล์จีนและตะวันตก ดูเหมือนในสวนจะมีบรรยากาศงดงามสไตล์ตะวันตก และเสน่ห์อันหรูหราสไตล์จีน เมื่อผ่านพื้นที่คฤหาสน์ตระกูลเหลิ่งไป ก็เห็นคฤหาสน์หลักของตระกูลเหลิ่ง เมื่อเทียบกับพื้นที่คฤหาสน์ที่ผสมผสานระหว่างสไตล์จีนและตะวันตก คฤหาสน์หลักของตระกูลเหลิ่งเป็นสไตล์จีนมากกว่า ดูแปลกตาและเรียบง่าย และดูค่อนข้างเก่าแก่ คฤหาสน์หลักเก่าแก่แบบนี้ ยังแสดงให้เห็นถึงการสะสมความมั่งคั่งของครอบครัวมาหลายชั่วคนอายุ

พื้นที่คฤหาสน์ที่น่าเกรงขามแบบนี้ ทำให้เจี่ยนอี๋นั่วอดไม่ได้ที่จะรู้สึกประหม่าเล็กน้อย ต้องหายใจเข้าลึกๆ ถึงจะคลายความประหม่าได้เล็กน้อย ก่อนจงจากรถ

“คุณเจี่ยน คุณนายรออยู่ด้านใด รบกวนเดินมาครับ” คนที่เหมือนเป็นพ่อบ้านเดินมาข้างๆ เจี่ยนอี๋นั่ว แล้วพูดเสียงทุ้ม

เจี่ยนอี๋นั่วพยักหน้า ตอบกลับเสียงทุ้ม “งั้นรบกวนคุณด้วยค่ะ”