บทที่ 140 ตระกูลหานแห่งไห่ตง
หลังจากที่ความตกตะลึงยังคงดำเนินไปอยู่พักหนึ่ง พวกถังปิงหยู่จึงค่อยก็มีปฏิกิริยาตอบสนอง
อย่างไรก็ตามประโยคที่อาจารย์จางเพิ่งจะพูดออกมาเมื่อกี้นี้ ยังคงดังก้องอยู่ในสมองของพวกเขาราวกับเป็นเสียงแห่งเวทมนตร์อย่างไรอย่างนั้น
เส้นเอ็นของถังหลงถูกตัดขาด หลังจากนี้ทำได้เพียงต้องนั่งอยู่บนรถเข็น
“กรี๊ด อาหลง” หวังตานหลินไม่สามารถปรับความจริงนี้ได้ ภาพเบื้องหน้าของเธอมืดสนิท ก่อนจะทรุดตัวล้มลงไป
ถังกั๋วเหลียงตอบสนองได้อย่างว่องไว เขารีบอุ้มเธอเอาไว้ในอ้อมแขน ไม่ปล่อยให้เธอล้มลงไปบนพื้น
“แม่คะ แม่เป็นอะไรไป” ถังปิงหยู่รีบถามขึ้นมาทันที สีหน้าของเธอดูซับซ้อนเป็นอย่างมาก
หวังตานหลินถอนหายใจออกมาไม่หยุด น้ำตาไหลลงมาจากหางตาราวกับสร้อยไข่มุกที่ขาดสะบั้น ก่อนจะพูดออกมาอย่างไร้เรี่ยวแรงว่า “หลังจากนี้อาหลงต้องกลายเป็นคนพิการแล้ว แม่ยอมรับไม่ได้ ...ฮือฮือ...”
หลังจากที่พูดจบก็สะอื้นไห้ออกมาอย่างเจ็บปวด
หัวใจของถังกั๋วเหลียงคล้ายถูกมีดแทงลงไปทีละด้าม ๆ เต็มไปด้วยหยาดเลือดที่กำลังรินไหล บนใบหน้าของเขาปกคลุมไปด้วยเมฆหมอกสีดำ ดาวกับว่าสามารถตกลงมาเป็นหยาดฝนได้
“ก็แค้นนี้ไม่ได้รับการชำระ ถังกั๋วเหลียงผู้นี้ก็สาบานว่าจะไม่ขอเป็นคนอีกต่อไป” ถังกั๋วเหลียงพูดออกมาทีละคำ สีหน้าเต็มไปด้วยเจตนาฆ่าอย่างรุนแรง
ตอนนี้ถังหลงต้องกลายเป็นแบบนี้เพราะลู่เสี้ยงหยาง แต่กลับไม่เห็นแม้แต่เงาของลู่เสี้ยงหยาง
นี่ทำให้เธอถามซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่าสิ่งที่ถังหลงทำลงไปนี้มันคุ้มจริงหรือ
ในขณะนั้นเองถังกั๋วเหลียงก็หยิบโทรศัพท์ออกมา เป็นลูกน้องคนหนึ่งที่โทรศัพท์มาหาเขา
เขามอบหมายให้ลูกน้องคนนี้สืบหาข้อมูลของ หานเซ่าซวน
ดังนั้นเขาจึงกดปุ่มรับสายโดยไม่ลังเลใด ๆ จากนั้นก็ถามขึ้นมาว่า “อาสง เป็นยังไงบ้าง มีข่าวอะไรไหม”
อาสงรายงานข้อมูลทั้งหมดอย่างคร่าว ๆ ในทันที
หลังจากที่ฟังจบ สีหน้าของถังกั๋วเหลียงก็ยิ่งดำคล้ำขึ้นเรื่อย ๆ ทั้งยังไม่ค่อยจะน่ามอง ราวกับกลืนแมลงวันลงไปหลายตัวอย่างไรอย่างนั้น
หวังตานหลินรู้ได้ทันทีว่าจะต้องไม่ใช่เรื่องดีอย่างแน่นอน จึงรีบเอ่ยถามขึ้นมา “กั๋วเหลียง มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นใช่ไหม”
