หนุ่มเศรษฐีลึกลับ นิยาย บท 188

บทที่188 ฉันพอใจเธอ

มองสีหน้าท่าทางของหานปิงหาน ลู่เสี้ยงหยางก็ยิ้มแล้วพูดขึ้น “เกมพึ่งจะเริ่ม แกอย่าทำให้ฉันผิดหวังล่ะ แกอยากจะจัดการฉันยังไง วิธีการอะไรก็เอาออกมาใช้ได้ เล่ห์กล สมคบคิด ลอบฆ่า ฉันจะรับไว้ทั้งหมด”

คำพูดนี้ทำให้ทุกคนในที่นี้มีเพียงความคิดเดียว เชี้ย อันธพาลมาก

นี่...

จ้าวหรูเย็นดูหมกมุ่นเล็กน้อย คำพูดการกระทำของลู่เสี้ยงหยางตอนนี้ ไม่เหมือนกับแมงดาที่กินข้าวสวยนุ่มๆเลยแม้แต่น้อย หรือว่าเธอเข้าใจลู่เสี้ยงหยางผิดไป?

แต่ถึงอย่างนั้น แล้วมันจะทำไม เธอยังคงกล่าวโทษลู่เสี้ยงหยาง ลู่เสี้ยงหยางอวดดีเกินไป ไม่รู้หรือไงว่า คนที่โดดเด่นมักจะตกเป็นเป้า หลักการง่ายๆแค่นี้?

โจวอานยิ่งตื่นเต้นมากขึ้น มือทั้งสองบีบแน่น คนอย่างลู่เสี้ยงหยาง ไม่มีความเกรงกลัวในอำนาจ ต้องเป็นคนที่หยิ่งผยองมากแน่นอน

กลับไม่รู้ว่ากองทัพที่อวดเก่งต้องพ่ายแพ้ในสงคราม วันนี้ต่อให้มันล่าถอยในงานเปิดตัวสินค้าใหม่ของชิงเหอกรุ๊ป หลังจากนี้ก็ต้องไปทำผิดกับคนที่สุดยอดกว่านี้แน่นอน ถึงตอนนั้น ตายไปก็ไม่มีหลุมฝังศพ

ดูท่าลู่เสี้ยงหยางจะกำหนดความทุกข์ยากของเขาในอนาคตไว้แล้ว

“ฮิฮิ ช่างน่าสนใจ ผู้มีความผิดตัวน้อยนี่ยิ่งสอดคล้องกับรสนิยมของฉันขึ้นเรื่อยๆแล้ว ถ้าพวกคนแก่ในบ้านเห็นเขา จะต้องชื่นชอบมากแน่นอน” หลิ่วหรูยู่จ้องไปที่ลู่เสี้ยงหยางอย่างโจ่งแจ้ง ในใจคิดว่าลู่เสี้ยงหยางเป็นผู้ชายของตนเองมาตั้งนานแล้ว

ไป๋จื่อเหา สวียั่นยั่นที่มีความแค้นกับลู่เสี้ยงหยาง ตัวสั่นจนควบคุมไม่ได้ คืนนี้ ลู่เสี้ยงหยางสังหารรอบด้าน แม้แต่หานปิงหานยังถูกมันกับวิธีที่น่าอัปยศของมันทำให้อับอาย ขอถาม ใครยังระงับความบ้าของมันได้?

ในตอนนี้ พวกเขาภาวนาในใจ ลู่เสี้ยงหยางอย่าได้จ้องมาที่พวกเขาเลย ไม่อย่างนั้นในสถานการณ์แบบนี้ ลู่เสี้ยงหยางลงมือสั่งสอนพวกเขา ไม่มีใครกล้าที่จะหยุดยั้ง

สีหน้าของหานปิงหานดูไม่ได้จนถึงขีดสุด ชั่วขณะนึงเธอไม่กลัวว่าลู่เสี้ยงหยางจะทำไม่ดีกับเธอ จากน้ำเสียงของลู่เสี้ยงหยางเมื่อกี้ เธอได้ยินแล้ว ลู่เสี้ยงหยางต้องการที่จะเล่นกับเธอ

