หนุ่มเศรษฐีลึกลับ นิยาย บท 167

บทที่ 167 แผนการชั่วร้าย

“คุณลู่…..ฮัลโหล…..” ปลายสายตัดสายทิ้งไปอย่างไม่แยแส เธอไม่สบอารมณ์อย่างแรง ยังไงซะเธอก็ขึ้นชื่อเรื่องความงามในปินเหอ แต่ก่อนมีแต่ผู้ชายเข้าคิวกันเลี้ยงอาหารเธอ มีแต่เธอที่สะบัดบ๊อบอย่างไร้เยื่อใย แต่วันนี้ เธอออกตัวนัดผู้ชายครั้งแรก แต่กลับถูกปฏิเสธอย่างเยือกเย็น

“ฮ่าฮ่า ฉันไม่เชื่อ ว่าฉันจะนัดแกออกมาไม่ได้” หลิ่วหรูยู่ไม่ยอมแพ้ง่ายๆ เธอโทรกลับไปหาลู่เสี้ยงหยางอีกครั้ง แต่คราวนี้กลับโทรไม่ติด ถูกลู่เสี้ยงหยางตัดสายทิ้งอย่างไม่แยแส

หลิ่วหรูยู่โมโหจนแทบคลั่ง เขาคงไม่รู้รูปลักษณ์หน้าตาตน จึงไม่สนใจเธอ นึกได้ดังนั้นเธอจึงเลือกภาพถ่ายที่สวยที่สุดส่งไปให้กับลู่เสี้ยงหยาง

ผ่านไปไม่นาน คาดว่าลู่เสี้ยงหยางคงเห็นภาพถ่ายของเธอแล้ว จึงต่อสายกลับไปหาเขาอีกครั้ง

หากแต่คราวนี้ หลิ่วหรูยู่นิ่งแข็งกลางอากาศ เมื่อพบว่าชายหนุ่มบล็อคเบอร์ของเธอ

“ให้ตาย บ้าเอ้ย นี่มันอะไรกัน?” หลิ่วหรูยู่ขมวดคิ้วเป็นปม

ยิ่งลู่เสี้ยงหยางไม่แยแสเธอมากเท่าไหร่ เธอยิ่งไม่สบอารมณ์มากเท่านั้น

แต่ก่อนมีแต่ผู้ชายเข้าหาเธอ แต่ถูกเธอปฏิเสธ แต่ตอนนี้เธอกำลังเข้าหาลู่เสี้ยหยางเอง

เธอรู้สึกตื่นเต้นอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

“เหอะ นัดเขาทางโทรศัพท์ไม่ได้ ถ้างั้นฉันจะไปนัดเขาต่อหน้า” หลิ่วหรูยู่เอ่ยพลางกระทืบเท้า ด้วยการตัดสินใจอย่างแน่วแน่

ทางด้านลู่เสี้ยงหยาง หลังจากที่เขาตัดสายทิ้ง เขามาส่งเย่สวนที่บริษัท ก่อนที่จะมุ่งไปยังหยูเม่ยหยินกรุ๊ป ภายในห้องทำงาน ซุนเซียงเซียงผลักประตูเข้ามาทันที ที่เขาหย่อนก้นนั่งลงบนเก้าอี้

หลายวันมานี้ หยูเม่ยหยินแย่งชิงตลาดกับชิงเหอกรุ๊ปอย่างดุเดือด แต่ท้ายที่สุดกลับต้องเสียตลาดไปกว่าครึ่ง ตอนนี้พวกเขากำลังต่อกรกับชิงเหอกรุ๊ปอย่างถึงที่สุด

เมื่อได้เห็นผลลัพธ์ ลู่เสี้ยงหยางขมวดคิ้วอย่างสงสัย ก่อนเอ่ยถาม “การวิจัยของผลิตภัณฑ์ใหม่ของเรา เปิดตัวได้เมื่อไหร่?”

ซุนเซียงเซียงเอ่ยตอบ “ตอนนี้ยังไม่รู้ผลที่แน่ชัด

แต่ภายใต้ความดูแลของซิลี่ ตอนนี้เรากำลังเร่งมือ”

ลู่เสี้ยงหยางขมวดคิ้วอย่างสงสัย เป็นไปได้อย่างไร เขาบอกส่วนประกอบไปแล้วไม่ใช่หรือ แม้ส่วนประกอบของเขาจะไม่สามารถผสมเข้ากับผลิตภัณฑ์ความงามได้โดยตรง

แต่ก็สามารถพัฒนาผลิตภัณฑ์ใหม่ได้ดี ความคืบหน้าของการวิจัยไม่สมควรที่จะล่าช้าถึงเพียงนี้

หากแต่ไม่รู้เลย ผู้ดูแลการวิจัยอย่างซิลี่ไม่ได้ใส่ใจส่วนประกอบที่ลู่เสี้ยงหยางได้ให้ไว้เลยสักนิด จึงไม่ได้ทำการวิจัยอย่างลึกซึ้ง

และแน่นอน ลู่เสี้ยงหยางไม่ได้เข้าไปพื้นที่ เพื่อควบคุมการวิจัยด้วยตนเอง บริษัทยอมจ่ายเงินมากมายให้กับพวกเขา ก็เพื่อให้พวกเขาทำประโยชน์ให้กับบริษัท หากบริษัทไม่สามารถรับมือได้จริงๆ เขาจึงจะลงมือทำด้วยตนเอง

หากต้องการนำพาให้สถาบันก้าวไกล

ลำพังความสามารถของคนๆเดียวไม่มีทางที่จะเป็นไปได้แน่นอน ต้องพึ่งพาพลังของทีมเวิร์ค เป็นผู้นำที่ดี

เมื่อซุนเซียงเซียงเห็นว่าลู่เสี้ยงหยางไม่ตอบโต้แต่อย่างใด เธอจึงเอ่ยเสริม “ฉันจะไปเร่งการวิจัยเดี๋ยวนี้ “

“อืม” ลู่เสี้ยงหยางพยักหน้ารับ

หลังจากที่จัดการเอกสารกองโตเสร็จสรรพ เขาจึงเดินทางไปที่กองถ่ายกาลเวลาที่บากบั่น

พลบค่ำ เขาได้รับการติดต่อจากหลิวจิ้ง

หลิวจิ้งบอกกับเขาว่า คืนนี้เธอจะไปพบหลี่ก้วนจง ประธานของติ่งเย่กรุ๊ป เพื่อเจรจาเรื่องเงินทุนการสนับสนุน เธอหวังว่าลู่เสี้ยงหยางจะไปเป็นเพื่อนเธอด้วย

ลู่เสี้ยงหยางตอบตกลงทันที เขาไม่ไว้วางใจที่จะให้หลิวจิ้งไปตัวคนเดียว

หลี่ก้วนจงเป็นไอ้แก่บ้ากาม เมื่อคืนที่เขาไปรับหลิวจิ้ง เขาเห็นหลี่ก้วนจงลวนลามหลิวจิ้ง หากหลิวจิ้งไปคนเดียว ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้างกับเธอ

หลังจากนั้น ลู่เสี้ยงหยางออกจากหยูเม่ยหยินกรุ๊ป ไปหาหลิวจิ้งที่บริษัท ก่อนที่จะไปพบหลี่ก้วนจงพร้อมกันที่ร้านอาหารสีเวยเทียน

ในเวลาเดียวกัน

ในร้านอาหารสีเวยเทียน ที่ห้องส่วนตัว หลี่ก้วนจงและชายอีกเจ็ดแปดคนนั่งรออยู่ก่อนแล้ว