ถังกั๋วเหลียงไม่ได้ตอบอะไรกลับไป เขาเงียบไปสักพักหนึ่งก่อนจะพูดออกมาว่า “เรื่องของอาหลงพัวพันกับเรื่องที่สำคัญมาก พวกเราค่อยกลับไปคุยกันที่บ้านเถอะ”
หวังตานหลินสั่นสะท้านไปทั้งร่าง เกือบจะเป็นลมล้มลงไป
หลังจากที่ถังกั๋วเหลียงจัดการส่งลูกน้องน้องฝีมือดีมาคอยดูแลถังหลงแล้ว เขาก็รีบกลับไปที่ตระกูลอย่างรวดเร็ว
หลังจากนั้นประมาณครึ่งชั่วโมง ถังกั๋วเหลียงกับพวกถังปิงหยู่ก็มาถึงที่ตระกูลถังบ้านถัง ตอนที่พวกถังกั๋วเหลียงเข้ามาในห้องรับแขก ก็เห็นทุกคนนั่งรออยู่ก่อนแล้ว
“พี่ใหญ่ สถานการณ์ของอาหลงเป็นยังไงบ้าง” ถังกั๋วเหลียงยังไม่ทันได้นั่งลง ถังกั๋วเช่อรีบเอ่ยปากถามทันที
ถังกั๋วเช่อเป็นลูกคนที่สองของตระกูลถัง ปกติจะคอยจัดการธุรกิจอยู่ที่ต่างประเทศ วันนี้เขาบังเอิญกลับมาที่บ้านพอดี จึงได้รู้ว่าถังหลงถูกคนทำร้าย
สีหน้าของถังกั๋วเหลียงเต็มไปด้วยโทสะอย่างถึงขีดสุด เขากัดฟันแล้วพูดออกมาว่า “เอ็นข้อมือกับเอ็นร้อยหวายถูกฉีกขาด ตามที่หมอพูดดูเหมือนว่าหลังจากนี้ทำได้เพียงต้องนั่งอยู่บนรถเข็นเท่านั้น”
ตุบ!
ที่ประโยคนี้ถูกพูดออกมา ซิการ์ในมือของนายท่านก็ร่วงลงไปบนพื้น ร่างกายของเขาสั่นสะท้าน จิตวิญญาณโรยรา ราวกับว่ามีแก่ขึ้นหลายปีภายในชั่วพริบตา
ในบรรดาชนรุ่นหลังของตระกูลถัง ถังหลงเป็นคนที่โดดเด่นที่สุด และยังถูกแต่งตั้งให้เป็นผู้สืบทอดคนต่อไปของตระกูลถัง แต่คิดไม่ถึงเลยว่าต้องมาประสบเคราะห์กรรมที่ทำให้ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไปเช่นนี้ ไม่ต้องสงสัยเลยว่ามันไม่ต่างอะไรกับการทุบลงไปบนหัวตระกูลถังของอย่างแรง
“สมควรตาย ใครมันกล้าลงมือกับอาหลงร้ายแรงขนาดนี้ ตระกูลถังของฉันจะต้องฉีกกระชากศพมันออกมาเป็นหมื่น ๆ ชิ้น” ถังกั๋วเจียงใช้ฝ่ามือตบลงไปที่โต๊ะอย่างแรง ก่อนจะลุกขึ้นยืนแล้วพูดออกมาด้วยอารมณ์เดือดพล่าน
ถังกั๋วเจียงเป็นลูกคนที่สามของตระกูลถัง และเป็นคนที่อายุน้อยที่สุด ปกติแล้วเขามักจะคอยช่วยถังกั๋วเหลียงจัดการธุรกิจอสังหาฯ และมีความสัมพันธ์อันดีกับถังกั๋วเหลียงมากที่สุด และเพราะเขายังไม่เคยแต่งงาน ดังนั้นจึงเห็นถังหลงเป็นเหมือนลูกชายแท้ๆของตัวเองมาโดยตลอด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หนุ่มเศรษฐีลึกลับ