ในเมื่อเป็นแบบนี้ เธอก็มีความเป็นไปได้ที่ไร้ขีดจำกัดที่จะพลิกสถานการณ์

สำหรับการเล่นลู่เสี้ยงหยางให้ตายนั้น เธอยังมีความมั่นใจอยู่ ถึงอย่างไรพวกคู่แข่งที่เธอเคยเจอมา ไม่มีใครแข็งแกร่งกว่าเธอ สุดท้ายก็ไม่พ้นถูกเธอทำลาย

คิดถึงตรงนี้ ใบหน้าของหานปิงหานก็กลับมามั่นใจอีกครั้ง ราวกับเป็นราชินีที่สูงศักดิ์ เทพยดาก็ต้านทานไม่ได้

“สำหรับพฤติกรรมของแกในวันนี้ แกจะต้องเสียใจ” หานปิงหานพูดอย่างสงบ

ลู่เสี้ยงหยางยักไหล่ “ขอให้เป็นอย่างนั้น หวังว่าแกจะทำให้เกมน่าตื่นเต้นขึ้นหน่อย ถ้ารู้สึกว่ามันน่าเบื่อเกินไป ฉันอาจจะหมดความอดทนแล้วฆ่าแกได้”

พูดจบ ลู่เสี้ยงหยางก็ไม่สนใจสายตาของคนรอบข้าง เดินมุ่งตรงขึ้นไปบนเวที น้ำเสียงที่ไม่แยแสดังออกมาจากปาก

“ฉันลู่เสี้ยงหยางคืนนี้ขอแจ้งให้ทุกท่านทราบ ตระกูลหานของไห่ตงจะกลายเป็นประวัติศาสตร์ในไม่ช้า ถ้าไม่อยากมีส่วนเกี่ยวข้อง ก็ไสหัวออกไปให้ไว”

คำพูดนี้ถ้าเอาวางไว้ก่อนหน้านี้ ถูกลู่เสี้ยงหยางพูดออกมา ต้องถูกหัวเราะจนฟันร่วงแน่นอน

แต่ตอนนี้กลับไม่มีใครกล้าหัวเราะ เพราะว่าเมื่อกี้ได้แสดงพลังที่น่าสะพรึงกลัวออกมาแล้ว แม้แต่หานปิงหานผู้สูงศักดิ์ ก็ถูกลู่เสี้ยงหยางใช้วิธีที่น่าอัปยศมาทำให้อับอาย

จ้าวหรูเย็นตาโตอ้าปากค้าง ลู่เสี้ยงหยางจะเป็นศัตรูกับตระกูลหาน?

นี่ต้องใจถึงขนาดไหนถึงพูดออกมาได้

แล้วหลังจากที่ลู่เสี้ยงหยางพูดคำนั้นจบ ก็ไม่ได้อยู่บนเวทีต่อ ก้าวขาเดิน ไปทางนอกล็อบบี้

ชายผู้มีอำนาจทุกคนในที่นี้ ไม่มีซักคนเดียวที่กล้าออกมาพูดซักคำ แล้วก็ไม่มีใครกล้าออกมาหยุดยั้ง

ในเวลานี้ รูปร่างที่ดูผอมบางของลู่เสี้ยงหยาง กลับดูเหมือนกองทหารม้าหลายพันหมื่น ไม่อาจขัดขวางได้

ดวงตาของผู้หญิงไม่น้อยค่อยๆเป็นประกายขึ้น เมื่อมองไปที่ลู่เสี้ยงหยาง ก็เกิดความรู้สึกชื่นชมและชื่นชอบในใจ

หลังจากที่ลู่เสี้ยงหยางไปถึงข้างประตู หลิ่วหรูยู่ผู้อยู่ในภวังค์แห่งความสุขก็รู้สึกตัว ยิ้มฮิฮิเดินตามไป ออกจากโรงแรมไปพร้อมกับลู่เสี้ยงหยาง

หลังจากลู่เสี้ยงหยางจากไปพักใหญ่ เหล่าชายผู้มีอำนาจที่ตกอยู่ในความหวาดกลัว ถึงค่อยๆได้สติกลับมา

คนพวกนี้รักษาภาพพจน์ตัวเอง แน่นอนว่าไม่มีทางยอมรับว่าเมื่อครู่พวกเขาหวั่นเกรง

ชั่วขณะหนึ่ง ก็ส่งเสียงซุบซิบโจมตีลู่เสี้ยงหยางจากด้านหลัง