หนุ่มเศรษฐีลึกลับ นิยาย บท 113

บทที่113ห้องVIP

หลังจากที่ลู่เสี้ยงหยางออกจากบ้านไป ก็มุ่งตรงไปที่สนามมวยใต้ดิน

ที่นี่ถือว่าเป็นถิ่นของหลิวผิง โดยปกติแล้วหากไม่มีอะไรทำ เขาก็ชอบมาที่นี่

ลู่เสี้ยงหยางมาที่นี่ก็เพราะอยากจะรู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นกับหลิวผิง ทำไมถึงได้ผิดคำพูดกับเขา

เมื่อลู่เสี้ยงหยางก้าวเท้าเข้าสู่สนามมวย เขากวาดสายตามองออกไปรอบๆก็เห็นเหตุการณ์ทุกอย่างอยู่เบื้องหน้า

ทันใดนั้นลู่เสี้ยงหยางขมวดคิ้ว ใบหน้าเต็มไปด้วยหนาวเหน็บ

เห็นเพียงความยุ่งเหยิงของสนามมวย ทุกหนทุกแห่งเต็มไปด้วยร่องรอยการต่อสู้

หลิวผิงเกิดเรื่องแล้ว！

หลิวผิงมีชื่อเสียงในปินเหอมาก คนที่กล้ามาทำร้ายเขานั้นน้อยมากๆ

“ถ้าหากว่าผมเดาไม่ผิด นี่จะต้องเป็นผลงานชิ้นเอกของเขาแน่ๆ” ลู่เสี้ยงหยางขยิบตา ใบหน้าเต็มไปด้วยสัญชาตญาณนักสู้

เมื่อหยิบมือถือออกมา ลู่เสี้ยงหยางก็โทรศัพท์หาถังหลง

ยี่สิบนาทีต่อมา ถังหลงก็มาปรากฏตัวที่สนามมวยใต้ดินอย่างรีบร้อน

พอเห็นลู่เสี้ยงหยาง ถังหลงก็ถามขึ้นด้วยความประหลาดใจว่า “ลูกพี่ ลูกพี่มาที่นี่ทำไม？”

ที่นี่เป็นพื้นที่ของหลิวผิง ก่อนหน้านี้หลิวผิงกับเขาขัดแย้งกันไม่น้อย ทั้งสองถือว่าเป็นศัตรูกัน

ลู่เสี้ยงหยางไม่ได้ตอบคำถามของเขา เพียงพูดขึ้นอย่างราบเรียบว่า：“นายรู้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้นกับหลิวผิง？”

หลิวผิงกับถังหลงเป็นคนโลกใต้ดินเหมือนกัน ต่างก็ระวังซึ่งกันและกัน พวกเขาต่างสอดส่องฝ่ายตรงข้าม

คิดไม่ถึงเลยว่าถังหลงจะยิ้มแล้วพูดขึ้นว่า：“ช่วงนี้หลิวผิงกับ เหอจุนกำลังแย่งกันแสดงแสนยานุภาพอยู่ เขาทั้งสองนั้นประลองกันอย่างคึกคัก โดยเฉพาะอย่างยิ่งวันนี้ เหอจุนออกโรงด้วยตัวเอง พอก้าวย่างเข้ามา พริบตาเดียวก็สามารถนำตัวหลิวผิงไปได้”

เมื่อฟังมาถึงจุดนี้ สีหน้าของลู่เสี้ยงหยางนิ่งลง เป็นไปอย่างที่เขาคิดจริงๆ เหอจุนเป็นคนจัดการหลิวผิง

ในเมืองปินเหอ ก็คงจะมีเพียงเหอจุนเท่านั้นที่กล้าเช่นนี้

ถังหลงถอนหายใจ ใบหน้าเต็มไปด้วยความโศกเศร้า พลางพูดขึ้นว่า “ตอนนี้หลิวผิงถูกเหอจุนจัดการไปเรียบร้อยแล้ว รายต่อไปก็คงจะเป็นผมนี่แหระ”

ลู่เสี้ยงหยางไม่ได้พูดเล่น

หลิวผิงคิดได้เรื่องหนึ่ง จึงถามลู่เสี้ยงหยางว่า“ลูกพี่ ทำไมลูกพี่ถึงได้กังวลเรื่องความเป็นความตายของหลิวผิงจังเลยครับ？”

ลู่เสี้ยงหยางนิ่งเงียบครู่หนึ่ง ในที่สุดก็เอ่ยปากขึ้นว่า “หลิวผิงกับนายก็เหมือนกันแหระ เป็นน้องของฉันทั้งคู่”

อะไรกัน？

เมื่อพูดจบ ถังหลงก็ร้องขึ้นเสียงหลง

คิดไม่ถึงเลยว่าหลิวผิงก็เป็นน้องของลู่เสี้ยงหยางเหมือนกัน

แต่ว่ามันก็เป็นเรื่องปกติ ด้วยฝีมือของลู่เสี้ยงหยาง หากต้องการจะจัดการกับหลิวผิงมันก็เป็นเรื่องธรรมดาไม่ใช่หรอ？

“ลูกพี่ ทำไมลูกพี่ไม่รีบบอก ที่แท้หลิวผิงก็เป็นคนในครอบครัวเดียวกับเรา”ถังหลงรู้สึกกระอักกระอ่วนใจเกาหัวยิกๆ ปกติเขามักจะขัดแย้งกับหลิวผิงเพราะเรื่องเล็กๆน้อยๆ

ลู่เสี้ยงหยางพูดขึ้นอย่างราบเรียบว่า “เดิมทีฉันไม่อยากเข้าไปยุ่งกับโลกใต้ดินๆเลย น่าเสียดายที่พวกเขาทั้งสองขวัญหนีดีฝ่อกันหมด ถูกเหอจุนจับตัวไป”

“……”ถังหลงกระอักกระอ่วนใจจนพูดไม่ออก

“ไปกันเถอะ วันนี้ฉันจะพานายไปเจอกับเหอจุนว่าเขาเก่งเหนือมนุษย์ขนาดไหน ”ลู่เสี้ยงหยางโบกมือ จากนั้นก็ออกจากสนามมวยใต้ดิน

สี่สิบนาทีต่อมา ลู่เสี้ยงหยางพาถังหลงหน้าประตู ไนต์คลับไห่เทียน

ไนต์คลับไห่เทียนเป็นที่สั่งการของเหอจุน

ถังหลงประหลาดใจเล็กน้อย จึงถามลู่เสี้ยงหยางขึ้นว่า “ลูกพี่ ลูกพี่รู้ได้ไงว่าเหอจุนอยู่ที่นี่？แล้วรู้ที่กบดานของเหอจุนได้ยังไง？”

ก่อนหน้านี้ลู่เสี้ยงหยางบอกเองไม่ใช่เหรอว่าจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับโลกใต้ดินอีก？แล้วทำไมถึงได้รู้เรื่องของโลกใต้ดินดีนักล่ะ？

ลู่เสี้ยงหยางเหลือบมองเขาครู่หนึ่งพลางพูดขึ้นว่า：“ไม่เข้าไปแทรกแซงก็ไม่ได้หมายความว่าไม่รู้นะ”

ถังหลงถอนหายใจเบาๆ ให้มันได้อย่างงี้สิลูกพี่ของผม ปกติเขาจะนิ่งเงียบ แต่ถ้าเอาจริงขึ้นมาก็สามารถควบคุมโลกใต้ดินทั้งปินเหอได้