หนุ่มเศรษฐีลึกลับ นิยาย บท 219

บทที่ 219 เล่นกับพี่สักคืนนะ

กรึบ!

พี่เตาที่เพิ่งเห็นรูปของ หลิ่วหรูยู่ก็กลืนน้ำลายทันที บ้าจริง ผู้หญิงคนนี้สวยจริงๆ หุ่นดีที่สุด ที่สำคัญเธอยังซิงอีกด้วย

ฮ่าๆ ผู้หญิงแบบนี้ขอให้ได้สักที ต่อให้ตายยังคุ้มเลย

“เธอคือใคร? นายรู้สึกเหรอ?” พี่เตาถามด้วยความสนใจ เขาอดไม่ได้ที่จะทำให้สำเร็จตามความต้องการ

โจวอานตอบ “เธอชื่อหลิ่วหรูยู่ครับ ผมเคยเจอเธอหลายครั้ง”

“ดี ดีมาก งั้นก็เลือกเธอคนนี้เลย” พี่เตาโบกมือ ดูเหมือนว่าเขากำลังจะลงมือซะแล้ว

แต่โจวอานเตือนเขาก่อน “พี่เตาครับ เธอเป็นลูกสาวของตระกูลหลิ่วเลยนะครับ พี่ต้องระวังด้วยนะครับ”

พี่เตารู้สึกตกใจ ตระกูลหลิ่วเป็นหนึ่งในสี่ตระกูลใหญ่ในปินเหอและเป็นครอบครัวที่มีอำนาจมาก

แต่เขาไม่ได้กลัวอะไร เพราะตัวเขาก็มีภูมิหลังที่ดีเหมือนกัน

“ไม่เป็นไร ผู้หญิงแบบนี้มีรสชาติที่สุดแล้ว” พี่เตายิ้มกว้างจนแทบจะมีน้ำลายไหลออกมาจากมุมปาก

“แล้วก็ พี่เตาครับ ผมยังมีเรื่องอยากขอความกรุณาจากพี่หน่อยครับ” โจวอานเห็นว่าพี่เตากำลังจะลงมือ เขาจึงรีบฉวยโอกาสพูด

“ว่ามา” วันนี้พี่เตาอารมณ์ดี จึงยิ้มพูดอย่างมีความสุข

ดวงตาโจวอานเป็นประกาย “ข้างๆ หลิ่วหรูยู่มีไอ่หน้าจืดคนหนึ่งครับ ผมเห็นมันทีไรก็รู้สึกหมั่นไส้ทุกทีครับ ผมอยากขอความกรุณาจากพี่เตาช่วยสั่งสอนมันให้ทีครับ”

ลู่เสี้ยงหยาง นายชอบเกาะผู้หญิงกินนักใช่ไหม? วันนี้กูจะทำลายอาชีพของนายเอง

“ตกลง ไม่ใช่ปัญหา พี่จะพาคนไปจัดการกับมันเดี๋ยวนี้เลย” พี่เตาพูด

......

ในล็อบบี้ของร้าน KTV

ขณะนี้ลู่เสี้ยงหยางและจ้าวหรูเย็นกำลังยืนมองการจราจรที่วุ่นวายด้านนอกจากข้างหน้าต่าง

จ้าวหรูเย็นยังคงปล่อยวางเรื่องของลู่เสี้ยงหยางไม่ได้ ดังนั้นเธอจึงเรียกเขาออกมาคุยให้ชัดเจน

“ลู่เสี้ยงหยาง คุณคิดว่าที่ผ่านมาฉันมองคุณผิดไหม?” จ้าวหรูเย็นมองไปที่ลู่เสี้ยงหยางแล้วถามเขา

ลู่เสี้ยงหยางยิ้มพูด “หมายถึงอะไร?”

จ้าวหรูเย็นถอนหายใจแล้วพูดต่อ “อดีตฉันเคยคิดว่าคุณเป็นผู้ชายที่มีความรับผิดชอบ แต่ตอนนี้ฉันดูเหมือนจะคิดผิดแล้ว ฉันคิดมาตลอดว่าคุณไม่มีทางเลือกอื่นถึงได้ไปเป็นลูกเขยบ้านตระกูลเย่ แต่วันนี้คุณกลับอยู่กับคุณผู้หญิงบ้านตระกูลหลิ่ว แล้วมันหมายถึงอะไร? คุณอธิบายได้ไหม?”

อธิบาย?

ลู่เสี้ยงหยางไม่เข้าใจ ทำไมเขาต้องอธิบายด้วย ถ้าเย่สวนเป็นคนขอร้อง เขาอาจจะมีหน้าที่ที่ต้องอธิบาย

เมื่อเห็นลู่เสี้ยงหยางเอาแต่เงียบไม่พูดอะไร จ้าวหรูเย็นก็รู้สึกเศร้าใจและมีน้ำตาคลอเต็มเบ้าตาของเธอ

ลู่เสี้ยงหยางไม่ชอบการที่ผู้หญิงมาร้องไห้ต่อหน้าอย่างที่สุด เขาจึงยกมือขึ้นแล้วพูดกับเธอ “โอเคๆ ผมจะอธิบาย โอเคไหม?”

จ้าวหรูเย็นมองไปที่ลู่เสี้ยงหยางด้วยสายตาคาดหวัง เธอหวังว่าลู่เสี้ยงหยางจะบอกเธอสำหรับทุกสิ่งที่เธอเห็นนั้นไม่เป็นความจริง

ลู่เสี้ยงหยางถอนหายใจแล้วพูด “เรื่องมันไม่ได้เป็นอย่างที่คุณคิด ผมกับหลิ่วหรูยู่เป็นแค่เพื่อนทั่วไปเท่านั้น วันนี้เธอไม่สบายใจ ผมจึงตั้งใจมาอยู่เป็นเพื่อนเธอก็เท่านั้น”

จ้าวหรูเย็นรู้สึกน้อยใจ เป็นแค่เพื่อนทั่วไปเท่านั้น? ถ้าเป็นแค่เพื่อนทั่วทำไมคนอื่นต้องให้คุณมาอยู่เป็นเพื่อนในวันที่ไม่สบายใจด้วย?

อีกอย่างในวันที่เธอเศร้าใจเขาก็ไม่เคยอยู่เป็นเพื่อนเธอเลย

จ้าวหรูเย็นคิดว่าลู่เสี้ยงหยางต้องโกหกเธออย่างแน่นอน

“เย่สวนรู้ไหมที่คุณทำแบบนี้? ในเมื่อเธอแต่งงานกับคุณแล้ว คุณก็ควรจริงใจกับเธอบ้างสิ” จ้าวหรูเย็นพูดอย่างไม่พอใจ เธอเองก็รับไม่ได้ที่ลู่เสี้ยงหยางเปลี่ยนไป